HAYAT KADINI

HK Bölüm 3

Bölüm Parçası: Ledzeppelin- All Of My Life

Elif'i kurtarmak için ne yapabilirim ? Ona ne iyi gelir ?

Ben kötüyken yazarım, içimde ne varsa özel defterime dökerim. Sonra gercekten hafiflemiş hissederim.

Elif'in yokluğunda da böyle yapmıştım. Elif'e de iyi gelir bence. Ama önce şu kalın perdelerden kurtulmamız gerekiyor. Odama gittim ve en sevdiğim defterimi ve kalemimi aldım. Defteri henüz kullanmamıştım.Elif'e kısmetmiş.

Odasının önüne gelince kapıyı tıklatıp, içeri girdim. Yatağına doğru yürüdüm. Yana doğru kaçtı. Defteri ve kalemi bırakıp geri çekildim. En çok canımı yakan şeylerden biri benden korkması.

"Buna bir son vermemiz gerek." dedim.

"Neye?" dedi.

"Hayata dönmen gerek." dedim. Sesim otoriterdi.

"İstemiyorum." dedi sadece.

Ben perdelere doğru yürüdüm ve çabucak çekip çıkarmaya başladım. Gözleri ışığa alışık olmadığından sımsıkı kapatıp eliyle gözünü ovuştururken;

"Bırak kendi karanlığımda kaybolayım." diye ağlıyordu.

"Bir daha bu perde takılmayacak." dedim.

Perdeyi tamamen çıkardım. Sadece ince beyaz tül kalmıştı. Masum meleğimin gözleri bir iki dakikada alışmıştı ışığa. Ağlamaya devam ediyordu.

"Etrafımda ışık olsa ne değişecek? İçim hala karanlık." diye bağırdı.

"İzin ver bana sadece. Seni karanlıktan çıkaracağım" dedim sakince.

"Nasıl?!" diye bağırdı.

Evet! Bu bir gelişme. Artık konuşuyor. Kalkıp perdeyi takmaya çalışmadı ve nasıl iyi olacağını soruyor.

"Yazarak. Yanına bıraktığım deftere anlatmak istemediğin tüm o acıları yazarak rahatlayacaksın." dedim.

Bir süre sustu.

"Peki ya yapmak istemezsem?" dedi.

"Lütfen o güzel sesinden mahrum ediyorsun beni. O sesinden en acı hikayeleri dinlemeye razıyım ama istemiyorsun. Bari güzel yazından mahrum etme." dedim.

Hiçbirşey demedi. Bende perdeyi alıp cıkmak için kapıya yöneldim.

"İyi gelicek. İnan bana. Dene en azından. Yarın sabah okumak için alacağım sonra yerine bırakırım" dedim ve odadan çıktım.