Ζοζεφίν: -Για εκείνους τους έρωτες που πιστέψαμε πως ήταν διαφορετικοί. Για εκείνους που χάθηκαν ξαφνικά ένα βράδυ σαν δειλοί κλέφτες. Στην υγειά τους!
Κώνα: -Ζοζεφίν σταμάτα πια να πίνεις! ΤΕΛΟΣ, το παράκανες, φεύγουμε!
Αλεξάνδρα: Ωχ κορίτσια κοιτά...
Ζοζεφίν: -Μην γκαροφωνάζεις στο αυτί μου! Τι ώρα είναι;
Μαμά: -8:30. Ετοιμάσου γρήγορα γιατί 9:30 αρχίζει ο αγιασμός.
Το λατρεύω αυτό το κρεβατάκι και αυτό το μαξιλαράκι είναι υπέροχα, καλά σαν την μερέντα τίποτα!!! Σηκώθηκα και κατευθύνθηκα προς την τουαλέτα. Αρχικά, έπλυνα το πρόσωπο μου και πασαλήφτηκα εκεί με τις κρέμες που κάθε πρωί η μαμά με αναγκάζει να βάζω. Έπειτα βούρτσισα γρήγορα τα δόντια μου και έκανα ένα γρήγορο μπάνιο το σώμα μου. Πήγα στην ντουλάπα μου, ο θεός να την κάνει ντουλάπα, είναι όλα ανακατεμένα. Η ώρα ήταν 9:00 έπρεπε να κάνω γρήγορα. Κατέληξα εντέλει σε αυτό το στυλάκι.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Και για να μην καθυστερώ έβαλα μάσκαρα, μολύβι και ένα απαλό κραγιόν. Τα μαλλιά μου τα άφησα κάτω και ίσα ίσα που τα ίσιωσα γιατί δεν προλάβαινα.
Μαμά: -Άντε Ζοζεφίν μια ζωή αργείς!!
Ζοζεφίν: -Έρχομαι έρχομαι.
Σε όλη την διαδρομή το μόνο που σκεφτόμουν ήταν οι κολλητοί μου η Κώνα, η Αλεξάνδρα και ο Γιάννης. Έχω να τους δω από τις εξετάσεις, μου λείπουν τόσο πολύ!
Έφτασα σχολείο και πρώτα ζήτησα χρήματα γιατί θα έβγαινα με τις πατάτες. Αφού μου τα έδωσε την φίλησα στο μάγουλο και έφυγα τρέχοντας.
Στην πόρτα του σχολείου παρατηρώ αυτά τα αντιπαθητικά "bad" αγόρια. Το φαβορί της παρέας ο Μιχάλης και μετά ακολουθούν οι υπόλοιποι ο Αλέξανδρος, ο Φίλιππος, ο Δημήτρης, ο Θωμάς και όλοι με ένα τσιγάρο στο χέρι. Και καλά το παίζουν κάποιοι, γαμώντας ψυχολογίες σε παιδιά που δεν φταίνε σε κάτι, απλώς όποτε τους καπνίσει ειρωνεύονται. Είχα πέσει και εγώ θύμα τους όταν έχασα τον πατέρα μου από καρκίνο του πνεύμονα (αυτά κάνει το τσιγάρο φίλοι μου) ας μην τα πολυλογώ πρωτοπόρος ήταν ο Μιχάλης καθώς το έβρισκε αστείο να με χτυπάει στο αδύνατο μου σημείο.
