Sen Kal Bu Gece

➰8➰

Multi; Yaprak

Hani ergenlik dönemlerinizde sizin istedikleriniz size bakmaz, onun aksine etrafındaki bütün arkadaşları size çıkma teklifi eder ya. İnsan her zaman inkansızı ister, gözünün önündekileri göremez. Şuan öyle bir ruh halindeydim.
Arel ve ikizlerle arkadaş olmak istediğimde Aray hariç hiç biri suratıma bakmazken, arkadaş olmak istemeyince bir anda takılaları geldi nedense!

"Bunu neden yapıyorsun?" Dedim boş bir araziden içeriye girerken.

"Neyi?" Dedi gözlerini 2 saniyeliğine bana çevirip tekrar önüne döndü.

"Neden araba sürmeyi öğretesin geldi bi anda? Neden değerli vaktini benim gibi bir sürtükle harcıyorsun?"

Dediğim şey üzerine arabayı ani bir frenle durdurup kemerini çözerek bana döndü.

"Sürtük olduğunu düşünmüyorum." Dedi gözlerini devirerek.

"Ya tabi. Ben orda sürtük iması yerken neden sesini çıkartmadın o zaman?!" Diye sinirli bir şekilde sordum. Sinirlendiğim zaman yumruklarını sıkıp tırnaklarını etine geçirerek canını yakan insanlardan olmam hiç hoş değildi. Sinirimin seviyesine göre tırnaklarımı daha çok batırırdım. Bir kez üvey babam yüzünden adeta avuçlarımdan kan akmıştı ve bir hafta boyunca sargılarla gezmek zorunda kalmıştım.

"Neden seni savunayım?" Dedi benim aksime oldukça sakin bir tonda
"Senin dilin yok mu? Sen aciz misin ki seni koruyayım? Her sürtük iması yediğinde birilerinin arkasına mı saklanmanı sağlayayım? Ne yapayım?" Dedi bana doğru eğilip.
Haklıydı, ondan yardım beklemek acizliğimin bir göstergesiydi fakat işler beklediği gibi gitmeyince yardım edebilirdi.

"Yinede işler beklediğin gibi gitmediyse olaya dahil olabilirdin!" Dedim düşüncelerimi dile dökerek.

"Haklısın, işler beklediğim gibi gitmeyince olaya dahil olabilirdim, ki işler beklediğim gibi gitmeseydi diyorum bak." Dedi işaret parmağını suratıma doğru uzatırken.

"Bu da ne demek oluyor?!" Dedim suratımı ekşitip.

"Bu şu demek oluyor. İşler beklediğim gibi gitti." Dedi adabayı tekrar çalıştırırken.

"Ezilmemi bekliyordun yani?!" Dedim hayretler içerisinde. Kafasını iki yana sallayıp
"Hayır. İnerken Dostum demen Eray'da büyük etki bıraktı. Dostluğu herşeyden üstün tutman Eray gibi bir adamı bile dediği şeye pişman etti."

Ağzım açık bir şekilde onun dediklerini hazmetmeye çalışırken, olayları bilmeden Arel'i yargıladığım için kendimi çok pişman hissettim. Bu kadar ince düşünmüş olmasını beklemiyordum.

"Dinlemeden yargıladığım için özür dilerim. Normalde bunu asla yapmazdım" dedim gözlerimi kapatıp arkama yaslanırken.

Arabayı boş arazinin ortasında durdurup
"Sorun değil" diyerek kemerimi açmaya yeltendi. Açmasına izin verip toparlandım. Tam kapıyı açıp sürücü koltuğuna geçmek için çıkacaktım ki beni durdurup hızlıca çekerek açtığı bacaklarının arasına oturttu.
"Ne yapıyorsun, geçsene diğer koltuğa" dedim tersleyerek.
Olmaz dercesine kafasını sallayıp
"Kaza anında müdahile edeceğim, sürmeye başla" dedi ona doğru döndürmeye çalıştığım kafamı yola doğru hafifçe ittirerek.
Homurdana homurdana çıkardığı anahtarı yerine geri sokup arabayı çalıştırdım.
"Araba otomatik vitesli, normalde debraja hafifçe basarak değiştirmem gereken vitesi, debraja basmadan- ki zaten basamazsın, yok- değiştir." Dedi tek tek herşeyi göstererek.
"Sağ gaz, sol fren."