Lost on you

Κεφάλαιο 6ο

Ανέβηκα στην μηχανή όπως και εκείνος και ξεκινήσαμε. Έχω αρχίσει να λατρεύω τις μηχανές, η ταχύτητα είναι το κάτι άλλο. Είχα τόσο ανυπομονησία μόνο και μόνο ότι θα κάναμε μαζί μπάνιο. Για ακόμη μία φορά έγειρα το κεφάλι μου στην πλάτη του καθώς τα χέρια μου αγκάλιαζαν το καλοσχηματισμένο σώμα του. Χωρίς να το καταλάβω φτάσαμε αρκετά γρήγορα, η παραλία ήταν γεμάτη παρόλο που ήταν Σεπτέμβρης. Είχε πολύ ζέστη και ο κόσμος χρειαζόταν αυτή την δροσούλα που έδινε η θάλασσα.

Βάλαμε τα πράγματα μας σε μία ξαπλώστρα, βγάλαμε τα ρούχα μας και τρέχοντας σαν χαζοχαρούμενα μπήκαμε στην θάλασσα. Μπορούσα να ξανά προσέξω το καλλίγραμμο κορμί του. Ήταν τόσο ωραίο και πρέπει να τον παρατηρούσα για αρκετή ώρα. Είχα κοκκινίσει πολύ και δεν θα θέλατε να ξέρετε τι όργια σκεφτόταν το πρόστυχο μυαλό μου.

Άρχιζε να με πλησιάζει όλο και περισσότερο, μπορούσα να νιώσω την βαριά του ανάσα στο πρόσωπο μου. Ήμασταν σε απόσταση αναπνοής, με κοίταζε πολύ έντονα και τα μάτια του κατευθύνθηκαν σιγά σιγά στα χείλη μου. Ένιωσα το χέρι του να αγγίζει την μέση μου απαλά. Πλησίαζε περισσότερο μέχρι που μία κάρχια το κατέστρεψε!

Ράνια: -Μιχάλη εσύ εδώ;; Τι κάνεις γλυκέ μου;;

Άκου εκεί "γλυκέ μου" μόνο που δεν της έπεφταν τα σάλια. Αι σαλιαροψαροκασέλα, φύγε από εδώ δεν σε θέλουμε μπαμπουινόσαυρα. Του κάνει τα γλυκά ματάκια η βρωμιάρα.

Μιχάλης: -Καλά είμαι.

Φαινόταν ξενερωμένος και στεναχωρημένος. Ξαφνικά τα επιθετικά της μάτια πέφτουν στα δικά μου κάνοντας με να της κόψω το κεφάλι της σαύρας. Τα μάτια της ήταν αποτυπωμένα με μία αίσθηση μίσους και απέχθειας. 

Ράνια: -Η κοπελιά;

Μιχάλης: -Να μην σε νοιάζει, δεν σε αφόρα.

Ράνια: -Η γκόμενα μήπως; Πουτάνα θα είναι και αυτή.

Μιχάλης: -Μίλα καλύτερα, αυτή τουλάχιστον αξίζει αν θες να μάθεις δεν είναι σαν και εσένα που ξέρεις μόνο να ανοίγεις τα ποδαράκια σου.

Παίζει να την νευρίασε πολύ φεύγοντας με κοίταξε με ένα σατανικό χαμόγελο λες και ήθελε να με τεμαχίσει σε μικρά κομματάκια. Αφού έφυγε, ένα αίσθημα άγχους μετατράπηκε σε αίσθημα νεύρων. Βγήκα από την θάλασσα εκνευρισμένη από την στάση της σαύρας και πήγα στην ξαπλώστρα. Μετά από λίγο βγήκε και ο Μιχάλης φαινόταν νευρικός. Πραγματικά, σκεφτόμουν για αρκετή ώρα αυτά που είπε στην Ράνια για μένα, τα εννοούσε; Εκτός από αυτό μόλις συνειδητοποίησα ότι πήγαμε να φιληθούμε! Ποιος θα το λέγε ότι πήγε να με φιλήσει ο Μιχάλης και ποια εμένα;! Δεν μιλούσαμε καθόλου, σηκώθηκα απότομα.