Demonische Zielsverwanten ~On Holding~

Hoofdstuk #23

De uitverkorenen waarmee de mensen mij in de war bracht. Lijk ik dan zo veel op haar? Ach ja, dat is nu niet van belang. Het is van belang dat we hier levend uitkomen. En daar lijkt het niet op aangezien we vast zitten en de weerwolven dichtbij zijn. Shit.

JULIANA

Ik kijk angstig om me heen. De weerwolven shieten uit de bosjes en vanachter de bomen vooruit en vormen een kring om ons heen. We zijn omsingeld. Ze grommen allemaal boos naar ons. Madison verstijfd naast mij en trekt wit weg. Ik merk dat ik ook verstijf. Shit, wat nu? De uitverkorene stapt naar voren in haar menselijke vorm. Ik kijk haar verbaasd aan. Het is alsof ik in een spiegel kijk. Alsof we net 2 druppeltjes water zijn. Wij lijken zo erg op elkaar. Ik neem haar op van top tot teen en zij doet hetzelfde bij mij. Dan begint ze met praten.'Zo, dus jij bent Juliana. De half engel en half demonen meisje. Ik ben trots op jou, je hebt zo veel bereikt en iedereen vreest voor jou. Ik ben zo ontzettend trots op jou, zusje.'

JULIUS

Ik ren en ren. Ik blijf rennen. Maar na een tijdje stop ik met rennen en kijk om me heen. Ik ben bijna bij het einde van het bos. Maar op dat moment krijg ik een wit lichtje te zien. Dat is het lichtje van Anastasia! (
(Engelen en demonen kunnen een "spraak lichtje" sturen naar iemand als ze iets belangrijks willen zeggen maar het kan niet op een andere manier. De engelen hebben een wit lichtje en de demonen een rood lichtje.)'Hey Julius, ik weet dat je nu op zoek bent naar ons. Geen zorgen, we leven nog. Nu nog tenminste. We zijn ontvoerd door half-paard mensen. Maar wij redden ons wel. Ga eerst Juliana en Madison halen, die 2 zijn in groter gevaar en kom ons daarna halen. Juliana en Madison zijn bij *geeft plek aan*. Schiet op! Lang de tijd hebben wij niet, en jij al helemaal niet. -Anastasia.' En de stem van Anastasia sterft weg samen met het lichtje. Ze zijn hier in de buurt. Mijn zielsverwant is maar 1 kilometer van mij verwijderd. Ik kom eraan Juliana. En Anastasia en de anderen, houd vol. Ik kom jullie allemaal bevrijden. En ik ren naar Juliana en Madison toe.

JULIANA

Wacht wat? Zusie?'Hahaha, cutie toch. Weet je het dan niet meer? Kijk dan naar ons! Jij en ik zijn tweelingzusjes.' Mijn mond valt open. Tweelingzusjes?'D- Dat kan niet. Waarom weet ik er dan niks van?''Ach zussie toch. Je geheugen is gewist. Blijkbaar ben ik ook gewist uit je geheugen nadat ik je probeerde te vermoorden.' Haar grijns wordt breder terwijl ik mij maar 1 ding afvraag.'Waarom?''Hahah, is dat nog niet duidelijk? Jij was de lievelingetje van mama, jij bent altijd al de lievelingetje gebleven van iedereen. Iedereen hield meer van jou en niemand mocht mij! Jij bent half demon half engel! En ik ben maar een weerwolf. Ik had bijna wereld macht, maar toen stopte jij mij! En nu.... Nu stop ik jou leven.' Ik hapte naar adem toen ik zag dat ze het meende. Ze gaat me echt vermoorden.'Nee dat ga je niet!' Die stem... ik ken hem.... Ik ken die stem maar te goed.'Julius!?'

