Demonische Zielsverwanten ~On Holding~

Hoofdstuk #11

JULIANA
Ik word wakker als het nog steeds donker is. Ik open mijn ogen en ga rechtop zitten om goed om mij heen te kijken. Ik ben in een bos? En dan herinner ik me alles weer van wat er allemaal gaande was. Ik was gebeten door een domen-wolf. Ik rilde al bij de gedachtes dat ik er dan ook zo eentje zal worden net als in die sprookjes. Ik hees mijn mouw op en keek naar de wond op mijn bovenarm. Het was een diepe wond en het had hevig gebloed. Ik keek om me heen en zag Anastasia, Alice en Katrin slapen. Julius ontbrak! Ik raakte in paniek. Waar kan hij zijn? Zouden de demon-wolven hem mee genomen hebben?! Ik moest tot rust komen, anders kon ik niet nadenken. Ik liep naar het water om mijn gezicht te wassen. Toen zag ik Julius daar zitten, met zijn voeten in het water en met zijn rug naar mijn kant toe. Ik liep naar hem toe en ging naast hem zitten.'Hey.' Hoorde ik hem zeggen.'Hey, wat doe je hier?' Hij kijkt mij liefdevol aan. Wacht wat? Hij kijkt mij liefdevol aan? En bezorgd.'Ik kon niet slapen terwijl jij gebeten was door zulke beesten. Ik wilde over jou waken, en niet slapen tot dat je wakker was.'Ik kijk hem verbijsterd aan.'Gaat het wel?' vroeg Julius naar mijn wond kijkend.'Jawel.' Ik zit allang niet meer met mijn gedachtes bij mijn wond maar bij Julius. Hij geeff echt om mij? Betekent dan zielsverwanten zijn zo veel?'Mooi zo, het is denk ik beter als wij ook maar gaan slapen. Kom je?' Vraagt hij dan. Ik knik en sta op en samen lopen we terug naar de rest. Ik ben blij dat hij om mij geeft, maar ik zal nooit van hem kunnen houden. Ik weet niet tot wat hij allemaal in staat is, ij bedoel maar. Hij is een démon. En met die gedachtes val ik uiteindelijk in een diepe slaap.

De volgende ochtend

Ik word verschikt wakker en kijk verwilderd om mij heen. Ik had echt een hele rare maar ook enge droom. Het ging over:

Ik werd wakker midden in een bos (driehoekig bos) en toen werd ik gelijk achterna gezeten door een grote illu teken (jww een driehoek met een oog erin) en toen ging ik rennen voor mijn leven. Toen kwam ik bij een dorpje (links onderin in hoek van bos) en hij heette West-Timor. Daar raakte ik snel bevriend mer die mensen in dorp enzo. En toen ging ik wandelen en toen kwam ik in Oost-Timor uit (rechts onderin hoek bij de onderste zijde (Timor ligt bij onderste zijde van driehoek)) en daar zag ik een weerwolf dus ging ik terug rennen voor me leven. Daar legde ik alles uit aan mijn vrienden en die zeiden dit:'De illuminatie wilt jou in je complot vanwege je krachten, jij hebt buitengewonde krachten vergeleken met de andere illuminatie leden. Bij elke hoek van dit bos is er een dorpje met een Oost en een West. Dit dorpje heet Timor bij de onderste zijde, bij de linker zijde ligt Aura en bjj de rechter zijde ligt Aurasiano.'Ik werd bang, maar mijn vrienden praatten gewoom door.'De illuminatie konining wilt jou dus in haar macht, namelijk Serazo. Jij bent alleen veilig bij een Oost gebied.' zei een van mijn vrienden. Toen waren we opeens in een kamer alsof dit alles al niet raar genoeg was. Wij zagen een muur met een hele grote driehoek en allemaal getallen en namen van elementen. Links onder de hoek was: 4,5,6,7,8,9 en element aarde-stenen etc. (die cijfers staan voor datums in een maand bijv 2 augustus) rechts onderin was:10,11,12,13,14,15 en element lucht-wolken-rook etc. En bovenin was:16,17,18,19,20 en element was iets vloeibaars (water, bloed, drinken etc. En je konndie vloeibare dingen ook laten bevriezen.) En ik hoorde bovenaan en ik was dus jarig op de 19e. Maar ik had nog een element maar ik weet niet wat. Mijn vrienden wilden mij helpen in veiligheid brengen, maar daT was moeilijk want onze Oost kant was al betoverd. En met de andere dorpjes waren wij vijanden. En vlak voordat wij naar Aura wilden gaan viel ik flauw in de gras, en toen werd Ik wakker in real life.

Wat betekende dit allemaal? Wat heeft de illuminatie hiermee te maken? Het moet toch wel een teken zijn? Ik bedoel maar, ik droom dit toch niet voor niks uit het niks? Iedereen kwam om me heen te staan, en ze vroegen wat er aan de hand was.'Niets, gewoon een enge droom.' Amtwoordde ik.'Omg Juliana! Wat is er met je arm aan de hand?!' riep Katrin. Ik snapte haar niet en keek haar fronsend aan. Toen hoorde ik ook de rest schrikken, en toen pas keek ik naar mijn wond. Ik had dit liever niet willen zien. Hij was helemaal onderbekladderd met mijn bloed, maar dit is niet rood. Dit kleur is zwart, duister zwart. En het was nog nat. Het zag er ranzig uit.'Hun gif! Natuurlijk, hoe konden we dit nou over het hoofd zien?!' roept Anastasia uit.'Julius haal snel water, en Katrin en Alice, haal snel spullen waarmee we haar wond kunnen verzorgen. Of nee wacht. Ga op zoek naar kleine paarse bessen. Daarvan kunnen we een tegengif maken.' En vlak nadat ze was uitgepraat, rende iedereen weg om hun klus te klaren. En wat deed ik? Ik weet het niet. Ik zag steeds meer zwarte vlekken, en kon moeilijk mijn ogen openhouden. Het laatste wat ik hoorde was Anastasia.'Mooi, slaap maar lekker. Ga maar lekker in een hele diepe slaap vallen.' zei ze op een enge toon. Ik snapte haar niet, en vlak voordat ik haar wat wilde vragen, was ik mijn bewustzijn kwijt.

Heyhey lezerss. Weer een nieuwe hoofdstuk! Ik hoop dat jullie dit een leuk hoofdstuk vonden. En hebben jullie trouwens door dat Juliana veel flauw valt in dit boek?😂😂 En nog iets. De droom van Juliana is gebasseerd op een droom van mij, en nee ik ben geen illuminatie lid ofzo. Maar ik heb ideeën met dat droom, vandaar dat ik hem erin heb gezet. 👿 😂 Nou ik kan maar weer beter verder schrijven voordat ik de hele storyline vergeet van de volgende hoofdstuk. Toedelss💕💕

🎀🎀🎀Sevda🎀🎀🎀