You and Me

Bottle of Water

Pinuntahan ko si Tammy sa CR na pinagtatakbuhan nya tuwing umiiyak sya, which is isang beses pa lang naman at dahil lang yun sa paglalagay ng ipis sa desk nya nung classmate naming dati. Hahaha!. Si Shane naman napilit ko na hintayin kami sa waiting shed. Haaay. Nag – inarte pa nga na may lakad daw sila ng mama nya e, saktong tumawag naman mama nya, kahit maya – mayang mga 6:30 na lang sila magkita sa mall.

“Tamiko?” isa – isa kong kinakatok yung pinto sa bawat cubicle. “Yoohoo!”

**Sniff**

“Oy bakla, alam kong ikaw yan!” tumigil ako sa pagkatok at sinigaw yun sa loob. Buti na lang tong babae lang ang tao.

“Ang sama nya tol” galling sa last cubicle yung boses. Medyo shaky din ang boses nya.

Naglakad ako papalapit sa last cubicle. Singhot naman ng singhot si Tammy.

“Tammy” bati ko sa kanya nung ma-open ko yung pinto ng cubicle kung san sya imiiyak. Slinide ko lang yung ID ko sa lock kaya na-open. Hahaha.

“Ang sakit tol, di naman nya kailangan na sabihin sa akin yun e” nakaupo sya sa bowl at pinupunasan ang bawat patak ng luha na tutulo galling sa mata nya... meaning, every second!

Nilapitan ko sya at hinimas yung likod nya, “Alam ko tol, pero, sa mga reaction mo kasi sa mga nangyayare nagseselos sya e. Naguguluhan sayo, at higit sa lahat, nasasaktan.. tingin nya, ginagawa mo syang panakip butas”

“Alam ko tol, pero, sa mga reaction mo kasi sa mga nangyayare nagseselos sya e. Naguguluhan sayo, at higit sa lahat, nasasaktan.. tingin nya, ginagawa mo syang panakip butas. Kaya kung ako sayo, sabihin mo na na mahal mo sya”

Hindi naman ganun yun e, kung yun ang tingin nya, pwes ako hindi. Mali sya ng akala! Kahit unexpected ang pagsagot k okay Shane, never dumapo sa isip ko panakip butas sya. At totoo yung sinabi ni Nica, mahal ko na si Shane.

Oo, mahal…

Pero yung pagmamahal ko, kulang pa para ipangako sa kanya yung puso ko, kulang pa para sabihin sa kanya ito.. Masmatimbang pa rin ang pagiging mahalaga nya kasya sa mahal ko na sya.

Pwe!!! Nagiging korny ba lahat ng may buhay pag – ibig? Ow. Em. Ji! Di ko matake to. Di naman ako ganito nung naging kami ni Yuji a, kahit nga ni Mathan e. Gaaaah!! Napailing na lang ako para mawala sa utak ko ang pagiging korny.

“Iniiling iling mo jan?!” hinila ni Nica yung buhok ko.

“Waaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaah!!! T.T” napaiyak na lang ako, “Bat mo sinabunutan? Waaaaaaaaaaaaaaah!” hindi naman talaga ang paghil nya ng buhok ko ang rason kung bakit ako umiyak, di ako mababaw no! Naalala ko na naman yung sinabi ni Shane sa akin..

 “Wala akong pake sa sasabihin mo. Magsama na lang kayo ng Mathan mo.”

Ang sakit ng binitawan nyang mga salita. Di ko inaasahan na sasabihin nya. Baka nga inabuso ko na masyado yung presence nya, na di ko naisip na pwede pa pala syang magalit sa akin. Haaay.

“Tumigil ka nga Tammy!” ang taray naman! Di naman nagtataray saken ni Nica, ngayon lang. Tinignan ko sya tapos nakita kong inirapan ako. Anla! Pati ba sya galit sa akin? Napayuko na lang ako at umiyak

Krooo.. Krooo.. Ilang minuto na din nung natahimik kaming dalawa kaya naman pinunasan ko na lang yung luha ko. Medyo humanahon na ako sa iyak.

“Tammy,” iningat ko yung ulo ko at tumingin kay Nica. Nag-iba yung expression sa mukha nya, bumalik na yung dating Nica na masaya pero mabilis mag – alala. Hinawakan nya yung magkabilang braso para itayo ako at iharap sa kanya. Hinawakan nya yung kamay ko..