Moon Prophecy

Κεφάλαιο 30

Αντριάνας POV

Ένα χρόνο μετά.

Έβαλα άνετα ρούχα και κατέβηκα κάτω στο σαλόνι, καθώς έπιανα τα μαλλιά μου σε έναν ανάλαφρο κότσο. Είδα τον Τζάκσον να αλλάζει κανάλι βαριεστημένα και πήγα προς το μέρος του, αφού πρώτα φόρεσα παπούτσια.

«Έτοιμη» είπα και έκλεισε την τηλεόραση.

Σηκώθηκε και ήρθε προς τα εμένα. Με τράβηξε από τη μέση και μου έδωσε ένα γρήγορο φιλί. Πήρε το δερμάτινο του από το καλόγερο και έκανε να ανοίξει την πόρτα, όμως τελικά γύρισε και με κοίταξε καλύτερα.

«Θα κρυώσεις έτσι» είπε κοιτόντας με από πάνω μέχρι κάτω.

«Στην παραλία πάμε. Τι να έβαζα; Είμαι πιο άνετα με το σορτσάκι...» είπα και ξεφύσηξε.

Βγήκε έξω και τον ακολούθησα. Κλείδωσα την πόρτα και ανέβηκα στη μηχανή του από πίσω του. Μου έδωσε το κράνος μου και έβαλε και αυτός το δικό του. Τύλιξα τα χέρια μου γύρω από τη μέση του και ξεκίνησε για τη παραλία.

★★★★

«Ακόμα δε μπορώ να καταλάβω γιατί ήθελες να κάνεις αυτό το πάρτυ...» είπε ο Τζάκσον στο αυτί μου και τον κοίταξα απορημένη.

«Γιατί; Υπογράψατε τη συμφωνία ανακωχής ξανά, αυτό το πάρτυ είναι η αρχή μιας νέας φιλίας...» είπα και ήπιε λίγο από το ποτό του από το κόκκινο πλαστικό ποτήρι στο χέρι του.

«Δε νομίζω να γίνω ποτέ φίλος με αυτούς. Σε πυροβόλησαν! Τη συνθήκη την υπέγραψα από τη μεριά μου, επειδή το ήθελες εσύ!» είπε σοβαρά και ξεφύσηξα.

«Πώς τα πάει Έρρικα σα νέο μέλος;» άλλαξα το θέμα και χαμογέλασε πονηρά.

«Ο Φρέντυ έχει αναλάβει να την εκπαιδεύσει εθελοντικά. Τώρα αν όντως κάνουν μάθημα για το πώς να γίνει κυνηγός, δε νομίζω...» είπε με πονηρό ύφος γεμάτο υπονοούμενα και το προσπέρασα.

«Υπάρχουν προβλήματα με την Κέιτ ή κάποια από τις φίλες της;» ρώτησα με ενδιαφέρον και έμεινε σκεπτικός.

«Υπήρξαν στιγμές ζηλοτυπίας και πολλοί παραλίγο καυγάδες ανάμεσα τους, αλλά ο Φρέντυ δυστυχώς πάντα την ηρεμούσε...» είπε κατσουφιασμένος στο τέλος και τον κοίταξα ερωτιματικά.

«Δυστυχώς;» ρώτησα με ανασηκωμένο το ένα μου φρύδι και δυσανασχέτησε.

«Ω, έλα τώρα... Κανένας καυγάς ανάμεσα σε αυτές τις δύο θα ήταν τέλειο! Αν και θα προτιμούσα εσύ να την ξεμάλλιαζες...» είπε στην αρχή παραπονεμένος, αλλά στο τέλος με τράβηξε από τη μέση πάνω του και με κοίταξε πονηρά με στραβό χαμόγελο.

«Εγώ άμα έμπλεκα σε καυγά μαζί της θα την έστελνα μόνιμα στο νοσοκομείο» είπα σοβαρά και γέλασε.

«Δεν αμφιβάλλω...» είπε και ένωσε τα χείλη μας.

Τύλιξα τα χέρια μου γύρω από το λαιμό του και τον τράβηξα πιο πολύ πάνω μου.

«Γιατί εκείνες και δεύτερη τρύπα στο αριστερό σου αυτί;» ρώτησε με απορία διακόπτοντας το φιλί μας και τον κοίταξα με υψωμένο το ένα μου φρύδι.

«Που κολλάει αυτό;» ρώτησα μπερδεμένη και ανασήκωσε τους ώμους του.

«Το είχα απορία...» είπε αδιάφορα και ξεφύσηξα.

«Έδωσα μια υπόσχεση...» είπα εξίσου αδιάφορα και με κοίταξε λοξά.

«Τι υπόσχεση;» ρώτησε απορημένος σμίγοντας τα φρύδια του.

«Δε πρόκειται να σου πω...» είπα σιγανά με ένα μικρό χαμόγελο στα χείλη μου και επιτέθηκα στα χείλη του δίνοντας του ένα κτητικό φιλί που μετέτρεψε σε άγριο και πεινασμένο.

Όλα είναι όπως θα έπρεπε να είναι... Οι φυλές με τους κυνηγούς, παρά το μίσος τους ο ένας προς το άλλον, προσπαθούν να έχουν φιλικές σχέσεις. Δε προσπάθησαν να με σκοτώσουν πάλι και η Έρρικα έγινε κυνηγός έχοντας στην κατοχή της τον εξοπλισμό που πάντα ήθελε να έχει. Η σχέση μου με τον Τζάκσον πηγαίνει πολύ καλά και συνεχίζει να καλυτέρευει κάθε μέρα. Με τους γονείς μου επιστρέψαμε στη σχέση που είχαμε μετά από αρκετές φωνές σχετικά με το ότι δε μου είπαν ότι είμαι υιοθετημένη από μέρους της μαμάς μου και για το ποια είμαι και τι μπορώ να κάνω, αλλά και με τον αδερφό μου δε πάμε πίσω. Είχαμε κάποιες διαφωνίες στην αρχή με το να έρθει στην οικογένεια, όμως τον αποδέχτηκαν και τώρα μένουμε όλοι μαζί και με τη κοπέλα του στο σπίτι. Ο Ντρέικ έφυγε Νέα Ζηλανδία και μετακόμισε εκεί μόνιμα. Πήρε τη δική του ομάδα κυνηγών και προσέχουν εκείνη την περιοχή από κάτι αλλά υπερφυσικά όντα που εντόπισαν πριν έξι μήνες εκεί. Ο Τάιλερ δε στενοχωρήθηκε ιδιαίτερα για το θάνατο του πατέρα του και έχει έρθει κοντά με τον θείο Στηβ, ενώ με τον πατέρα μου προσπαθούν... Πραγματικά, πέρα από τα δράματα και τις δυσκολίες που περάσαμε δε θα άλλαζα τίποτα στη ζωή μου! Γιατί αλλιώς δε θα είχα όλους αυτούς τους υπέροχους ανθρώπους κοντά μου...