Lost on you

Κεφάλαιο 12ο

Το φως έχει μπει ήδη από τις χαραμάδες. Αρχίζω να ανοίγω τα βλέφαρα μου σιγά σιγά, παράλληλα όμως νιώθω κάτι βαρύ να με πιέζει στο στομάχι μου. Γυρίζω από την αντίθετη πλευρά και παρατηρώ έναν Μιχάλη να κοιμάται. Φαινόταν τόσο γαλήνιος, τόσο γλυκός, ήθελα τόσο να τον αγγίξω, να τον χαιδέψω απαλά, να φιλήσω αυτά τα όμορφα και ζουμερά χείλη. Ασυναίσθητα χωρίς να το καταλάβω χάιδεψα το μάγουλο του. Τα βλέφαρα του τρεμόπαιζαν και άνοιξαν. Αχ αυτά τα γαλάζια μάτια, σε ταξιδεύουν σε απέραντους ωκεανούς δίχως γυρισμό. Που στην δικιά μου περίπτωση δεν υπάρχει γυρισμός απ'ότι φαίνεται. Με κοιτούσε στα μάτια τόσο έντονα χωρίς να μιλάει. Δεν λέγαμε τίποτα και μόλις αποσυντονίστηκα από τα καθηλωτικά μάτια του σηκώθηκα απότομα τρέχοντας προς την τουαλέτα. 

Βγήκα έξω και κατευθύνθηκα προς την κουζίνα. Αχ ωραίο ξεκίνημα είχαμε αλλά καλύτερη συνέχεια. Ο Μιχάλης πάλι καθόταν στο μπαλκόνι χωρίς μπλούζα και έκανε χαλαρά το τσιγάρο του. Μάλιστα μου είχε φτιάξει και τοστάκι το πουλάκι μου. Κάθισα το έφαγα και πήγα στο υπνοδωμάτιο για να ντυθώ. Έβγαλα τα ρούχα του Μιχάλη και τα ξανά μύρισα, λατρεύω αυτή την μυρωδιά, φόρεσα τα χθεσινά μου ρούχα αφού δεν είχα άλλα ρούχα μαζί μου και πήγα προς την κουζίνα. Εκεί δεν ήταν μόνος του ο Μιχάλης αλλά είδα και τον Αλέξανδρο. Wait a minute. Γιατί είναι εδώ ο Αλέξανδρος; Τι δουλειά έχει στην Θεσσαλονίκη και το κυριότερο γιατί δεν μου το είπε ο Μιχάλης; Πρέπει να το πω στην Κώννα οπωσδήποτε! Πήγα χαιρέτησα και αγκάλιασα τον Αλέξη και πιάσαμε την συζήτηση. Με ρώταγε για την Κώννα για τα νέα από Αθήνα αφού είχε μόνο δύο μέρες εδώ. 

Πέταγε υπονοούμενα στον Μιχάλη επειδή κοιμήθηκα εδώ. 

Αλέξης: -Και για πες μας λοιπόν Ζοζεφίν γιατί έμεινες εδώ;

Ζοζεφίν: -Εεεε..

Μιχάλης: -Εσύ ρε μαλάκα τι ασχολείσαι; Απλώς την βοήθησα με κάτι που συνέβει χθες. Εξάλλου δεν τρέχει τίποτα με μας τους δύο και ούτε πρόκειται. Έτσι δεν είναι Ζοζεφίν;

Αοουτς αυτό πόνεσε. Τίποτα δεν συνέβει και ούτε πρόκειται... Μάλιστα δεν είμαι τίποτα γι'αυτόν.

Ζοζεφίν: -Ναι! Λοιπόν εγώ φεύγω, σας αφήνω να τα πείτε.

Σηκώθηκα απότομα από την καρέκλα και έκλεισα την πόρτα με αρκετή δύναμη. Μα τι λέω, δεν μπορώ να αλλάξω τον Μιχάλη γι'αυτά που θέλω εγώ, ας πάει με τις γκόμενες του, αλλά εγώ δεν είμαι μία απ'αυτές, οπότε Ζοζεφινούλα ΣΤΑΜΆΤΑ ΝΑ ΤΟΝ ΣΚΈΦΤΕΣΑΙ ΚΑΙ ΝΑ ΕΛΠΊΖΕΙΣ!