🐺 Die With Memories Not Dreams 🐺

🐺 22 🐺

<Georgia>

"Ik moet wat?" Vraag ik in ongeloof.

"Het spijt me, maar dit zijn nou eenmaal de regels van de regering." Zegtt mam. Ik grinnik en schud m'n hoofd. Hoe kunnen ze dit doen?! Ik ben al sinds twee jaar niet naar school gegaan en nu willen ze opeens dat Ty en ik weer naar school toegaan!

"Ik ga niet. De regering mag lekker oprotten met zijn regels." Zeg ik.

"Georgia je hebt geen keuze. School begint over twee weken. Bereid je alvast voor." Zegt pap. Ik rol m'n ogen en zucht.

"En hoe moet het met Ty?" Vraag ik. "En de pack?!"

"Die is boven de 18 al."

Ik ga dus echt niet terug naar school! Weer in zulke stomme klassen met irritante kinderen en chagrijnige docenten. Alleen omdat ik nog 17 ben moet ik nog minstens één jaar op school zitten!

"UGHHH....! Ik haat school!" Roep ik. Mam en pap lachen en ik geef ze een dodelijke blik toe. "Niet grappig!"

"Sorry schattie!" Zegt mam en komt naar me toegelopen. Ze kust m'n hele gezicht onder.

"Ieeeuw mam!" Zeg ik en trek een vies gezicht op. Ik veeg m'n gezicht schoon.

"veeg m'n kusjes niet weg!" Zegt ze beledigend.

"Ik zou dat niet hoeven te doen, als jij me er niet mee bekogelt." Grijns ik. Ze rolt met haar ogen en gaat weer terug op paps schoot zitten.

"Goed, ik ga me mentaal voorbereiden voor school en het vertellen aan Ty. Leuk voor jullie stop by. Doeidoei!" Zeg ik en gebaar met m'n handen dat ze weg moeten.

"Schop je ons er nou uit, nadat we helemaal hiernaartoe zijn gereisd?" Vraagt pap beledigend en grijpt zijn borstkast. "Ik ben nu echt gekwetst."

"Ik gebaar jullie eruit, zodat je zelf met jullie benen of poten, het Packhuis uit kunnen." Zeg ik. "Leif ben ik hè?"

"Oh zo lief." Zucht mam en rolt met haar ogen. "Anyway, we komen volgende week wel weer."

"Ja, dan heb ik als het goed is m'n schoolboeken al ontvangen." Zeg ik sarcastisch en geef ze een knuffel.

"Wees goed en gedraag jezelf." Zegt mam.

"Mam ik ben 17, geen kind van 12." Grinnik ik.

"Ik zeg het maar." Lacht ze.

Nadat ze eindelijk weg zijn, loop ik naar m'n kamer. Kan je geloven dat ik weer terug moet?! En letterlijk maar voor een jaar! "Kut school." Mompel ik en die de tv aan.

***

Ty kan binnen nu en tien minuten aankomen. Hoe ga ik hem dit vertellen zonder dat hij gaat flippen. Natuurlijk gaat hij me niet toelaten, maar ik heb geen keuze denk ik. Als ik namelijk niet ga en de regering komt checken. Dan kunnen m'n ouders naar de kerkers toegaan. (Zelfde als een gevangenis in de mensenwereld).

Misschien kan ik zijn lievelingseten gaan koken en dan het gaan zeggen. Ja, dat is wat ik ga doen.

***

Ik doe m'n bril op en loop de supermarkt in en loop naar de taco spullen. Ik koop de goede ingrediënten en koop gelijk wat snoep en chips. Ik bedoel nu ik er toch ben!

Soms staren er mensen naar me, maar. Daar ben ik langzamerhand aan gewend . Ik ga in de rij staan en leg de spullen op de band. De cahier scant de spullen. "Dat is dan 23.59 graag Luna." Zegt ze. Ik knik en pin het.

"Dankje." Glimlach ik.

"Geen dank." Glimlacht ze terug en doet de spullen in een zakje.

***

Ik ben bijna klaar met koken. Ik plaats alles op teafel en net wanneer ik klaar ben hoor ik de deur open gaan.

"Perfecte timing." Glimlach ik als Ty de eetzaal binnen komt lopen. Hij glimlacht en drukt een kus op m'n lippen.

"Waaraan hen ik dit verdient pretty?" Glimlacht hij. Ik bloos en kus zijn lippen terug.

"Gewoon. Je verdient het." Glimlach ik terug. Hij glimlacht ook. "Kom anders wordt het koud."

Ty gaat zitten en ik ga bij hem opschoot. Ik maak zijn taco en kijk naar hoe hij worstelt om het zonder te morse in zijn mond te krijgen. Ik lach en maak er ook één voor mezelf.

Na het eten, gaan we naar onze kamer. We kleden ons uit en doen onze routine.

"Heb ik al verteld dat je er zo mooi uitziet?" Vraagt Ty en komt achter me staan.  Ik rol met m'n ogen als ik verder m'n tanden poetst. Echt niet het slimste moment om het te vragen. "Zelfs als je je tanden poetst ben je de mooiste persoon in de wereld."

Ik bloos en spuug alles uit. Ik doe wat Listerine en spuug het na 30sec uit. "Dankje jij bent de knapste en sterkste man in  de wereld."

"I know." Grinnikt hij. Ik stomp hem met m'n elleboog in zijn buik. "Ow!"

Ik lach en ga op bed liggen. Ty komt snel naast me liggen en slaat zijn armen gelijk om me heen. "Ik hou van je." Zegt hij.

"Ik hou ook van jou." Glimlach ik en kus hem. "Kan ik je iets vertellen?"

"Alles." Glimlacht hij. Ik zucht en kijk naar de dekens even. "Alles goed prinses?"

Ik knik. "M'n ouders kwamen vandaag langs." Zeg ik.

"Oké en....?" Zegt hij niet begrijpend.

"Ze kwamen me vertellen dat ik weer terug moet." Zeg ik.

"Terug moet naar wat?" Vraagt Ty bezorgd.

Ik zucht weer en kijk hem in z'n mooie ogen aan. "School."