@murdermuke thank you for your permission
*Allie'nin Ağzından*
Sonunda günün ve haftanın sonuydu. Dolabımı kapatırken, rahatlayarak iç geçirdim. İlk hafta, son derece yavaş geçmişti.
Eve gitmek için, her zamanki yoldan aşağıya doğru yürümeye başladım. Michael yavaşça önümden yürüyordu. Bu süreç her gün tekrarlanıyordu. Tabi ki, o benim labaratuvar partnerimdi ama bana bir kelime bile söylememişti.
Sadece bir arkadaş edinmiştim, yani başka bir tanesi zarar vermezdi. Michael'ı yakalayana kadar adımlarımı hızlandırdım.
"Merhaba," diyerek ona gülümsedim.
Başını yukarıya kaldırdı ve sonra bana baktı. Benden uzak hafif bir adım attı.
"Korkmuyorum," diyerek güldüm.
Yavaşça "Şey.. Merhaba," dedi.
"Her gün yalnız mı yürüyorsun?" diye sordum. Başıyla onayladı. "Pekala, seninle yürümeye başlıyorum."
"Bunu yapmak zorunda değilsin," dedi hızlıca.
"Ama henüz burada çok fazla arkadaşım yok, yani yapmak istiyorum."
"Ama-" diyerek başladı.
"Aması yok. Seninle birlikte yürüyorum."
Michael, gözle görülür derecede, bir dakikadır hiçbir şey söylemiyordu. Konuşmaya karar verdim. "Biliyorum sadece labaratuvar partneriyiz ve hepsi bu ama sanırım düzgün bir tanışmaya ihtiyacımız var. Ben Allie,"
"Michael," dedi basitçe.
Sanki arkadaş olmak istemiyor gibiydi.
"Nasılsın?" diye basit bir soru sordum.
"İyi." dedi hızlıca. "Ya sen?"
Belki de sadece insancıl becerileri yoktu. "Sanırım iyiyim. Taşınmak gerçekten berbat." diye yanıt verdim.
"Evet, muhtemelen," dedi hızlıca.
"Tüm hayatın boyunca burada mıydın?" diye sordum.
Michael, keskin, derin bir nefes aldı. "Şey, evet. Tüm hayatım boyunca aynı ev."
Yanıtına gülümsedim, bana söylediği en uzun şeydi.
Sonunda evlerimize ulaştık ve Michael'a hoşçakal dedim ve karşıya geçerken bana el salladı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
different ▸ m.c. ▸ türkçe
Fanfiction@murdermuke thank you for your permission Onunla tanıştığı andan itibaren Michael'da bir şeyler olduğunu biliyordu.