Babamın Kampı - Ölü Çocuk |Final|

UM-AR-IM

Belki bir ay. Belki iki ay. Bilemiyorum belki üç ay. Uzun süre oldu, daha da uzun sürecek belki ama bildiğim ya da tahmin ettiğim şey var kitabı en baştan bir kez daha yazarak yayınevine göndermekti. 14 yaşında falandım bu kitabı beynimde kurguladığımda şimdi neredeyse 18.

En başından düzenlemeler, hayaller, bölümler ve olaylar. Babamın Kampı 2015'te başladığı serüvene tekrar bir daha başlayarak fena halde değişikliklere uğrayacak. Bu cümleyi ilk başta kendime söylediğimde ne demiştim biliyor musunuz? "Saçmalama Esra, otuz bilmem kaç bölüm ve beş yüz bilmem kaç sayfayı nasıl yazacaksın?"

Daha sonra fark ettim ki yine bu konu hakkında düşünüyorum ve gerçekten yapabileceğimi hissediyorum. Derin bir nefes alarak yazacaklarımı kağıtlara yavaş yavaş dökmeye başladım ve sizden de fikirler bekliyorum. Babamın Kampı sizin için ne demek ve ne dilerdiniz?

Olayın özetine gelirsek garip bir şekilde oldu işte ve şuan da neredeyse yolun sonundayım. En zor kısmı yazmaktı belki de. Ya da bir umutla beklemek.Umarım, umarım, umarım uğraştığım kadar sonuç alırım ve cidden hedeflediğim şeye ulaşırım.

Özelden ya da instagramdan mesajlarınızı bekliyorum sayın kefensiz ölüler.

Hepinizi çok seviyor ve sevgimi önünüze sunuyorum. Bu yılki ÖSYM maratonunda bana şans dileyin, dua edin. -Yazar DENKA

INSTAGRAM: @fiftyshadesdenka