Yung Lalakeng Feeling Pogi

Chapter 32

Chapter 32 - Memories.

Misty's POV

~ 

"Papa i want to play a game."

"Huh? Game? You can't. It's our vacation today."

"But i want to. I want to!" pagmamaktol ko.

"You can't baby. We don't have a target for today."

"I will find my own target. Hmm lets see."sabi ko at inilibot ang paningin at nang may makita na ako.

"Hes my target"sabi ko sabay turo dun sa lalake. 

~

Nagising ako ng naghahabol ng hininga. 

"What was just that?"

"Where am i?"sabi ko sa sarili ko. 

"Hospital?"sabi ng isang lalake sa gilid ko. Damn! Damn! and another Damn! Hospital na naman pala.

"Wala naman akong sakit para dalhin nyo ko dito. At hindi naman ako baliw para ikadena nyo, kaya kung maaari lang tanggalin nyo na tong kadena sa mga kamay at paa ko."Wala itong ginawa at tiningnan lang ako nito ng mariin. In fairness ha naaasar ako sa kanya. Sampigain ko kaya mukha nito.

"Narinig mo ba ako?"sabi ko dito pero nakatingin paren sya sa akin. Onti pa.

"Ang sabi ko --"

"Do you want me to tell you a story?"sabi nito.

"Hindi na ako bata para kwentuhan ng mga walang kwentang baga--"

"Ok."sabi nito at tumalikod. Kalma lang Misty kalma lang. Umupo ito sa couch na nandito sa loob ng room. Umupo at pumikit. 

~

"Misty wait here"sabi ni Johann at lumapit kay Zero na natutulog sa gilid , nakaupo at naka crossed arm sabay nakayuko ang loko.

~

"Ah-ahh"sabi ko sabay kunot ng noo dahil hindi ko magalaw ang mga kamay ko kase nakakadena. Napansin ko naman na napatingin sa akin yung lalake.

~

"Uhmm , Zero?"sabi ko

"Hmm?"

"Ung kanina.."

"sorry"walang ganang sabi nito.

"Eh?"

"What did the guy did to you , bukod sa niyakap ka nya?"sabi nito , di paren nya minumulat yung mata nya at naka crossed arms paren sya tsaka nakayuko.

"Huh?"sabi ko

"Never mind"  

~

"Ahhh, shit."sabi ko dahil sobrang sakit na talaga ng ulo ko.