Lost on you

Κεφάλαιο 4ο

Δεν ξέρω γιατί νιώθω έτσι. Δεν ξέρω γιατί τρέχω σαν το δαιμονισμένο στους δρόμους. Δεν ξέρω γιατί κλαίω. Δεν θα έπρεπε να κλαίω, εξάλλου δική του είναι η ζωή ας την κάνει ότι θέλει, εμένα δεν μου πέφτει κανένας λόγος. Απλώς δεν δέχομαι να παίζει με το μυαλό μου, το βρίσκει αστείο να με κάνει να χάνω τα λόγια μου κοιτώντας αυτά τα υπέροχα γαλανά μάτια. Όμως έτσι είναι ο Μιχάλης, ένας player χωρίς συναισθήματα, αυτός είναι. Όσο εγώ σκέφτομαι ακούω μία φωνή. Βαριά ηχώντας στα αυτιά μου σαν μελωδία.

Μιχάλης: -Ζοζεφίν στάσου που πας μην φεύγεις.

Δεν έπρεπε να με δει σε αυτά τα χάλια. Χωρίς να γυρίσω το πρόσωπο μου του απαντάω

Ζοζεφίν: -Τι θες;!

Μιχάλης: -Γιατί φεύγεις γαμώτο; Κάθισες πολύ λίγο και με συγχωρείς γι'αυτό που αντίκρισες στην τουαλέτα.

Ο Μιχάλης μόλις μου ζήτησε συγνώμη. Αυτό δεν έχει ακουστεί στα χρονικά.

Ζοζεφίν: -Έχω κουραστεί, δεν έχω και τόσο όρεξη, δεν πειράζει.

Μιχάλης: -Γιατί δεν με κοιτάς;

Και εκεί που απέφευγα να κοιτάξω τα καταγάλανα του μάτια, έπιασε το πιγούνι μου και με έκανε να κοιτάξω βαθιά μέσα του. Φαινόταν στεναχωρημένος μα παράλληλα έκπληκτος αφού είδε το πρόσωπο μου. Έκλεισα τα μάτια μου και έβγαλα το χέρι του από το πιγούνι μου. Έστριψα το σώμα μου και δεν του απάντησα παρά μόνο έφυγα με γρήγορους βηματισμούς. Αυτό ξέρεις να κάνεις Ζοζεφίν στα δύσκολα να το σκας, μα η ζωή δεν είναι έτσι γιατί αυτά που αποφεύγεις τόσο θα σε βρουν μπροστά σου.

Έφτασα σπίτι και πήγα στο μπάνιο. Το πρόσωπο μου ήταν σε άθλια κατάσταση. Όλη η μάσκαρα είναι απλωμένη στο πρόσωπο μου, ο άνθρωπος θα φοβήθηκε με αυτά τα χάλια. Ξεβάφτηκα, έβαλα τις κρέμες μου, έπλυνα τα δόντια μου και έκανα ένα χαλαρωτικό μπάνιο. Πήγα στο δωμάτιο μου, έβαλα τις πιτζάμες με την μίνι (5χρονο) και μέσα σε 3 λεπτά είχα κοιμηθεί.

Ξύπνησα κάπου στις 12:00 μιας και ήταν Κυριακή. Κοιτάω το τηλέφωνό μου, 4 αναπάντητες από Κώννα, 3 από Αλεξάνδρα, 2 από μαμά και 3 μηνύματα από έναν άγνωστο αριθμό. Χωρίς δεύτερη σκέψη κοιτάω τα μηνύματα μου.

Γειαα είμαι ο Μιχάλης.

Παίζει να κοιμάσαι ακόμη...

Λοιπόν 7:00 θα είμαι έξω από το σπίτι σου, θα βγούμε, ντύσου απλά.

Εμένα με ρώτησε μήπως αν θέλω; Μισό έχω δικαιώματα, ελεύθερη βούληση μήπως; Παίρνω την μαμά τηλέφωνο.