Songs #Larry Stylinson#

Stockholm Syndrome

Miałem czasami dosyć swoich myśli i analizowania każdego naszego momentu. Moja głowa już chciała eksplodować od nadmiaru tego wszystkiego, ale co ja mogłem zrobić. Czułem się jak zakładnik, Twój zakładnik. Nie mogłem uwolnić się od tego cholernego uczucia, które cały czas posiadałem do Ciebie.

Who's that shadow holding me hostage? I've been here for days

Who's this whisper telling me that I'm never gonna get away?

Czułem, że cały czas jesteś gdzieś za mną, jak ten cień. Nie mogłem się Ciebie pozbyć z moich myśli i co gorsza serca. Ten jebany głos w moim rozumie cały czas mówił mi, że zostanę przy Tobie i nigdy nie ucieknę. Ale co jeśli ja chciałem uciec? Chciałem być wolnym ptakiem, tak jak orzeł, który miał w niedalekich planach pojawić się na mojej skórze.

I know they'll be coming to find me soon

But I fear I'm getting used to

Being held by you

Chciałem się ukryć przed Tobą, miałeś teraz dziwne dla mnie dni. Chciałeś się przytulać, całowałeś mnie po szyi, a nawet miałeś ochotę na seks. Coś mi nie pasowało, dlatego chcąc uporać się z tym dziwnym uczuciem schowałem się w małym domku na przedmieściach Nowego Jorku. Próbowałeś do mnie dzwonić, ale nie odbierałem telefonu. Mimo tego, że w środku czułem że muszę z Tobą porozmawiać.

Baby, look what you've done to me

Baby, look what you've done now

Baby, I'll never leave if you keep holding me this way

Uległem. Tak jak zawsze. Po Twoim może dwudziestym telefonie, wróciłem do Londynu i do naszego mieszkania. Byłeś tam, siedziałeś na kanapie i jadłeś jakieś przekąski. Widziałem cień uśmiechu na Twojej twarzy, kiedy przekroczyłem próg domu. Chciałeś mi rzucić się na ramiona, czułem to. Jednak jedynie skupiałeś swój wzrok na moich oczach, ja zaś na Twoich. Co ty ze mną robiłeś Tomlinson. Dlaczego znowu poczułem się jak za dawnych lat, kiedyś takie sytuacje były codziennością, dzisiaj są nikłym zdarzeniem.

Baby, look what you've done to me

Baby, you've got me tied down

Baby, I'll never leave if you keep holding me this way

Jednak kiedy już rozebrałem się, zrobiłeś jeszcze dziwniejszą rzecz.

Przytuliłeś mnie, chowając przy tym swój nos w zagłębienie mojej zimnej szyi. Tak bardzo tęskniłem za Twoimi ramionami, za Twoim ciałem przy moim, że nawet niewiele myśląc dałem swoje duże dłonie na Twoje plecy.

- Tęskniłem Harry.

- Ja też Louis.

Ale nie tylko za nim, ale za takimi małymi chwilami jak ta, które były dla mnie tak cholernie ważne.

Who's this man that's holding your hand and talking about your eyes?

Used to sing about being free, but now he's changed his mind

Ale moje szczęście, że stary Ty wróciłeś nie trwało długo. Drugiego dnia, po tym jak przytulaliśmy się w naszym łóżku i karmiliśmy owocami, ja zobaczyłem Ciebie obok jakiegoś chłopaka, który miał rękę zbyt blisko Twojej w dodatku można było dostrzec, że jawnie mówi o swojej orientacji. Bolało, znowu to uczucie w sercu się pojawiło, to którego ostatnio chciałem się pozbyć. Nawet nie wiedziałem, kiedy łza potoczyła się po moim policzku. Ale co ja mogłem zrobić, Twoje życie, Twoje decyzje, a mi nic do tego. Przecież nic nie jest już tak jak kiedyś.

I know they'll be coming to find me soon

But my Stockholm syndrome is in your room

Yeah, I fell for you

Po tym zdarzeniu, nie mogłem patrzeć na Ciebie. Widok Twojej twarzy powodował u mnie łzy i ciężkie uczucie w klatce piersiowej. Znowu uciekłem nie zważając na Twoje telefony i SMS, po których wnioskowałem, że się martwisz. Jednak miałem, to w dupie. Próbowałem być silny, mimo że było to tak bardzo trudne. Siedziałem na parapecie i piłem bardzo słodką herbatę, podziwiałem również krople deszczu obijające się o parapet. Wtedy jednak jedna rzecz do mnie doszła.

Straciłem głowę dla Ciebie Tomlinson.

I boje się, że nie będę takim samym człowiekiem, jak byłem przed naszym spotkaniem.

All my life I've been on my own

I use the light to guide me home

But now together we're alone

And there's no other place I'd ever wanna go

Jesteśmy kowalami własnego losu. Za wszystkie decyzje jakie kiedyś podjąłem, mogę obarczać winą samego siebie. Kiedyś myślałem, że jesteś moim światłem, moim domem. Jednak były to tylko głupie myśli, które pewnie nie były prawdziwe. Byłem albo nawet jestem zaślepiony miłością, nie widziałem dużo rzeczy, które robiłeś. Jesteśmy teraz jak dwa bieguny, są po przeciwnych stronach i nie mają ze sobą żadnego kontaktu, a jedyne co może je łączyć to nazwa. Nas za to łączy jedynie zespół i praca, bo uczucia nigdy nie grały tutaj większej roli. Mam wrażenie, że te od Ciebie nie były do końca szczerze. Po prostu było Ci tak wygodniej, owinąłeś mnie sobie wkoło palca.

A ja jedynie gdzie chce być, to Twoje ramiona. Ale to raczej nie możliwe.

Na biegunach jest również zimo i jest lód, a ja mam często wrażenie, że zaczynasz się robić jak z lodu.

I nic za cholerę nie może Cię ocieplić.

Cześć !

Mam nadzieje, że rozdział się podoba

Jak będziecie aktywni, to jutro wrzucę następny rozdział ;)

Do zobaczenia Aniołki moje ^^

Ps. zmieniłam okładkę :p