A crazy little word called FOREVER [On Going]

Chapter 23

Author's Note: Dedicated to @LeanneSumalinog. Thanks sa pag-fan :)

Basa na ulit! Hehe.

V

V

V

Pauline’s POV

“Pauline anak, bilisan mo nga dyan. Wag mong pinaghihintay tong gwapong nilalang dito.” –sigaw ni Mama sakin.

Eerrr. Nandito kasi si Justine ngayon sa bahay. Hulaan nyo kung bakit? Hindi ko rin alam -___-

Pero joke lang. Kaya daw sya nandito kasi gusto nya daw sabay na kami pumasok. In short, sinusundo nya ko. Enebe :””> haha.

Pero sobrang aga nya dumating dito sa bahay.. Nagulat nga ko sa kanya kanina eh. Pano ba naman,pagkababang pagkababa ko habang nagtatanggal ako ng muta ko, sya kagad yung bumulaga sakin. At take note, nagkekwentuhan na sila ng nanay ko -___- Sila na close.

Kaya heto ko ngayon, nagmamadali. Amp.

“Sandali lang naman Ma, maaga pa naman po eh.” –sigaw ko rin. Nandito kasi ko sa taas, si Mama nasa baba. Kaya nagsisigawan kami, haha.

Monday na nga pala ulit. Kaya eto, hello school again. Parang hindi ko pa nga feel eh. This time kasi, hindi na petiks, tapos na kasi yung U-week. Sayang, feel ko pa magliwaliw eh >__< Nako, ang nagpahinga kong utak, kailangan na ulit gisingin =___=”

Natapos na ako magbihis at agad na bumababa..

“Sa wakas anak, after 10 long years bumaba ka na.” –salubong sakin ni Mama.

10 long years daw? Tong nanay ko ang daming nalalaman.

>__> <__< >__> <__< >__<

Luminga linga ako sa paligid. Hinahanap ko yung kumag na dahilan kung bakit ako nagmamadali ngayong umagang to -__- sasapakin ko sana ng isa.

Pero syempre joke lang. Sayang gwapo nyang muka pag nabahiran ng latay. Haha. Nasan na ba kasi yun?

“Sino hinahanap mo anak?” –tanong ni Mama

“Baka yung langgam po =___=” –unconcious na sagot ko kay Mama

“Ha? Langgam?” –Tapos yung itsura ni Mama takang taka. HAHAHA. Bigla tuloy ako bumalik sa katinuan. Haha.

“Sabi ko po si Justine. Nasan po ba sya?”

“Ah.. Wala, umalis na.”

Umalis na?????????

Matapos ako pagmadaliin aalis alis sya ngayon? Walangyang lalaki yun. Lagot sya sakin mama—

“Uy babe nandyan ka na pala, tara kain na tayo? ^__^” –nakangiting sabi ni Justine

“Oh bat parang nakakita ka ng multo babe?” –sabi nya ulit

Panong hindi eh sabi ng nanay ko umalis na sya. Tapos andito pa pala. At aba, naka-apron pa?

Tumingin ako kay Mama. Umiwas sya ng tingin. Tapos napakamot sa ulo sabay ngiti at sinabing..

“Ah.. eh.. Ang ibig kong sabihin kanina anak nung sinabi kong umalis na sya eh umalis na dito sa sala. Nagpunta kasi sya sa kusina. Hindi mo kasi ako pinatapos magsalita eh. Hehe.”

=_____=

Mga dahilan ng nanay ko. =___=

Kayo na’ng bahala kung maniniwala kayo =___=

“Ikaw bat naka-apron ka?” –tanong ko kay Justine

“Nag cr yan anak kaya naka-apron.” –pilosopong sagot ng nanay ko =___= Sinaniban na naman si Mama =__=