amorf: atomları bir düzene göre değil de gelişigüzel dağılmış olan (bünye); kendine özgü bir biçimi olmayan (nesne)
biçimsiz, düzensiz gelişigüzel ilişkiler yumağı...
amorf.
Uyarı:
Kurguda +18 öğeler barındıran bölümler yer alıyor ve hikaye iki erke...
Sehun ikinci birasını içip karanlıktaki şehir ışıklarını izlerken duyduğu sesle irkildi.
"Oturabilir miyim?"
Ağzındaki yudum boğazından aşağı kaydığında belli belirsiz başıyla onay verdi. "Lanet!" diye homurdandı. Diğerinin duyup duymamasını önemsemekten uzaktı.
Jongin masadaki çakmağa uzandı sigarasını yaktı, derin bir nefes çekip gözlerini diğerinin profiline kilitledi.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Sehun üzerindeki gözlerin farkındaydı ve bu nedenle bedenine felç inmiş gibi kıpırtısız bekliyordu. Belki de iyi geceler deyip kalkmalıydı. Ancak bunu yapacak gücü bile yoktu.
Jongin sonunda gözlerini diğerinden çektiğinde Sehun'un yerinden doğrulduğunu hissetti.
"Yine kaçıyor musun?"
Bu soru onu kalktığı yere oturttu.
"Ka-kaçmıyorum. Neden kaçayım ki? Kaçmıyorum. Üşüdüm sadece. Hem geç oldu, yarın dersim- dersim yok, yarın doğru, yarın cumartesi. Sadece üşüdüm, uykum, uykum geldi."
Gecenin karanlığında Jongin'in yüzündeki gülümsemenin büyüdüğünü göremediyse de sesinin eğleniyor halinden rahatsız olmuştu. Az önce saçmaladıkları için ise ayrıca kendini öldürecekti.
"Hava çok güzel aslında, yarın erken kalkmak zorunda da değilsin ve farkında değilsin sanırım ama yaktığın sigara hala küllükte duruyor. En azından onu bitirinceye dek oturmayı planlamış olmalısın. Dalgınlığının anlık olduğunu varsayıyorum. Aksi halde kendini, evini, evimi ve beni yakabilirsin."
Masanın üzerinden Sehun'a doğru yaklaştı. Sesindeki yaramaz tını Sehun'un kulaklarında yankılandı. "Bir yangın başlatmak istemezsin değil mi Oh Sehun?"
Aklı ne kadar bulanık olursa olsun Sehun kelimelerin altında farklı anlamlar yattığını görebiliyordu. Yalnızca bu anlamları nasıl anlamlandırmalı henüz bunu kavrayamamıştı.
"Haklısınız Asistan Kim, bir yangın başlatmak istemem." Sesindeki soğukluk her çaptaki yangını söndürecek nitelikteydi. Jongin'in gülümsemesi kıkırtıya dönüştü.
"Jongin diyebilirsin."
"Hayır diyemem."
"Chanyeol'e adıyla hitap ediyorsun."
"O. O şey, çalışma arkadaşım, o yüzden. Hem okulda adıyla hitap etmiyorum."
"Okulda olmadığımıza göre bana da adımla hitap edebilirsin."
"Bu saygısızlık olur." Sehun uzaklaşıp kurtulmaya çalışırken, çırpınıyor, çırpındıkça batmaktan kurtulamıyordu. Kurtulamamasının en önemli nedeni ise bataklığın onu yakalama isteğinin Sehun'u aşıyor olmasıydı.
