Sen Kal Bu Gece

Final 1

Arkadaşlarrr....

Ben geldimmmm....

Düşündüm ki şöyle ağız tadında bir final bölümü yayınlayayım ama bu bir anıdan olmasın. Şöyle sırasıyla kesit kesit anılar paylaşayım ve kitap karakterlerinin neler yaşadığına bizzat şahit olalım. Sizi beklettiğim için Final 1 adlı bölümü şimdiden paylaşıyorum. Final 2 de yakında gelecek.

İyi okumalar.

Adios :*

"Tanrım! Neden hiçbir şey yolunda gitmiyor!"

Hatırlıyor musunuz? En son 6 ay önce Arel tarafından bir teklif almıştım. Evlilik teklifi.

Şuan evleniyorduk.

Evet, doğru okudunuz. Evleniyoruz.

Evleniyoruz evlenmesine de, nasıl evleniyoruz?

Evlenebiliyor muyuz?

Düzgün evlenebiliyor muyuz?

"Sakin ol Helen. Gelir yakında."

Kim mi gelir? 7 katlı pastam. Gösterişi sevdiğimi biliyordum fakat bu kadarını sevdiğimi bende bilmiyordum. Düğün yaklaştığı zaman hunharca alışveriş yapıp gösterişli şeyler aldım. Gelinliğimin kuyruğu otoban kadar, pastamın yüksekliği arşa yükseliyordu. Tabi bunlarda Derin'in de katkısı da vardı. Evet o da biraz gösteriş meraklısıydı. Hatta benden de beterdi. Utanmasa nedime olarak kendisi ve diğer kızları da gelinlik giydirerek getirecekti.

"Bi arı sürekli aynı dala konuyormuş." Dedi Doğukan elinde ki telefona bakarak. Sanırım sabahtan beri yaptığı gibi yine bize gördüğü bir espiriyi okuyacaktı.

"Ay yeter." Dedim Doğukan'a bakarak.

Koyun can derdinde kasap et!

"Dur dinle."

Beni takmayıp espiriyi okumaya devam edince bende sessiz kalıp bitirmesini bekledim.

"O dala konan arının eşi gelmiş ve ona Dalarım diye seslenmiş."

Bir anda koca bir kahkaha patlattığında herkes tip tip ona bakmaya başlamıştı. Nesi komikti bunun?

Benim burda düğün pastam ve damadım yoktu fakat sıpa espiri yapıp gülüyordu!

Zaman artık geçmemeye başlayınca kalkıp odada tur atmaya başladım. O kadar gergin ve aceleciydim ki şeytan işime karışıp gelinliğime bir şey olmasın diye giyinmemiştim bile. Şort atlet ve yüzümde gelin makyajıyla mükemmeldim.

"Arel nerede ya?"

Ayaklarımı bir anda durdurup, elimi havaya kaldırarak bağırdım. Ben böyle telaş içindeylen beyefendi neredeydi? Neden beni tek bırakmıştı?

"Gelir birazdan bi sakin ol." Dedi Yaprak homurdanarak. Bu telaşımın üzerine onun bu rahatlığı beni çıldırtıyordu.

"Bana bak!" Dedim ona doğru işaret parmağımı kaldırarak. "Senin şu sakinliğin beni öldürüyor!"

Yüzüme kısa süre bakıp tekrar sakince telefonuna dönünce artık çığlık atacak duruma gelmiştim. Misafirler aşağıda bizi bekliyorken, biz ne yapıyorduk? Damatsız, pastasız, gelinliksiz odada bekliyorduk!

Paspal olmasam 2 saniye durmaz çıkar gider, önce pastamı, sonra da Arel'i alır gelirdim.

Arel'siz olurdu da pastasız olmazdı sonuçta.