amorf: atomları bir düzene göre değil de gelişigüzel dağılmış olan (bünye); kendine özgü bir biçimi olmayan (nesne)
biçimsiz, düzensiz gelişigüzel ilişkiler yumağı...
amorf.
Uyarı:
Kurguda +18 öğeler barındıran bölümler yer alıyor ve hikaye iki erke...
"Dökülen ay ışığı altında yıkanıyorsun, öyle büyüleyici bir ifade görmemiştim hiç.
...Sadece bu aşkı durdur."
Not: Çeviri için Usansori1015'e teşekkürler.
...
"Joon...
Sonunda bitti mi?"
Jongin hızla yaklaşıp annesinin soğuk elini elleri arasına aldı.
"Benim anne Kai.
Babam.
Babam burada değil."
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
...
Uyanır uyanmaz annesinin odasına geçti. Kapıyı tıklattı içeriden gelen müziğin sesi gülümsemesine neden oldu. Kapıyı araladı ve içeriye girdi.
"Günaydın güzelim" deyip pencerenin önünde dışarıyı izleyen kadının beline sarıldı.
"Günaydın bebeğim" dedi annesi. Dönüp kollarını oğlunun boynuna sardı, sıkıca ona sarıldı. Jongin bunu fırsat bilip zayıf bedeni kollarının arasında hareket etmeye zorladı, tıpkı babasından öğrendiği gibi. Şimdiye dek hiç annesiyle dans etmemişti. Kadının içine dolan hüzün Jongin onu kollarından ayırıp döndürünceye dek sürdü. Ardından mutlu bir kahkaha yükseldi.
10 gündür ailesinin yanında hatta annesinin dizinin dibindeydi. İlk birkaç gün zor olmuştu. Annesi eve gelir gelmez odasına kapanıp son kalan zulalarını ortaya döküp adını hatırlayamayıncaya dek içmiş ve sonunda sızmıştı. Jongin bu süreci onun kapısının önünde oturup ona şarkılar mırıldanarak geçirmişti. Aksini yaparsa, onu bir şeylerden zorla alıkoymaya kalkarsa büyükbabasından farkı olmayacağını düşünmüştü. Annesi istemezse bu sorunu çözemeyeceğinin farkındaydı. Hwang ise sabah odasının kapısının önünde uyuyan oğlunu gördüğünde hissettiği üzüntüyü hiçbir şeyle kıyaslayamazdı. O gün Jongin'e elinden geleni yapacağı konusunda söz verdi. Elinden geleni yapmaya da kararlıydı. Artık ne kadar becerebilirse...
Jongin annesini psikoloğuyla görüşmek istese de bu mümkün olmamıştı. Büyükbabası psikoloğun bir süre özel işleri nedenli onlara yardımcı olamayacağını söyleyip, annesinin ameliyatı sonrası görüştüğü psikiyatrdan yardım almalarını emretmişti. Çünkü o önermez emrederdi. Jongin düzenli görüşmeler yapılan psikoloğun daha yararlı olacağını düşünüyor olsa da kadının daha sonra sürekli olarak annesinin yanında olacağını öğrendiği için durumu daha fazla kurcalamak istemedi. Hastaneden yönlendirilen psikiyatrla yaptığı görüşmeler dışında annesini asla yalnız bırakmıyordu. Geceleri ilaçlarını içirip uyutuyor, sabah müziğin sesini duyduğu an soluğu annesinin odasında alıyordu. Annesi uyuduğu zamanlarda ise işlerle ilgileniyor, Sehun'u düşünerek yüzüne yerleşen farklı gülümsemeden habersiz hayallere dalıyordu.
