Lost on you

Κεφάλαιο 14ο

Πήρα τον αστικό και μετά με τα πόδια έφτασα σπίτι. Επειδή έλειπε η μαμά κάθισα να φτιάξω φαγητό. Βέβαια πρώτα άλλαξα ρούχα για να είμαι πιο άνετα και στην συνέχεια αποφάσισα να φτιάξω μακαρόνια με κιμά. Πάλι καλά η μάνα μου με έχει μάθει να μαγειρεύω κάποια φαγητά, αν και μ'αρέσει πολύ ειδικά να φτιάχνω γλυκά. Έβαλα μουσική και άρχιζα να χορεύω αγκαλιά με τις κατσαρόλες.

I am not the only traveler

Who has not repaid his debt
I've been searching for a trail to follow again
Take me back to the night we met

And then I can tell myself
What the hell I'm supposed to do
And then I can tell myself
Not to ride along with you

I had all and then most of you, some and now none of you
Take me back to the night we met
I don't know what I'm supposed to do, haunted by the ghost of you
Oh, take me back to the night we met.

Αφού μετά από μία ώρα το φαγητό τελείωσε, έκλεισα την μουσική και τοποθέτησα στο πιάτο την σωστή αναλογία. Το κινητό μου άρχιζε να δονείτε, η χαζή το είχα ξεχάσει στο αθόρυβο. Είχα 5 αναπάντητες από άγνωστο αριθμό και χωρίς δεύτερη σκέψη το σήκωσα.

Διονύσης: -Ζοζεφίν;

Ζοζεφίν: -Γειαα τι κάνεις;

Διονύσης: -Καλά είμαι με φόβισες λίγο.

Ζοζεφίν: -Σορρυ δεν το άκουγα.

Διονύσης: -Έλεγα να βγούμε μία βόλτα αν δεν έχεις κάτι.

Ζοζεφίν: -Όχι δεν έχω κάτι μπορώ

Διονύσης: -Ωραία στείλε μου την διεύθυνση σου. Κατά τις 8:00 να είσαι έτοιμη.

Ζοζεφίν: -Έγινεε, τα λέμε

Διονύσης: -Φιλιά.

Αφού έστειλα και την διεύθυνση μου στον Διονύση άρχιζα να καταβροχθίζω την μακαρονάδα. Τελείωσα και ένιωθα πλέον σαν βουβάλι. Χοντρέλα βαρέλα γεμάτο κρασί, ελάτε να πιούμε όλοι μαζί!!! Μπράβο Ζοζεφίν έβαλες και δεύτερο πιάτο να φας χοντρέλα. Πες μου ποιος θα σε κοιτάξει με αυτά τα χάλια.

Έκανα ένα μπανάκι και πήρα τηλέφωνο την Αλκμήνη είχα καιρό να την δω και της είπα να έρθει από το σπίτι μέχρι να φύγω, κατά τις 6:00 ήταν εδώ. Αγκαλιαστήκαμε και πήγαμε στο δωμάτιο μου. Άρχιζα να της λέω όλα αυτά που έγιναν με τον Μιχάλη και σήμερα το πρωί με τον Διονύση. Βέβαια για να καταλάβει της είπα όλο το story από την Αθήνα και η τσούπρα το μόνο που είπε ήταν <<Παράτα τον Διονύση και πήγαινε με τον Μιχάλη, είναι καλύτερος>> και μου έκλεισε το μάτι.

Τουλάχιστον η Αλκμήνη δεν παίρνει το ύφος της αγελάδας όπως η Αλεξάνδρα και η Κώννα. Γενικά, θα έλεγα ότι είναι το πιο κατανοητό άτομο που ξέρω και ποτέ δεν σε κρίνει για τις πράξεις σου. Αντίθετα, θα πει την γνώμη της και ότι σκέφτεται χωρίς να σε προσβάλλει. Άρχιζα να την ρωτάω και για τον Μάνο γιατί και αυτόν τον βλάκα είχα να τον δω κάτι αιώνες και κανονίσαμε να βγούμε όλοι μαζί τις επόμενες μέρες. Η ώρα ήταν 7:15 και έπρεπε να ετοιμαστώ. Η Αλκμήνη με βοήθησε να διαλέξω τι θα φορέσω αφού έχει το καλύτερο γούστο σε σχέση με μένα. Καταλήξαμε να φορέσω μία μπλούζα με λουλούδια η οποία είχε έξω στους ώμους και ένα παντελόνι σε φαρδιά γραμμή το οποίο έδενε στην μέση και ήταν σχετικά ψηλόμεσο σε χρώμα γαλάζιο αλλά ανοιχτό.