Verliefd op mijn kidnapper...

3. Elle

Ik ga niet huilen, denk ik en ik vecht tegen de tranen. Ik ga niet huilen om die klootzak van een Mike, als ik op hem af loop kijken mensen me na maar ik negeer ze. 'Jij ongelofelijke klootzak!' Roep ik in zijn gezicht. Hij kijkt eerst geschrokken en dan grijnst hij. Wow nooit gedacht dat mijn vriendje (straks waarschijnlijk ex tenzij hij nu een pony uit zijn broekzak haal als cadeautje) dan wend ik me tot mijn zus, mijn bloed eigen zus en ze verraad me gewoon! 'En jij, wat ben jij een kutwijf zeg!' Mijn zus grinnikt, het is zo'n bitchie lach. Dan draai ik me weer naar Mike.'Het is uit! Ik haat je' dan loop ik terug en ga weer naast Cindy zitten. 'Gaat het wel?' Vraagt ze bezorgd. Ik knik en bestel nog een latte. Cindy blijft maar door ratelen over alle vriendjes die haar bedrogen hebben alleen ik luister niet echt. Na een tijdje moet Cindy weer gaan. Ik blijf nog zitten, ik moet nadenken. Rond een uur of 5 word het donker, en de Starbucks gaat sluiten dus ik besluit nog even te gaan winkelen ik de winkels die nog open zijn. Ik ga naar H&M en Zara, baar meer kan ik niet gaan omdat het 10 uur is en alle winkels dicht gaan. Ik heb echt een jaar voorraad aan kleren gekocht: 3 jurkjes, 2 broeken met gaten, een zonder, 7 t-shirts en 2 truien, natuurlijk heb ik ook nog een paar gympen gekocht, een paar Nikes en een paar schattige laarsjes. Sorry misschien ben ik een beetje koopverslaafd, gelukkig hebben mijn ouders veel geld denk ik. Ik loop door het steegje. Het is de snelste weg naar huis en ik ben doodop en heb het koud dus ik wil snel naar huis. Ik trek mijn trui over mijn koude handen heen, als ik plots met mijn rug tegen de muur geduwd word. 'Het spijt me echt, maar ik moet dit doen.' Hoorde iemand zeggen. Dan zie ik naast me een jongen van ongeveer mijn leeftijd. Hij heeft een zwarte trui met capuchon  aan waardoor ik zijn gezicht niet kan zien. Hij drukte daarna een wit doekje tegen mijn gezicht aan. Alles begon te draaien ik zakte door mijn benen. 'Het komt goed.' Zegt de jongen in het zwart.

Ik word wakker in het donker. Ik zit op de grond, als ik wil opstaan merk ik dat er touwen om mijn armen en benen zitten. De touwen leiden naar een stalen pijl aan het einde van de kamer. Als mijn ogen gewend zijn zie ik een keukentje met een tafel en een paar stoelen. Dan gaat een deur open. De jongen die me tegen de muur had gesmeten loopt de kamer binnen. Ik schuifel achteruit, ik wil niet dat hij dichterbij komt. 'Keep calm ik ga je heus niet in elkaar rammen ofzo.' Zegt hij dan. 'Wie ben je?' Vraag ik verrassend rustig vind ik. Ook al ben ik heel er in paniek op dit moment.....

Hey mensen wattpad doet vaag bij mij bij hoofdstuk 2 kan iedereen hem wel lezen?