Bölüm 1

4.3K 165 28
                                    

Başlamadan önce bir kaç şey söylemeliyim bu benim ilk kitabım. Yani dolayısıyla bazı hatalar olabilir. Ve önerilere açığım. :)) Eğer beğendiyseniz ve devam etmemi isterseniz oy bırakmanız yeter... Ve sabırsızlanmayın Stark a da geleceğim. İyi okumalar.. ;)

"Çocuklar gidiyoruz!" kafamı çizimimden kaldırıp ceketimi üstüme geçirdim yarım saatten beri zaten hazırdım. Telefonumu cebime koyduktan sonra eksiğim var mı diye etrafıma bakındım. Saatimi de takıp saçını yapmakla uğraşan Sıla'ya "hızlı olmazsan evde kalacaksın" dedim. "Öyle söyleyeceğine gel de yardım et!" "Benden yardım istediğini hatırlamıyorum?" Oflayıp bana döndü ve sinir bozucu bir sesle "Sevgili ablacığım bana yardımcı olmayı kabul eder misin?" Aynı ses tonu ile "tâbi ki canım kardeşim!" Dedim ve söylenerek saçını yapmaya başladım o da bana homurdanarak karşılık veriyordu. Işimiz bitince ayakkabılarımızı giyip asansöre bindik eğilip nike larımı bağladım ve aynaya baktım düz bir çizgi halindeki dudaklarım ve soğuk bakan mavi gözlerimle pek mutlu görünmüyordum. Asansör açılınca garaja girdik. Sıradan bir aile içinsıradan bir sitede oturuyorduk ve sıradan bir Hyundai i20 miz vardı. Her zaman sağ arka taraf benimdi. Yine aynı yere oturup araba hareket edince dışarıyı seyretmeye başladım. Burası New York kalabalık ve telaşlı bir şehir. Buraya türkiye'den daha iyi iş olanakları için geldik. Annem aslen Türkiyeli ve babam da Amerikalı genelde kendi aramızda türkçe konuşuruz ama hepimiz de ingilizceyi anlayacak ve anlaşacak kadar biliriz ama ben diğerlerine yani annem babam ve kardeşlerime göre daha aktif konuşur ve anlarım. Üç kardeşiz yani üç kız kardeş En büyükleri benim bu yıl nisanda 16 ma basacağım. Kardeşim Sıla Temmuzda 12 sine ve en küçük kardeşim Reyhan da nisan da benden 15 gün önce 2 yaşına girecek. Ben 29 nisan doğumluyum Reyhan ise 14 nisan. Burada lise yi bitirip üniversiteyi kendi ülkemde okumayı düşünüyorum ama 3 yıldır buradayız ve galiba buraya alıştım. Düşüncelerim arabanın durmasıyla kesildi. Alışveriş merkezine gelmiştik burası türkiye deki yerlerden daha büyük ve lükstü. Garaj kontrolünden geçtik ve arabayı park etrik. Gözüme B10 yazısı ilişti ve garajdan çıktık. Kalabalıkla birlikte içeri girdik ve en az 100 kez gelmemize rağmen burada hala kaybolabilirdim. Bu düşünceyle annemin koluna daha sıkı tutundum. Ve gezimize başladık.

2 saat sonra...
"Anne lütfen artık dur!" Bunu adeta haykırarak söylediğim için bir kaç kişi dönüp bize baktı ve annemden hızlı bir çimdik yedim. Ama umrumda değildi çünkü artık durmuştuk. Fakat annemi durduran ben değil çalan alarm idi. Sonra birden herkez bizim durduğumuz çıkış kapısı yönüne doğru koşmaya ve çığlıklar atmaya başladı. Ve nasıl olduysa annemin eli elimden kayıverdi. Ardından üstümdeki baskıya dayanamayıp yere yuvarlandım. Bir kaç kişi üstümden geçtikten sonra nihayet ayağa kalkabildim korktuğum gibi annem ve ailem yoktu. Annemin adını haykırdım ama sesim sanki hiç söylememişim gibi bağırışların arasında kayboldu. Nihayet aklımı başıma alıp herkez gibi çıkışa koştum. Bir kaç defa ezilmekten kıl payı kurtuldum ve çıkışa ulaştığımda caddedeki kalabalığa karışıp ailemi aramaya başladım. Telefonum... seri hareketlerle telefonumu açıp annemi aradım ama açmıyordu. Aramaya devam edip bir yandan da etrafa bakındım. Arkamı dönüp Alışveriş merkezine baktığımda neredeyse tüm binanın alev aldığını gördüm ve dehşetle çığlık attım. Annem babam kardeşlerim? Belki de garaja girtmişler ve beni orada bekliyorlardı... Hızla Alışveriş merkezinin karşısında ki garaja koştum. Hangi sıraya koymuştuk? Ve aklıma arabadan indikten sonra gördüğüm yazı geldi. B10. B10... Neredeyse çığlık atıp B10 yazısına doğru koştum. Orada etrafa bakınıp beni arıyorlardı. Koştum ve anneme sarıldım. "Anne..." "Dolunay Tatlım çok endişelendik!" Anneme sıkıca sarıldım ve sonra babama ve kardeşlerime. Nihayet eve geldiğimizde annem zaten uyumuş olan Reyhan ı yatağına yatırdı ve Sıla da uyuduğunda Tv yi açıp alışveriş merkezinde ne olduğuna baktık.
"...meydana gelen patlamanın nedeninin özel yetenekli insanlardan biri olduğu anlaşıldı. Sam Berry adlı kişinin yeteneğinin incelemelerden sonra yoğun bir enerji dalgası yayabilmekte olduğu yönünde tahminler var bu enerji dalgasının geniş çaplı bir elektronik arıza ile yangına sebep olduğu düşünülüyor. Şimdilik alabildiğimiz tüm bilgiler bu kadar. Ben Megan Sally ve şimdi söz merkezde.."
Babam Tv yi kapattı. "Yatma vakti..." oturduğum koltuktan kalktım. "iyi geceler anne iyi geceler baba.." "iyi geceler tatlım"
Uyku daha önce hiç bu kadar çekici
Gelmemişti. Odama çıktım ve aynaya baktım berbat görünüyordum. Düştüğünde pantolonum yırtılmış ve dizlerim kanamıştı saçım ise süpürge gibi semsert olmuştu. Homurdanarak duşa girdim. Kurulandım pijamalarımı giyinip yatağa atladım. Cidden dünyanın en rahat 5 dakikası pantolondan sonra pijama ile yapılabilen esneme ve saçma sapan hareketlerin verdiği duyguydu. Sonunda yatağıma uzanıp uykuya daldım.

STARK'IN VARİSİ -Ended-Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin