Estefania

Nje puthje e vogel

Ishte ora 5:00 e mengjesit dhe nuk po e zinte gjumi kishte dal ne ballkon dhe mendonte per ate dhe papritur ajo doli nga shtepia.Ishte i tensionuar se ku do te ikte ne ate ore aq te heret te mengjesit dhe njekohesisht ishte i lumtur qe po shikonte ftyren e saj por ajo ishte e lodhur.

Mori porosine dhe u be gati te dilte ku para lokalit xhiroi frenat nje makin.

Ajo nuk i dha rendesi por thirrja e Nonos e zgjoi ate.

-Antoniooo-therriti Nono dhe shkoj per ta perqafuar.

-Nonooo more plak i vjeter-bertiste ai si ndonje femije i lumtur.

Por papritur ai nuk e priste te me shikonte mua aty.Syt e tij me pan eger duke me treguar se cfare dreqin beja un ne nje vend si ky.Por un pa ndonje interes vazhdova punen time, pse duhet te beja si e cmendur para tij kur ai iku iku dhe me la vetem per vite me rradhe.

-Es hajde vajze silli dicka per te pire Tonios-foli but Nono tashme i ulur me ate.

Shkova aty afer aq afer sa parfumi i tij me dehu fare dhe duke u permbajtur i thashe

-Po zoteri cfare deshironi te pini?-thash duke mos e pare ne sy.

Nono u ngrit duke ikur dhe ai me tha:

-S mund ta besoj nje vajze si ti te punoj ketu ,vajze ke luajtur mendsh ketu ka burra pijanec meshkuj idiot  por sikur te te lendoj dikush.-foli ai duke treguar shqetesim dhe pse kishte te drejt nuk mundesha te tregohesha e dobet.

-Pra ju nuk deshironi te pini asgje-thash duke u larguar.Por ai bertiti nga pas duke kerkuar whiskey.

Nono per mua edhe Antonion ishte si nje prind i dyt pas vdekjes se gruas se tij sebashku me femijet , ne i qendronim prane.

-E di Tonio nuk eshte nje vend i pershtatshem por ajo kembngul se do te me ndihmoj dhe sepse ajo ka nevoje per para-foli Nono i trishtuar.

Antonio

Ai nuk i besonte syve si mundej nje krijes e brishte tu sherbente disa perbindshave qe e shqyenin me sy kur kalonte.Si mundej ai ta pranonte kete dhe ishte i merzitur nga fakti qe e la vetem per kohe te gjate.

Ishte vertet nje pune e lodhshme syt e saj ishin te shkatrruara por si ka mundesi ajo po punonte per para.

  〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰  

Ai me shikonte un e shikoja ishte kaq i bute dhe se kuptoja pse kishte nje cere te merzitur.Por cfare vertete ai ka lek dhe nuk i nevojitet te punoj por se nuk i pelqente atij puna qe bente dikush  patjeter duhet ta lente sepse nuk i pelqen zoteris.

Shkoi vone dhe me ne fund po mbaroja.Ai qendronte aty se kuptoja cfare plani kishte si mund te rrije nje njeri 5 ore ne nje kafe aq me pak nga ato qe nuk jane luks.

Rregullova vendin dhe degjova disa hapa te vinin drejt meje.

-Neqoftese mbarove hajde me mua te te coj ne shtepi Estefani-kur ai me therreste ne emer dije se dicka eshte teper serioze.

Nono kembnguli te ikja, si gjithmon ai na donte me te mirene qe ne te ishim bashke.

Ishte ora 12:40 am dhe shkoj vertet vone isha shum e lodhur por njekohesisht krenaria ime me pengonte te shkoja me ate.

-Sdo te flasesh ne rregull shko ne kemb dhe shpresoj te te dali ndonje i cmendur dhe te kap me zorr-tha i nevrikosur duke ikur drejt makines se tij.

-Ne rregull do te vi -thashe duke e shar veten me ze te ulet por problemi me i madh ishte sepse...por kam nje problem:

-Cfare ke?- tha ai duke me pare ne sy

-Un nuk di te hap deren e makines -thashe duke qeshur me te madhe dhe duke me ardhur turp nga vetja qe nuk dija te hapja deren e nje makine.

-A tiii tiii!!! -tha ai duke qeshur  dhe duke ma hapur deren si xhentil.

Nuk me besohej isha me ate dhe ai po ecte shum avash.Deshironte te fliste por i pelqente ajo heshtje duke hedhur shpeshhere syt nga un.

Po me zinte gjumi isha shum e lodhur.

Antonio

Shiko si flen me ato turinjt e saj ,qeshja kur e shikoja dhe mendoja se sa bukur ishte te qendroje prane asaj duke e veshtruar ishe i sigurt sepse e kishe para syve dhe e dije qe nuk e ngacmonte njeri.Po ecja avash doja te kaloja me shum kohe me ate dhe pse ajo bente te veshtiren e kuptoja thell ne syt e saj qe ajo ndjente per mua akoma.

Kam ikur me 100 femra ne jeten time dhe gjate kohes qe kam qene larg saj por asnjera s me bente te ndihesha si ajo. Dhe pse kaloja naten vetem per qejf prap ajo me mungonte dhe e dija qe nuk do isha kurr prane saj.

〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰  

-Gjumashe zgjohu -po degjoja zerin e atij duke me folur embel e duke me perkedhelur fytyren.Nuk mund ta besoja per 20 min kisha rene ne gjume dhe kisha ardhur me heret se c duhet ishte ora 1:00 am, po te vija me kemb do shkonte 1:30 am.

-Hej me fal por me kishte zene gjumi-thash e hutuar per te dal.

-Nuk do me japesh nje puthje te vogel qe te me zej gjumi rehat -thoshte ai dhe  e kishte mbeshtetur koken ne sedilje dhe me doren tjeter po me perkedhelte faqet shum prane buzes.

-Do te jap nje puthje vetem sepse makina jote ishte me e rehatshme se krevati im-thash duke e mbajtur doren e tij e duke e puthur tek gishti i tij ku ishte pikerisht prane buzeve te mija dhe ndjeva zemren te  rrah.

-Besoj se te mjafton -thash duke e pare ne ato sy kaq te shendrritshme.

Ai shtoi:

-Cdo gje me mjafton nese ty te kam prane dhe tani shko fli gjum dhe mos u co qe ne 5 te mengjesit per ne pune , une do te shoqeroj me sy deri sa te futesh brenda ne shtepi zhulse-tha ai duke me buzeqeshur.

Kto fjale me zgjuan ndjenjat akoma me shume.Se di pse pse pikerisht ai po kerkonte te kujdesej per mua.

Dola nga makina dhe u futa brenda dhe me pas degjoj ate qe po ikte dhe fillova te qesh.

Antonio

Po te qendronte me shum do kisha bere ndonje marrezi ,nuk desha ta lendoja doja ti merrja gjerat shtruar.Ama ajo puthja e saj me buzet e vockla ne gishtin tim me zgjoi mijera flutura dhe nuk po duroja dot me, do te kisha bere ndonje gje te prape te pakten s mund ta lendoja keshtu direkte duke e lene ate te mendonte se ishte loder per mua.

Per shum vite kam jetuar pa e patur ate dhe isha i etur.

E pashe tek u fut brenda dhe u qetesova por po mendoja per ditet e tjera kur ajo do vinte vetem ne shtepi...