A crazy little word called FOREVER [On Going]

Chapter 17.2

Pauline’s POV

Grabe, kapag talaga kasama ko ‘tong best friend ko, hindi magkakaron ng katahimikan buhay ko eh, huhu lang T___T Napakadaldal, haha. Hindi pwedeng wala kaming pagkekwentuhan kapag magkasama kami eh, haha.

Sabay kami pumasok ngayon, wala naman kasing klase kasi U-week kaya  nag decide na lang syang sumama sa practice namin ngayon ng banda. Namiss ko rin sya infairness. ^__^

Grabe, kung gano karami yung araw na hindi kami nagkita, x10 yata yung kwento nya. >__< napakadami. Simula sa bahay nila nung dinaanan ko sya hanggang dito sa bus ang dami nya kinukwento. Nakakarindi, haha. Pero nadadamay sa mga kwento nya si Jacob ah, yung schoolmate namin nung high school na nameet namin nung prom. Tanda nyo pa ba sya? Basta sya, haha. Hmm, ano kaya meron? Ayiee. Haha.

Tapos biglang napunta yung topic about Maynard..

“Grabe ka, bigla mo daw sya iniwan nung Saturday sa tapat ng bahay nyo, eh magde-date daw dapat kayo.” –sabi nya sakin. Pano nya naman nalaman agad yun? Masyadong updated tong babaeng to, di pa nga ko nakakapagkwento alam na nya. Tsaka di naman date yung samin ni Maynard, simpleng magbobonding lang kami, amp. Haha.

“Date ka dyan, di yun date no.” –sagot ko

“Sus, ganun na rin yun, lalabas kayo eh.”

“Whatever. Basta nagugutom na ko, haha.” –gutom na kasi talaga ko, ‘di kami nakapag breakfast ni Maricar, ang bagal nya kasi kumilos ee. Huhu.

“Ako nga din eh, masyado ka kasi nagmamadali eh, ang aga aga pa naman.”

“Haha, mabuti na yun para hindi late.”

“Baka naman may gusto ka lang makita sa school nyo?”

“Sira wala. Loka ka talaga.”

“Ano wala ka pa ring napupusuan? BF naman, tibo ka yata ee? Haha.”

Ako? Tibo? Wala po sa bokabularyo ko yun >__<

“Sira, asa ka namang tibo ako, sayang ganda ko Best Friend, haha.”

“Haha. Si Maynard ba umamin na sayo?” –bigla nyang sabi. Ano naman aaminin nung tao sakin? Baka bading? Oh no! Haha.

“Umamin na ano?”

“Na gusto ka nya.”

Ano daw????

Pakiulit nyo nga..

“Na gusto ka nya.” –pag uulit ng utak ko. Astig.  Haha. Buti pa sya inulit para sakin, kayo hindi nyo manlang ako kinakausap! Huhuhu. Haha XD

“Weh? Imbento ka no?” –sagot ko. Dami nya kasi nalalaman eh. Baka pinagtitripan lang ako neto sa sobrang pagkamiss sakin. Haha.

“Tangeks hindi, manhid mo no.” OKAY? Ako pa manhid ah >_<

“Ewan ko sayo.”

“Seryoso BF, matagal ka na nyang gusto.”

“Eh?” –Parang hindi naman? ‘Di ko ramdam eh, haha.

“Ang adik naman neto ee. Manhid ka nga. Di mo ba talaga pansin? Ramdam? O ano?”

“Uhmmmm? Lately, nung nakakasama ko sya sa practice namin, parang may nafi-feel nga ko. Pero ayoko naman maging assuming no.”

“Kala ko manhid ka talaga eh. Haha. High school pa lang tayo gusto ka na nun. Ewan ko ba dun bat ayaw umamin.” –Eh? Ano daw? High school pa lang? Bat ‘di sya nagsabi? Tsaka nakikiasar pa nga sya samin ni Mico nun eh.

“Susumbong kita BF, binubuking mo sya! Lagot ka! Hahaha.” –sabi ko. Wala ko mareact eh, haha.

“Ang adik neto, ang ewan mo talaga kausap.”