Moon Prophecy

Κεφάλαιο 19

«Γιατί πρέπει να μείνετε εδώ; Σπίτια έχετε, πηγαίνετε εκεί!» είπα ενοχλημένη στα παιδιά που κάθονταν στον καναπέ και έβλεπαν τηλεόραση, ενώ εγώ ήμουν όρθια πίσω από τον κεντρικό καναπέ με σταυρωμένα τα χέρια μου κάτω από το στήθος μου χτυπώντας νευρικά το πόδι μου στο πάτωμα κοιτόντας τους θυμωμένη.

«Από την ώρα που γυρίσαμε παραπονιέσαι και έχει πάει πέντε η ώρα! Δεν κουράστηκες;» είπε ο Τζάκσον με ένα ειρωνικό χαμόγελο στα χείλη του και τον αγριοκοίταξα.

«Μιλώντας για τα σπίτια μας, πρέπει να πάμε να πάρουμε τα απαραίτητα γιατί ίσως μείνουμε αρκετές μέρες εδώ...» είπε σκεπτικός ο Ραμόν και εγώ τον σκότωσα τρεις φορές μέχρι στιγμής στο μυαλό μου.

Μια τον στραγγάλισα, μια τον έπνιξα στη θάλασσα και μια τον χτύπησα μέχρι που ψόφησε...

Αχχ, πόσο θέλω να τα κάνω και στην πραγματικότητα αυτά τώρα...!

«Σωστά! Πάμε και θα γυρίσουμε όσο πιο γρήγορα μπορούμε!» είπε ο Τζον και σηκώθηκαν όλοι εκτός από τον Ντρέικ.

«Τα λέμε μετά, Άντ...!» είπε αλαζονικά ο Τζάκσον και του έριξα ένα δολοφονικό βλέμμα καθώς με προσπερνούσε για να φύγει.

Μόλις η πόρτα έκλεισε κάθισα δίπλα στον Ντρέικ και κοίταξα τι έβλεπαν τόση ώρα στην τηλεόραση. Χμμ, Games of Thrones...

Πω γιατί έπρεπε να φύγει η μαμά και ο μπαμπάς για επαγγελματικό ταξίδι; Τώρα θα είμαι μόνη μου με αυτούς στο σπίτι! Ω Θεέ μου! Τι θα κάνω;!

«Παίζουμε κάνα video game;» ρώτησα ενθουσιασμένη και με κοίταξε περίεργα.

«Παίζεις video game;» ρώτησε παράξενα και τον κοίταξα με ανασηκωμένο το ένα μου φρύδι.

«Επειδή είμαι κορίτσι, δε σημαίνει ότι δεν παίζω...! Φυσικά και παίζω! Και λέω να παίξουμε Immortal Combat!» είπα στην αρχή ειρωνικά και στο τέλος με έναν μεγάλο ενθουσιασμό στη φωνή μου.

«Oh, yeah... Get ready to lose, baby...» είπε ευδιάθετος και τον κοίταξα ειρωνικά.

«Ετοιμάσου εσύ να χάσεις, κυνηγέ...» είπα και σηκώθηκα για να βάλω το παιχνίδι στην τηλεόραση.

Αφού το έβαλα του έδωσα το ένα τηλεχειριστήριο και εγώ πήρα το άλλο. Επιλέξαμε χαρακτήρα και τοποθεσία και αρχίσαμε να παίζουμε. Τον άφησα να με νικάει στην αρχή, αλλά στο τέλος άρχισα να τον χτυπάω μέχρι που τον νίκησα. Τον κοίταξα με χαμόγελο νικητή και με κοίταξε εκδηκιτικά. Πήραμε άλλους χαρακτήρες και επιλέξαμε άλλη τοποθεσία και αρχίσαμε να παίζουμε. Έχασε πάλι και θύμωσε, έτσι στην επόμενη μάχη ήρθε και κόλλησε πάνω μου στριμόχνοντας με στη γωνία του καναπέ. Δε μπορούσα να κουνηθώ και έχασα...! Τον κοίταξα δολοφονικά και μου χαμογέλασε. Γύρισα το σώμα μου και έβαλα τα πόδια μου πάνω στα δικά του. Εκείνος κοίταξε αμέσως έντονα εκεί μιας και φορούσα τις πιτζάμες μου, ένα ροζ σορτσάκι με άσπρες λεπτομέρειες και ένα κολλητό τιραντέ μπλουζάκι. Χαμογέλασα σατανικά και έβαλα να παίξουμε ξανά την ίδια μάχη. Τον νίκησα, αφού εκείνος δεν ήταν συγκεντρωμένος ρίχνοντας κλέφτες ματιές στα γυμνά μου πόδια πάνω του. Χεχε...