Nakarating na si Katherine sa lugar kung saan gaganapin ang date nila ng artistang kinaiinisan niya. Hanggang sa mga oras na yun ay hindi pa rin siya makapaniwala na naisahan siya ng mga kaibigan.
Nakapagpark na siya ng sasakyan ngunit nagdadalawang isip pa siyang bumaba.
"Eh kung wag na lang kaya akong tumuloy? Kunwari may emergency? Sumakit tiyan ko? Sumakit puson ko? Pero for sure hindi maniniwala ang dalawang bruha! Eh kung inatake kaya ako sa puso? - Ugh! Para na kong baliw dito!!" tuloy tuloy na sabi ni Katherine sa sarili.
Habang nasa malalim na pagiisip siya ay biglang nagring cellphone niya. Si Michelle ang tumatawag, ayaw man sana niyang sagutin pero naisip niyang hindi siya titigilan ng mga ito.
KATHERINE: What??
MICHELLE: Oh ano, Kath? Nakarating ka na ba? Remember ha? Bawal kang umatras!
KATHERINE: Oo na! Nandito na po ako. Nagpark lang po ako ng kotse, madam!
MICHELLE: Good! Maghihintay lang kami ni Tine ng balita ha? Enjoy friend.. Goodluck!!
KATHERINE: Tse! Enjoy ka dyan! Sige na babye!!
Pagkababa niya ng phone ay bumaba na siya ng sasakyan at dahan dahan naglakad papunta sa restaurant.
Pagkapasok niya sa loob ay sinabi niya na siya ang nanalo sa contest. Agad naman siyang inasikaso at ginuide ng isang staff papunta sa VIP room ng restaurant.
Hindi niya maintindihan ang sarili kung bakit parang bigla siyang kinabahan habang papasok sa room.
Ilang saglit lang ay may nadinig siyang hiyawan sa baba ng restaurant. Nagets na niya ang ingay na yun.
"Andyan na ang ungas! Ugh!" bulong ni Katherine sa isip niya.
Maya maya pa ay nakita na niyang pumasok ng room ang "ungas" na tinutukoy niya.
"Malayong malayo siya sa pagiging ungas diba?" bulong ng isip niya.
Biglang bumilis ang tibok ng puso ni Katherine. Hindi niya alam kung kinakabahan ba siya, naiinis o sadyang sobrang gwapo lang talaga ng lalaking papalapit sa kanya. Paglakad pa lang nito ay gwapo nang tingnan. Hindi kumukurap ang mga mata niya na nakatingin dito.
"Hi Miss Katherine.." Gerald greeted her with his sweetest smile and he bent forwad to give her a cheek to cheek kiss that Katherine couldn't help to close her eyes because of his manly and oh so good scent.
Naupo si Gerald sa harapan ni Katherine na nananatiling nakatitig sa kanya. Napailing na lang siya ng nakangiti.
"Ge! Miss Kath! Picture muna po!" tawag ng isang staff.
Dahil sa hindi kumikibo si Katherine, hinawakan ni Gerald ang kamay nito na nasa ibabaw ng lamesa.
"Hey, Kath!" sabi niya at bahagyang pinisil ang kamay nito.
Tila nakuryente naman si Katherine sa ginawa ni Gerald. "Huh??!!" sabi niya pagkatapos ay biglang inalis ang kamay sa pagkakahawak sa kanya.
"They will take a picture of us daw.."
"Ha? Ahh.. Okay!" sagot ni Katherine pagkatapos ay humarap na siya sa camera at pilit na ngumiti.
"Damn! What's happening to you Katherine!!" inis na bulong niya sa sarili.
Pagkatapos silang kuhanan ng picture ay lumapit na ang mga waiter para iserve ang pagkain. Iniiwasan ni Katherine na tumingin kay Gerald pero nararamdaman niya na nakatingin ito sa kanya.
While they were eating, Gerald stood up and took the bouquet from the waiter.
"By the way, I would like to say, congratulations!" he said then he handed her the bouquet.
"Thank you!" she answered shortly and continued eating.
Kahit na masarap ang pagkain ay hindi pa rin maappreciate ni Katherine ang lasa nito dahil nacoconscious siya sa mga tingin ni Gerald. Kahit hindi niya direktang tinitingnan ito, pakiramdam niya ay para siyang tinutunaw.
There's an awkward silence between them.
"You know what? You look familiar.. Have we dated before?" Gerald said to break the silence.
Katherine almost choked because of what she heard.
"What?? No!!" she exclaimed.
"Oopsss.. Sorry!"
"Okay lang.."
"Are you okay?"
"Of course!"
"Eh bakit parang ayaw mong tumingin sakin? Sorry kung nacoconscious ka.. Don't worry I understand naman!"
She creased her forehead. "Ang yabang!" she mumbled.
"What?"
She looked at him blankly. "Nothing! Just eat and don't mind me.."
He let a soft laugh. "Wait.. Why are you like that? Aren't you happy to see me and to have a dinner date with me?"
"Yes!!" she answered coldly.
Gerald laughed out loud. "Oh c'mon! Then why did you join in the contest?"
Napikon si Katherine dahil sa pagtawa nito. "Excuse me, Mr. Feelingero! I didn't join in this stupid contest! Yung dalawang kaibigan ko na praning sayo ang may pakana nito!" mahina pero seryosong sabi niya.
"Okay.. Granted that's true! So why are you here anyway? Bakit ka pa din pumayag na gawin ang date? And miss.. Sa nakita ko sayo kanina habang papalapit ako sayo.. Its so impossible naman yata na you didn't like me?" he said confidently.
Katherine smirked. "You know what? Sabi ng friends ko, bakit hindi ko daw itry na kilalanin ka thru this date. But now I know, I made a very wrong decision!" she said and stood up.
She took her bag before saying, "Thank you for tonight, Mr. Anderson! Its nice to meet you, but I do hope that this would be the last!" and she walked away leaving Gerald in shock.

BINABASA MO ANG
My ONLY Star
FanfictionOne of the closest story in my life. Hope you would still love it kahit sobrang bagal ng update. Salamat po sa lahat ng nakaka appreciate. :)