The Ghost

chapter : 17

Cindy's POV

Tumakbo lang ako ng tumakbo habang umiiyak. Naramdaman ko na nasa likod ko na sya kaya mas lalo kong binilisan...

“Cindy!!! I'm so sorry!!” puro na lang ba sya sorry?? Masyado Yong masakit!!

Maya-maya nasa tapat ko na sya kaya mas binilisan ko pa ang pagtakbo. Pero nga naman naabutan nya ako.

Hinila nya ako at niyakap.

Pinalo ko sya ng Paulit ulit. “Alis, aalis na ako. Iwan mo na ako! Dave iwan mo na ako..” tumigil ako sa paghampas sa kanya tsaka sya niyakap.

“Im sorry, I'm so sorry..” bulong nya sakin.

“Mahal kita Dave!! Mahal na mahal!! Hindi ko alam kung bakit mo nasabi yon..” sabi ko habang nakayakap sa kanya.

“Tara na, umuwi na tayo. Pangako ko, hahanap ako ng paraan.”

“Dave wala na---”

“Sshh, wag ka kaseng mawalan ng pag-asa.” niyakap ko sya ng mahigpit. Ayoko ng maging mag-isa. Nakakasawang maging mag-isa.

Pagbalik namin nakita namin si Elene. Patay!! Nagkatinginan kami ni Dave na may mukang kinakabahan.

“Andyan ka lang pala Dave!!” galit na sabi ni elene. “Alam mo ba kung anong nangyari sakin Dave huh?? Well muntik na akong ipadala sa States ng mommy ko!!” pagkatapos non sinampal nya si Dave.

“Hoy, sino nagbigay sayo ng karapatan para sampalin si Dave!! Buti nga yon eh!! Tsk, umalis ka nang babaeng mukang sinubsob sa harina!! Shupi shupi!!!” napatingin ako kay Dave na ngayon ay nagpipigil ng tawa.

Napatingin naman ako kay Elene na sasabog na sa galit.

“Ikaw...” akmang sasampalin nya ako ng may kamay na pumigil sa kanya.

“Oh, ano ka ngayon?? Dalawa kami isa ka lang mas malakas force namin kesa sa force mo!” mapangasar na sabi ko.

“Rrr, yari kayo sakin!!!” sabi nya sabay walkout. Wow naman!!! USO pa pala ngayon ang walkout. And alam ko kasi hindi na.

“Balik ka dito ha? Walkout Queen na mukang sinubsob sa harina!!” pahabol ko sa kanya bago sya umalis.

“Wahahahahahahahahahahhhahahahahahhahahahahahahahahahhhahahahahahahahahahahahahahahahahahaha yung wahahahahahahahahahahahahahahahhahhahahhahahahahahahahahahhahaha yung mu-muka nya!!! Wahahahahahahahahahahahahahahahahahahahah e-epic wahahahahahaha----” tinakpan ko naman ang bibig ni Dave.

“Oh tama na baka mamatay ka na eh.” sabi ko. Pinitik naman nya yung noo ko.

“Alam mo muka tayong bipolar. Kanina lang umiiyak tayo tapos ngayon tumatawa na tayo”

“Sinama mo pa ako uy, ikaw lang yung bipolar kasi ikaw lang naman yung tumawa.” binatukan nya naman uli ako.

“Aray ha!! Kung hindi lang kita mahal eh...”

“May sinasabi ka??” ya!!!!! Papatayin ko na talaga tong lalaking to eh!!

“Wala!!!”-ako

“Galit ka na non??”-dave

“Hmp, bahala ka sa buhay mo dyan!!! Manigas ka man hinding himdi kita lulutuan ng pagkain!!!!” sigaw ko sabay pasok sa loob ng bahay.

Dave's POV

Ako lang daw ang bipolar?? Ano ang tawag sa kanya?? Baliw?? Siguro..

Pumasok na ako sa loob at narinig ko ang pagbukas ng gripo sa kusina. Nasa kusina sya!! It mean's magluluto sya.

Kinabahan talaga ako kanina. Akala ko magiging mag-isa nanaman ako.

Ilang minuto pa ang lumipas ng lumabas sya sa kusina dala ang niluto nya.

Habang kumakain ay nagsalita sya. “Mag-aral pa kaya ako ng iba pang putahe.”

“Sige tapos ako ang unang makakatikim. Sweet mong girlfriend!” nangunot naman ang noo nya.

“Kaylan naging tayo?? Parang wala akong naalala na sinabi ko na tayo na.” nagiisip na sabi nya.

Iniinis ba ako ng babaeng to?? Kasi kung oo effective!!

“Cindy..” napatingin naman sya sakin ng matagal.

“Joke lang yon Dave. Ikaw naman hindi ka na mabiro oh! Hahaha!!” nakitawa na rin ako. Ito talagang babaeng to.. Magbibiro na lang yung hindi ko pa gustong biro!!! *sarcasm*

“Cindy.. Kung hanapin kaya natin yung matanda! Tapos itanong natin kung may paraan pa.” buti at hindi na sya umangal.

“Hmm, good idea!!”

Yun lang ang naisip Kong paraan.

Maya-maya natigilan si Cindy. “Dave, 1 month and three weeks na akong tao. Ibig sabihin 3 months  and one week na lang.” malungkot nyang sabi..

“Ano ka ba naman!!! Hindi ka mawawala!! Think positive dapat tayo!!” pagpapagaan ko ng loob sa kanya.

“Dave i love you, forever!”

“I love you too, forever!”