Estefania

Prania e tij

Hyj ne kuzhine dhe pashe qe mamas sime po i merreshin mendt, nxitova per ta ulur ne karrige dhe e dija shum mire qe ajo nuk mund te punonte.Keshtu mora persiper te jem un sherbetorja e kesaj nate.

Marr gotat me pije te vendosura ne tabaka edhe nisem per ne sallonin e madh.Ndryshe nga nje kamariere veshja ime binte pak ne sy dhe isha e sigurt qe Lena do te me vras.

Deri diku cdo gje shkoj mire deri sa Zonja Nardeli me therriti dhe si gjithmone duke me percmuar

-Pa shiko ke kemi ketu Estefanian,kjo nje jete te tere i ka shkuar mbrapa tim biri por nje e perdale si kjo nuk mund te hyj ne familjen tone-filloi ajo te qeshte se bashku me disa zonja te tjera.

U nevrikosa vertete shum si ka guxim ajo te me quaj te perdal aq me pak qe ma kishte hapur namin ne fshat kur asnji nuk e di te verteten.

Nuk e kisha mendjen dhe dikush me kerkoi nje pije dhe ajo ishte e fundit sic isha ja dhash atij personi me nerva duke mos e pare ne sy por kur dora ime preku te tijen dicka me beri te dridhem duke i ngritur syt dhe duke u ndeshur me te.

S po duroja dot me dhe dola ne verande, isha duke shfryr nga inati dhe nuk po e mbaja me veten vec kur degjova nje ze i cili jo shum pak minuta me pare me foli.

-Si gjithmone Eci rri turinj varur-ishte ai duke folur  tashme afer meje dhe duke shikuar larte ne qiell.S mund ta besoja qe ai u kujtua per mua dhe sidomos per emrin e shpifur Eci   qe ai ma kishte vendosur ne femijeri.

Nuk i ktheva pergjigje.

-He pra jepi fol cfare ke sepse po me shqeteson dikur kur nevrikoseshe qaje tani vare turinjt e bukur-u afrua afer meje duke i thene kto fjale dhe pa pritur me tha dicka ne vesh

-Tonioo nuk lene asnje njeri ta ngacmoj te voglen e tij-tha me nje ton serioz dhe kembngules per ti treguar se kush ishte personi i prishjes se lumturis sime.

Sa nuk me ndaloi zemra pse pikerisht u deshen aq vite per ti thene kto fjale edhe normal si mund ti thoja une qe ishte mamaja e tij e ter fshati qe me acaronte.

Vendosa te iki pa thene asnje fjale dhe duke e lene aty ate te vetem por nje e qeshur me pushtoi kur degjova keto fjale qe dikur ai mi thonte per te me nervozuar.Pasi ai ishte femija i pasur jo un

Do te shihemi perseri Zhulse...

Antonio

Ajo iku por perseri mua me rrinte mendja tek ato djemt e kateringut te cilet e shikonin ate nga kembet tek koka.

Me vinte ti grushtoja vertete si nuk e kupton njeri qe ajo eshte vetem e imja.
Ndoshta duhet t'ja bej te qarte te gjitheve duke nisur ne fillim tek ajo.