Moon Prophecy

Κεφάλαιο 12

Τζάκσον POV

Χτύπησα με δύναμη το γραφείο μου από τα νεύρα μου. Καθόμουν εδώ τρεις ώρες τώρα ψάχνοντας την Αντριάνα από τις κάμερες που έχουμε εγκαταστήσει στα φανάρια της πόλης. Με το έχουμε εννοώ τους κυνηγούς γενικά. Την ψάχναμε από εχθές και δε βρήκαμε κάτι δικό της για να την εντοπίσουμε. Οι κάμερες δεν έπιασαν κάτι ύποπτο και αυτό δυσκόλευε την κατάσταση περισσότερο. Όλοι οι κυνηγοί του Λος Άντζελες ήταν απασχολημένοι με το να τη βρουν. Μόλις έμαθαν ότι την πήρε ένας "Selenius",όλοι αμέσως στρώθηκαν στη δουλειά. Όχι ότι αν την απήγαγε κάποιος άνθρωπος δε θα την έψαχναν, φυσικά και θα το έκαναν και θα έδιναν τις πληροφορίες που έβρισκαν στην αστυνομία με ανώνυμο αποστολέα. Ως κυνηγοί έχουμε και έναν όρκο να τιμήσουμε. Να προστατεύουμε τους κοινούς θνητούς με κάθε κόστος, ακόμα κι αν μας στοιχήσει τη ζωή μας. Τα παιδιά από την κλίκα μου είναι όλοι τους κυνηγοί και είμαστε από τους καλύτερους της ηλικίας μας. Γι' αυτό μας έχουν αναθέσει και την αποστολή για να τη βρούμε και το ότι τη ξέρουμε προσωπικά ήταν ένας καλός λόγος για να ηγηθούμε της αποστολής.

Γιατί έφυγε έτσι, γαμώτο; Γιατί τη πήραν; Δεν έχει καμία σχέση με όλο αυτό! Για ποια φίλη της έλεγαν; Τι έγινε και από τι τους ξέφυγε;

Άκουσα το κινητό μου να χτυπάει και το πήρα στα χέρια μου. Ήταν ο Φρέντυ! Το σήκωσα αμέσως και το ακούμπησα στο αυτί μου.

«Έλα, βρήκες τίποτα;» ρώτησα νευρικός.

«Όχι ακόμα, εσύ; Βρήκες τίποτα στις κάμερες;» ρώτησε ξεφυσώντας.

«Όχι. Οι κάμερες δεν έπιασαν κάτι ύποπτο ή την ίδια...» είπα στον ίδιο τόνο με πριν.

«Κανόνισες το θέμα με τους γονείς της;» ρώτησε και αναστέναξα.

«Ναι. Η Έρρικα είπε στη μητέρα της ότι θα κοιμηθεί σπίτι της για λίγες μέρες, επειδή αντιπετωπίζει το χωρισμό της με το υποτιθέμενο αγόρι της και χρειάζεται την Αντριάνα ως κολλητή της για συμπαράσταση» είπα ακόμα νευριασμένος κοιτόντας πάλι τις κάμερες από το λάπτοπ μου.

«Είσαι νευριασμένος με κάτι;» ρώτησε ήρεμα με απορία και σηκώθηκα απότομα από την καρέκλα μου χτυπώντας το χέρι μου στο γραφείο.

«Ναι, γαμώτο! Ναι είμαι! Γιατί έφυγε έτσι; Μου λες; Τι της είπε και δε μας το είπε που την αναστάτωσε τόσο; Γιατί δε το σηκώνει το παλιοκινητό όταν τη παίρνουμε; Ή τουλάχιστον αν της το πήραν, γιατί δεν το σηκώνουν εκείνοι για διαπραγμάτευση όπως γινόταν πάντα; Για ποια φίλη της έλεγαν; Τι έγινε και από τι τους ξέφυγε; Τι έκανε; Γιατί τη πήραν, γαμώτο; Δεν έχει καμία σχέση με όλο αυτό!» εξέφρασα δυνατά τις απορίες μου θυμωμένος, καθώς πήγαινα νευρικά πέρα δώθε στο δωμάτιο μου και τον άκουσα να ξεφυσάει.