The Ghost

chapter : 12

Cindy's POV

*yawn* inaantok na ko!! Ang boring kase dito sa bahay! ako lang mag-isa. May pasok kasi si Dave eh. Tsaka kahit naman nandito sya hindi nya ako pinapansin.

Naloka na ata yung lalaking yon. Dati lagi akong sinisigawan, ngayon mas mahina pa ang boses nya sa rabbit.

Dapat ata dalhin ko na sya sa mental hospital para mapatingin ko sya di'ba??

Kagabi nakita ko syang nakangiti na parang timang, tapos ng tanungin ko ang sabi nya lang ay 'wala ka na don' in cold tone pa. Ewan ko ba! Baka nakakain sya ng yelo kaya ganon.

Pero bakit naman sya nakangiti. Napailing na lang ako. Naabno na siguro ng tuluyan at nawala na talaga sa katinuan. Teka.... Parehas lang yung sinabi ko ah!

At dahil nga wala si Dave kakanta muna ako.

"Ain't no body hurt you like I hurt you. But ain't no body love you like I do. Promise that I will take it personal baby~, if your moving on with someone new. Cause baby you look happier, you do. My friends told me one day I'll feel it too. And until then i'll smile to hide the truth. But I know I was happier with you. Heya, heya, heya~" napabuntong hininga nalang ako. Nakakamiss pala yung pagsigaw sigaw sa'kin ni dave! :(

Bwisit kase sya. Parang nung isang araw pinapansin nya pa ko tapos ngayon hindi na!! Alam mo bang gigil na gigil na ako!!!

Napatingin ako sa wall clock ko. Nanlaki ang mga mata ko ng makita ko na 2:57 na. It means mag-uuwian na sila Dave!! Waaaahhhhhh!!

Nung isang araw natuto akong magluto. Yung pumunta kami sa orphanage.. Tinuruan ako nila sister Monica magsaing at magprito ng mga pagkain. Oh di'ba, lume-level up ako!! Kesa naman kay Dave na puro bunganga lang ang pinapagana.

Narinig ko na nung nakaraang quarter ay tatlong subject ang bagsak nya. Ano nga bang subject yon?????????????????? Ah alam ko na!! Math, science, at.. at.. at.....

He he, dalawang subject lang pala!! Sorry naman tao lang ako... Sa ngayon.

Teka, nakaka-isang buwan na ko. Four months na lang pala at babalik na ako sa pagiging multo.

Tumingin naman uli ako sa wall clock ko. May niluto naman na ako kaya ok lang naman siguro na natulog ako.

Zzzzzzzzzzzzzzzzzzzzz

Fast forward

Hmm, anong oras na ba?? Kinusot-kusot ko ang mga mata ko tsaka tumingin sa wall clock. Oh. My. Goodness!!! 6:47 na at kaylangan ko ng magluto.

Agad akong bumaba. Hala hindi ko pala nasara yung kurtina sa sala. Pumunta ako don para sana isara yung kurtina ng napansin ko na wala pa ang kotse ni Dave.

Eh? Hindi pa ba sya umuuwe? Gabi na ah! Loko ba sya? O kaya naman naaksidente na!! Hala! Wag naman sa'na!!

Habang nagdadasal ako biglang bumukas ang pinto. "Dave, bwisit ka!! Pinag-alala mo k---" teka lasing ba sya?

"Nag-alala ka? *hik*"

"Dave may problema ba?"

"*hik* wala" sabi nya habang winawagayway ang kanan nyang kamay.

"Hehe *hik* hehehehehe--" dahil sa inis ko sinampal ko sya. Ayan!! Bagay sa kanya yon.

Para namang nagising sya dahil sa samapal ko. "Mag-usap nga tayo!!" iritang sigaw ko.

"Ano bang problema mo!!! Alam mo bang halos mamatay na ko sa pag-aalala sa'yo!!?? Loko ka ba!!! Bat ka nagpakalasing ha!!!! Sabihin mo!!!! Ano?! Hindi ka makasagot kasi wala namang dahilan!!!! Hindi mo inisip na may taong nag-aalala sa'yo!!!!!! Bobo ka ba!!!!!!" sunod sunod na sigaw ko. Nakaupo sya habang ako ay nakatayo sa harap nya.

Naramdaman ko ang pamamasa ng gilid ng mga mata ko. Shit!! Bat ako umiiyak??!! Bakit!!!

Agad ko yung pinunasan at tumingin kay Dave na ngayon ay nakatitig sakin. Nakikita ko sa mga mata nya ang pagsisisi.

"Cindy.......I'm sorry. Please wag ka Nang umiyak"

"Nagiisip ka pa ba ha!!!" bwisit bat ba tumutulo ang luha ko!!!

"C-cindy im---"

"Bukas na lang tayo mag-usap. Kumain ka na, may pagkain naman dyan" tumalikod na ako at pumunta sa kwarto ko.

Napatingin ako sa salamin. Naman oh!!! Bat ba ako umiiyak!!?? Sabihin nyo!! Bakit!!!