15. Troy

121 12 3
                                    

Ik zit ik de bestuurderscabine opweg naar Ella's huis. Ik vond het niet fijn om Ella zo te behandelen, maar ik moet nu eventjes aan mezelf denken, aan mijn ouders. Bij Ella's huis stoppen we. Nick loopt naar het woon gedeelte. En laat de deur open staan. Ik hoor Ella op hem schreeuwen maar haar gegil gaat langzaam over in snikken. Nick negeert haar en doet de deur naar buiten achter zich op slot. Dan loopt Ella opeens de bestuurders-kamer binnen. Haar haren door de war, haar mascara uitgelopen van het huilen. Haar huid bleek en haar ogen ingevallen, alsof ze de hoop waren verloren. 'Wat was dat?' Vroeg ze. 'Wat doet Nick hier? Waarom maakte je een fucking foto? Waarom werd er een fucking pistool tegen mijn hoofd gezet? Zeg het me alsjeblieft! Ik kan niet leven met deze onzekerheid.' Dat laatste kwam er haast smekend uit. 'Luister Ellie, we hadden een foto nodig om je ouders over te halen.' Zeg ik rustig. 'Maar waarom geen waarschuwing!? Ik dacht dat ik ging sterven!' Bij het zeggen van dat laatste woord brak bij haar een soort "tranen-dam" over. 'Als je het van tevoren wist had je niet zo bang op de foto gestaan.' Zeg ik. 'En WTF komt die Nick-gozer hier doen?' Gaat Ella in tranen door. 'Hij helpt me. Hij ziet er veel gevaarlijker uit dan ik en het is veel intimiderender als er twee kidnappers zijn.' Leg ik verder uit. 'Alsjeblieft Troy ik smeek je. Doe me dit niet nog eens aan. Alsjeblieft ik kan dit anders niet meer aan! Ik mis mijn familie ik mis Cindy ik mis zelf die klootzak van een Mike!' Riep ze uit en mijn schuldgevoel werd zeker twee keer zo groot. Gelukkig kwam Nick toen binnen en Ella schoof bang achteruit. 'Kom, kom schoonheid! Stel je niet zo aan.' En Ella schenkt hem een blik met pure haat. 'Ach, is het prinsesje boos op de grote enge kidnapper?' Vroeg Nick op kinderachtige toon. En in een flits pinde hij Ella tegen de muur. Hij hield haar armen boven haar hoofd en duwde haar tegen de muur met zijn onderlichaam. Ella's ogen schoten open van angst en schrik. 'Maak je niet dik schoonheid, je zult nog een tijdje met me opgescheept zitten.' Ella's blik kijkt geschokt. 'Grapje. Ik ga weer. Maar eerst wil ik nog een afscheidskusje van je!' Zei hij waardoor Ella hem een afkerende blik toe wierp. Daarna keek Ella hulpeloos naar mij. Ik moest nu wel wat zeggen. 'Nick ga van Ella af! Ze is een gijzeling geen prostitué!' Nick stapt langzaam bij Ella vandaan en Ella kruipt snel weg. 'Nick het is tijd om te gaan.' Zeg ik boos. Nick knikte, en liep naar de deur. 'Adios! Ow en Ella, ik zie je nog wel he.' Zij hij voor hij de deur uitliep. Ella keek geschokt naar mij. 'Geen zorgen ik bescherm je wel.' En ik kom de kamer in gelopen. 'Het spijt me van de foto, Nick heeft hem net in de bus bij je ouders gedaan en ik wilde eigenlijk niet maar Ni-...' ik werd onderbroken door Ella's lippen die stevig op de mijne gedrukt werden. Mijn ogen schoten open, maar ik zoende toch terug. Zou dit betekenen dat Ella het zelfde voor mij voelt als ik voor haar?

Verliefd op mijn kidnapper... Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu