Cadı Olivia

Cadı Olivia Bölüm 33

Uyuyakalmışım. Uyandığımda hava kararmaya başlamış ve Aaron yanımda uyuyordu. Aaronu huylandırarak uyanmasını sağladım. 'Birileri uykusunu almış. Bütün gece benim olmaya ne derler acaba?' diye sordu. 'Ben haz...' dedim daha cümlemi bile bitirmeden Aaron öpmeye başlamıştı. Gerçekten ona karşı gelemiyordum. Bu gece ikimiz içinde çok özeldi.
Sabah uyandığımda Aaron hala uyuyordu. Hemen kalkıp banyoya gittim. Duş alıp çıkmak için hazırlanırken kendimi sakinleştirmeye de çalışıyordum. Aaron'un uyandığını görünce gözlerimi ondan kaçırarak odada dolaşıyor bir şey arıyormuş gibi yapıyordum. Yataktan çıkıp yanıma geldi. Elleriyle kolumdan tutup 'Olivia ' dedi ve bir eliyle çenemden tutup gözlerime baktı 'Utanmana gerek yok herşey çok güzeldi. Tam anlamıyla benimsin artık' dedi yanağıma bir öpücük kondurdu. Biraz rahatlamıştım. Sarılıp bir süre öyle kaldık. 'Bugün de burda kalalım sana etrafı gezdireyim' dedi. 'Olur zaten savaşmak için sabırsız değilim' dedim ve gülümsedim. 'Bana ailenden bahsederken Kral ve Kraliçe olduklarını söylememiştin aklıma takıldı neden söylemedin?' diye sordum. 'Benim için ailem önemli ne oldukları değil Olivia bu senin içinde geçerli' dedi. Değerli olduğumu hissetmiştim. Nasıl bir Prens bu kadar mütevazi olabilir? Düşündükçe karşımda gerçekten mükemmel bir insan olduğunu fark ettim. 'Hadi çıkalım umarım yeni evini beğenirsin' dedi. Birlikte sarayı gezmeye başladık. At adamlar kadar başka tuhaf hayvanların insana benzeyen yaratıkların olduğunu gördüm. Ama hepsi sarayın hizmetkarıydı. 'Neden sarayda hizmetçilik yapıyorlar? Doğa onlar için daha iyi değil mi' diye sordum. 'Burda her ne kadar babam Kral olsa da doğaya zarar verecek hiç birşey yapmadı. Bu davranış onları birlik olmaya yöneltti ve kendi istekleri ile saray hizmetkarları, asker ve orman koruyucuları oldular' dedi Aaron. Gerçekten korku hiç birinde yoktu. Sadece sadakat ve sevgi vardı. Telefonum çaldı arayan Luis'ti. 'Olivia yardım et kasabaya dön' dedi ve telefon kapandı. Tekrar tekrar aradım ama ulaşılamıyordu. Aaron 'Neler olur?' diye sordu. 'Anlatacak vakit yok hazırlanalım bir an önce' dedim. Çok endişelenmiştim, sesi çok kötüydü. Birşeyler olduğu belliydi.