Demonische Zielsverwanten ~On Holding~

Hoofdstuk #17

We vallen in een grote kamer. Wij stoppen als we in het midden staan. Tegenover ons staat een krankzinnig man met een kettingzaag en achter hem zit Katrin vastgebonden aan een tafel. Achter ons komt de jaguar. Ohnee, we zijn in de val. Dat mens en de jaguar zijn de broodjes en wij zijn de ham.

JULIANA

Katrin! Ik zie haar! Jaduhh, ze staat- ligt aan de andere kant van de kamer aan een tafel achter een krankzinnig mens. Achter ons sluipt de jaguar dichterbij.'En nu?' vraag ik bang aan Julius. Hij kijkt mij nog banger aan.'Vechten?' fluistert hij terug.'Hoe?! Die jaguar is veel sterker dan wij en dat mens heeft een kettingzaag!' Roep-fluister ik. Hij zucht en kijkt verslagen.'Hahahaha, vergeet het toch! Jullie zullen hier nooit aan ontsnappen.''Nou sorry hoor, maar dit keer ben jij degene die het fout heeft. Wij zullen u verslaan en hier weg gaan.' Zeg ik dapper zonder teveel op de jaguar te letten.'Hahahahaha.' (een duivels lachje) 'Jaguar pak ze, ondertussen handel ik af met Katrin.' En bij die woorden draaide hij zich om en de jaguar besprong ons. Op dat moment ging er een kreet van een onbekende en ik hoorde een deur openbreken. Ik zal toch zweren dat de tijd opeens stil stond, want de jaguar stopte met op ons af rennen en dat mens was gestopt met zijn kettingzaag-actie. Ik keek om en zag een meisje in een andere deuropening staan. Waar komen toch steeds die nieuwe deueren opeens vandaan als je ze niet eerder zag?'Stop! Vermoordt ze niet!'

Uhm, oké? Alsof dat nut zal hebben? Ik bedoel maar, dat mens met de kettingzaag is krankzinnig en wil ons vermoorden. Hij zal toch niet luisteren naar dát meisje? Blijkbaar had ik het toch fout.'Dochter.' Zei de kettingzaag-man. Dochter?'Vader, wat hebben ze fout gedaan? Laat ze toch gaan.' Zei dat meisje met medeleiden. Ik weet niet wie zij is, maar ik mag haar wel.'Nooit! Dát meisje is een aartsengel en een demon in 1. Zij heeft speciale krachten, ik wil háár krachten!' Zegt haar vader met een rare grijns. Ik begin een beetje bang te worden, maar ik laat het niet merken.'Vader, als je dat echt van plan bent, dan.... dan zal ik je moeten vermoorden.' Zegt dat meisje weer.'Nee! Je gaat niet je vader vermoorden voor mij!' Roep ik hysterisch.'Juliana, jij bent de uitverkorene en we moeten jou beschermen. Als de koningin van dit bos zal ik jou moeten beschremen. Vader, u weet dat ik sterker ben. Laat haar gaan of ik zorg ervoor dat u eraan zult gaan.''Dochter, doe niet. Jij bent hier vanwege mij. Ik heb je overgebracht aan je moeder. Doe dit niet.''Vader ik zal wel moeten als u uw plan gaat voortzetten. Ik laat de uitverkorene en haar vrienden niet zomaar doodgaan. En u weet dat ik veel sterker ben dan u.' Haar vader zwijgt en kijkt mij aan.'Maar denk wat wij met haar krachten kunnen doen. Nee, ik ga mijn plannen niet afschaffen.' Zegt hij na een tijdje . O, o. Ik denk niet dat  dit iets goeds betekent.'Vader u vroeg erom.' Zegt dat meisje en vlak daarna schiet er een gele vuurbal op haar vader af. Het vuurbal raakt haar vader en hij gaat in as op.'Neeeeee!' Roep ik hysterisch. Zei ik dat echt?'Waarom vermoordt je je vader?' Vraag ik terwijl ik achteruit deins.'Ik moet jullie beschermen, een opdracht van de natuurgodin. En wees maar niet bang, ik doe je niks ergs.' zegt ze terwijl ze mijn richting op loopt.'Alsnog vond ik het een beetje overdreven.''Als ik dit niet had gedaan dan was jij en je vrienden hoogstwaarschijnlijk dood.''Dankjewel....''Ik heet Madison, de drager van de ziel van de Natuurgodin.' En ze schudt mijn hand.'Ik heet Juliana, maar dat wist je waarscheinlijk al.' Zeg ik grijnzend. Ze knikt.

'Katrin!' Roep ik als ik haar zie liggen. Ik was haar helemaal vergeten. Ik ren naar haar toe en bevrijdt haar van de tafel.'Dankjewel Juliana.' Ik omhels haar.'Ik ben zo blij dat je er nog bent.''Ik ook.' zegt ze met een grijns. Ik laat haar los en help haar overeind.'Zo, gaan we nu dan? Hier is het niet veilig.' Zegt Anastasia. Ik knik.'Kom je ook mee?' Vraag ik aan Madison.'Als dat zou mogen, graag.' De anderen knikken. Alice loopt naar haar toe.'Welkom bij de groep.' Zegt ze terwijl ze haar hand uitreikt.'Ik ben Alice, dat is Katrin, zij daar is Anastasia en hij is Julius.' Zegt ze grijnzend.'Hij is de zielsverwant van Juliana.' Fluistert ze verder, maar net iets te hard waardoor ik moet blozen en blijkbaar Julius ook.'Aaawhhh, ze blozen tegelijk. Jullie 2 horen echt bij elkaar.' Zegt Madison met glinsterende ogen. Oké, nu kan ik wel door de grond heen zakken. Onderwerp veranderen!'Kom laten we gaan.' Zeg ik terwijl ik naar buiten loop.'Ze kan er niet tegen als iemand dat zegt.' Giecheld Katrin achter me.

Heyyy, ben ik weer eindelijk! Ik heb een paar leuke mededelingen en 1 vraag voor jullie! Mededeling 1: Ik ben laatst 13 geworden!    Mededeling 2: Mijn cito toetsen zijn afgelopen, wat betekent dat ik meer kan uploaden!   Mededeling 3: Ik wil meedoen aan Netties2017! Hier komt ook gelijk de vraag aan jullie: Hoe doe je mee aan Netties2017? Kan iemand mij dat alsjeblieft laten weten? Alvast bedankt. Ik zie jullie weer zo snel mogelijk!

Vote?

Comment?

Share?

XxXSevdaXxX