Demonische Zielsverwanten ~On Holding~

Hoofdstuk #21

Ze kijkt om naar de anderen. Er rolt een traan over haar wang, maar loopt dan vervolgens naar mij toe. Samen met mijn leger, Madison aan mijn rechterkant en Juliana in mijn armen, draaien we om en lopen weg. Madison kijkt nog één laatste keer om, maar loopt dan toch mee met mij. Op weg naar winst.

JULIANA

Ik open langzaam mijn ogen, maar doe ze gelijk weer dicht als ik in een felle licht kijk. Wat is er gebeurd? Waar ben ik? Ik kijk weer voorzichtig door mijn wimpers heen en knipper een paar keer. Zodra ik aan het licht gewend ben kijk ik de kamer rond. Ik lig vastgebonden aan een ziekenhuisbed. Wacht wat?! Vastgebonden?! Oh god, wat is er toch gebeurd. Ik lig vastgebonden in een ziekenhuis, wat ik opmaak door de kamer, in een bed. En daarbij, waar zijn de anderen? Alice, Julius, Katrin, Anastasia, Madison... Waar zijn ze allemaal? We waren toch in een bos? Op dat moment komt Madison naar binnen.'Hey Juliana, goedemorgen.' Zegt ze met een sombere gezicht en een krakerige toon in haar stem. Ik snap niet waarom, maar ik heb een gevoel dat Alice gelijk had over Madison.'Wat is er? En waarom ben ik hier... Waar ben ik?' vraag ik. Ze kijkt spijtig naar haar voeten. Ze sluit de deur achter haar en komt naast me op bed zitten, wat ik een hele prestatie vind als je alleen maar naar de grond kijkt.'Luister, wees alsjeblieft niet boos op mij. Ik... Het spijt me. Ik had dit niet moeten doen. *zucht* Kijk, ik zal je alles uitleggen. Mijn vader, hij had vroeger een plan bedacht om jou in zijn macht te krijgen. Maar hij kon dat niet alleen, en aangezien mijn moeder ons had verlaten en ik alleen met mijn vader woonde, moest ik helpen van hem. Ik zou er veel geld voor krijgen, ik kwam er achteraf pas achter dat het de juwelen van jouw grootmoeder is. En daarbij, dan had ik eindelijk iets verricht waardoor mijn vader eindelijk trots op mij zal zijn. Door mij ben je hier. Door mij moesten de anderen jouw aan Lucifer overhandigen. Dit was het domste wat ik ooit kon doen, en ik zal er alles aan doen om het weer recht te zetten. Dat beloof ik. Het spijt me zo.' Ik kijk haar met open mond aan. Er rolt een traan over haar wang, ik weet gewoon niet wat ik moet denken. Ze zei dat ze er spijt van had en alles zal doen om het weer recht te zetten.... Ze zou mij kunnen helpen...'Oké, kijk. We hebben het er later nog wel over. Ten eerste, waar zijn we?' Ze kijkt me aan.'We zijn in Los Angeles in het koninkrijk van mijn vader. Maar op dit moment in een ziekenhuis omdat je te weinig kracht had en bij moest komen. Je lag in coma voor 3 dagen. Ze hebben je vastgebonden voor als je wakker zou worden en hem zou smeren.' Ik knik begrijpend. Ze kennen me te goed.'Oké, kijk. Je moet me hier uit krijgen en helpen me uit dit koninkrijk te halen en naar de anderen brengen. En daarna kijk ik wel of ik je vergeef.' Zeg ik met een knipoog erachteraan. Ze kijkt vrolijk op, maar een paar tellen later verandert haar gezichtsuitdrukking naar bang. En hulpeloos?'Dat wordt wel moeilijk, maar ik zal er alles aan doen om je te helpen. Ten eerste moet ik je uit dit bed halen. Ik zal eventjes de sleutels halen. Ben zo terug.' Zegt ze en vertrekt. Ik hoop maar dat ik haar kan vertrouwen....

ALICE

Ik wist het! Ik wist wel dat Madison een bedrieger is! Door haar is nu onze vriendin in de problemen. Door haar is Juliana nu in Lucifers handen!'Jongens, we moeten haar redden. Ze zal het niet overleven bij Lucifer.' Julius kijkt hopeloos naar mij.'Goh, je meent het. Hoe moeten we weten waar Lucifer haar schuil houdt?! Hij heeft duizenden schuilplekken, Alice. Dit is echt hopeloos.''Maar toch moeten we blijven zoeken. Zonder proberen bereik je niks.' Zeg ik op mijn beurt.'Jongens, het lijkt me logisch dat Lucifer haar bij een zwaarbewaakte plek houdt. Waar veel overzicht en schuilplekken zijn. Zijn hoofdkwartier bijvoorbeeld? Hij zal denken dat we daar nooit zouden zoeken omdat het te voor de hand liggend is en dat we op zoek gaan naar een minder voor de hand liggend schuilplek, en daarom zou hij haar juist bij zijn hoofdkwartier houden. Althans, dat lijkt me zo?' Zegt Katrin. Eigenlijk is dat zo dom nog niet...'Maar, hoe weten we waar zijn hoofdkwartier is?' Vraag ik. Er valt een pijnlijke stilte, waar iedereen aan het nadenken is maar toch pijnlijk is.'Juliana's sprookjesboek!' Roept Anastasia opeens. Natuurlijk, dat sprookjesboek was haar moeders dagboek. Het dagboek van een engel waar alle informatie in staat!'Waar is hij?' Vraag ik. Julius haalt de tas van Juliana tevoorschijn. Bingo! We zoeken gelijk haar sprookjesboek en zoeken de locatie van Lucifers hoofdkwartier op. Wat nog best wel lastig blijkt te zijn dan we dachten, aangezien er 3567 bladzijdes zijn... Maar als we er achter zijn gekomen dat het in Los Angeles is (we kwamen er pas middernacht achter) waren we wel opgelucht. We besloten om te gaan slapen en de volgende dag erheen te gaan. En onderweg zouden we een waterdichte plan bedenken, maar eerst slapen. Truste.

Yo mensen! Hier ben ik weer na een lange tijd! Sorreuyyyy, maar ik wilde eerst even genieten van de vakantie voordat ik weer verder zal gaan met schrijven XD. En ik ben echt superblij, want ik ga over naar HAVO 2 met goede eindcijfers! Whoop Whoop! Hebben jullie al een leuke vakantie? Oh en voordat ik het vergeet te melden... Ik ga 30 juli op vakantie tot 19 augustus, dus zal er dan wat minder hoofdstukken online komen. Niet dat er al veel online komen, maar ik zal mijn best doen om tot die tijd veel te uploaden! We zien elkaar weer, ciao!

Like?

Comment?

Share?

-Sevda