JULIUS

'Nee dat ga je niet!' Mijn stem is luid en duidelijk.'Julius!?' Hoor ik Juliana roepen.'Rustig maar, het komt goed.''Aha, als we daar de zielsverwant niet hebben die de held gaat spelen. Doe geen moeite, we weten allebei dat ik ga winnen. Juliana heeft haar krachten nog niet, en jij bent een nutteloze demon.' Ze heeft gelijk. Ze gaat ons inmaken met haar wolven. Maar ik zal dat nooit toegeven. Ik zal Juliana redden, haar beschermen met heel mijn leven. Ookal ga ik dood, zij moet blijven leven. En opeens schiet er een idee bij mij binnen waardoor ik begin te grijnzen als een idioot.'Oh is dat zo? Wat dacht je hiervan, Cloë. Jij gaat nu weg voordat je dood gaat samen met je wolven. Want geloof me, je weet niet tot waar Juliana in staat is.' Juliana kijkt mij eerst vragend aan, maar zodra ze snapt wat ik ga doen kijkt zij me aan met een blik die zegt: doe-het-niet-anders-zijn-we-dood-blik. Maar ik negeer die blik en ga verder met mijn plan.'Wat bedoel je? Die randebiel heeft haar krachten nog niet eens dus wat kan er nou fout gaan? En daarbij, zodra zij er niet meer is, hebben wij alle tijd samen. Jij en ik, kan je het bedenken? Wij zullen een perfecte koppel zijn, en dan kunnen we al haar vrienden vermoorden' Zegt Cloë. Oké, nu is ze te ver gegaan. En precies op dat moment gebeurt het. Mijn plan is geslaagd. Ik heb Cloë te ver laten gaan zodat het ook te ver zou zijn voor Juliana.

JULIANA

En nu gaat ze te ver. Ik voel een woede opkomen en voor ik het weet heb ik een hele zwaartekracht cirkel laten uitkomen. Je weet wel, zo een cirkel dat alles in zijn weg omver blaast. Zelfs Julius. Oeps, sorry. Veel tijd heb ik niet om na te denken want ik wordt gevulde met een witte gemixt met rode licht. Het witte licht komt uit de lucht en het rode licht uit het grond. Wat gebeurd er? Ik voel energie door mijn aderen stromen. Ik voel de elementen mijn aderen in stromen, maar ik weet niet hoe ik ze moet gebruiken. Tot nu toe kan ik nog alleen maar zwaartekracht besturen, wat nog best wel cool is. Dan opeens gaat het licht om me heen weg en heb ik beter zicht dan ik ooit van tevoren had. Ik kijk de anderen aan en hun kijken mij aan. En dan opeens, vlucht mijn tweelingzus en de wolven. Ha, lekker voor ze. Mijn blik is gefocust op die van Julius. Man, wat heb ik hem gemist. Maar ik ben ook wel weer woedend op hem. Hij gaf mij tenslotte aan Lucifer.'Wow, Juliana... Je hebt... J-je vleugels. Je bent beeldig.' Huh, vleugels? Ik kijk naar achteren en dan pas valt het mij op. Ik heb pure gouden vleugels met rood en wit erdoor. Ze glinsteren prachtig. En ik merk dat ik een jurk aan heb ik dezelfde kleuren. En dan pas valt het mij op dat niet alleen mijn vleugels licht geven, maar ikzelf licht geef. Julius loopt naar mij toe.'Ik wist wel dat jij een pure ziel was. Jij bent de half engel half demon. En ik ben trots op jou mijn liefste.'

Hij wilt mij aanraken maar dan komt de vlaag van woede naar boven. 'Julius raak mij niet aan. Ik wil niets meer met jou te maken hebben.' roep ik tegen Julius.'Ik wil wel wat met jou te maken hebben. Juliana wij hebben verkering. Ik houd van jou. Wij zijn voor elkaar bestemd.' Ik rol met mijn ogen.'Niet nadat jij mij aan Lucifer had over gelaten. Hij heeft mij gebeten!' roep ik vol afschuw. Terwijl ik dat roep wijs ik woest naar achteren en zo laat ik een boom bevriezen.'Juliana, je elementen.' (komt dit stukje jullie bekend voor? ;)) Ik kijk verbaasd naar achteren en ik zie het. Ik weet hoe ik mijn andere elementen kan besturen. Cool, maar nu niet. Ik ben woedend op Julius.

Heyyyyy peepz! Ik heb jullie gemist. Hier hebben jullie weer een hoofdstuk van 1228 woorden. Echt, het spijt me enorm dat ik zo lang niks meer heb geüpload. Ik voel me zo schuldig :(. Ik hoop dat jullie dit een leuk hoofdstuk vonden!

Ik ben btw echt zooooo blij! Ik ben gister naar halloween nightmares gegaan in Utrecht, en het was ENG! En daarbij, ik en mijn vriendin waren 1 van de weinige kinderen, de rest was volwassen XD. Maarja, genoeg gepraat. Laat weten wat je van dit hoofdstuk vond in de comments! Ciao!!!

Share?

Comment?

Like?

-Sevda <333333