وقتی هستین و بعد نیستین...
اولش نبودتون احساس میشه...
بعد ، نبودتون درد آور میشه....
بعد از اون آدما عادت میکنن....به نبودنتون...
بی حس میشن...
بی حس که شدن........
داستان از این بی حسی شروع میشه...
از اونجا به بعد وقتی باشین هم برای اونا چیزی جز یه قاتل نیستین...
قاتل احساس اون...
قاتل خاطراتتون....
شما اضافه بر قاتل بودن یه آدم بدهکارین.....!!!
شما تمام لحظه های خوبی رو که با نبودن هاتون خرابش کردید بدهکارین....
میبینین...!!!؟؟
دیگه دلشون براتون تنگ نمیشه...
دیگه نبودتون اذیتشون نمیکنه....
دلشون تنگ میشه...
اما نه برای شما...!!!برای خاطراتشون با شما....
وقتی از دنیای آدما دور شدین و با خودخواهیتون له کردید دل آدم هارو و گذشتین از هرچی که بینتون بوده....
وقتی تنهایی رفتین و مسیرتونو جدا کردید از عزیزانتون....
وقتی خیلی دور شدین....
دیگه انتظار آغوش بازی رو اونطرف جاده ای که خودتون با بیل و کلنگ افتادین به جونش رو نکشید....
آدم هایی که روزی در کنار تو و پا به پا تون بودن،حالا درست اونطرف جاده ی مخروبه ایستادن....
اون ها هنوزم کنارتون ایستاده بودن،مشکل اینجاست که شما اینقدر دور شدین و تغییر مسیر دادین که حالا درست رو به رو ی اون ها وایستادین..
نگذارید نبودن هاتون اونقدر عمیق شه،که به جای یاد و دلتنگی ،زخم به جا بمونه....
نگذارید نبودن هاتون شمارو از یاد...
چی میگم...!!!؟؟
یاد که سهله...از دل آدمها ببره...آدمهایی که خودتون مسئول قتل خودتون تو دل اونهایید...
بچه ها من سینگلم ولی این حرف ها سنگینی میکردن ته قلبم...😘😘😘
اشتباه نکنید این حرف ها حتما نباید از آدمی که شکست عشقی خورده شنیده شه....
شکستن انواع مختلف داره..
س.ن
