Charice's POV
"Welcome to **** Airport~asdfghjkl", yah nasa airport na kami.
Napagplano kasi ni mama at ni tito at tita na magCalifornia kami hanggang matapos ang sembreak. Tsaka, para sabay na rin kami umuwi kasabay si lola.
Naku. Pagna-meet niyo lola ko. Patay kayo.
Strict yun.
Kikay. Parang bata.
Magaling kumanta.
Tapos para din siyang manghuhula na ewan. Parang may nararamdaman siyang kung ano, lalo na sa mga lovers.
KAya kung gusto niyong mag patanong kung kayo na ba talaga pang habang buhay ng mga BF niyo dyan. Hanapin mo si Lola Felice. Naku.
KApag kayo talaga para sa isa't isa, gagawa siya ng paraan para hindi na kayo magkahiwalay. May nararamdaman kasi siya eh. SABI NI MAMA, ganon kasi yun eh. Si Lola Felice nga daw yung naglapit sa kanila ni Papa. Happy naman si mama at si papa non. Kaso namatay nga lang si papa, di naman kasi nakikita ni lola yung mga ganong bagay. Para lang siya sa mga lovers, you know'.
Kaya I call my grandma a SUPERGRANY
Kaya niyang maglaba, magluto, sumayaw ng ballroom, maglinis,etc. Sa edad na 59 years old. Bata pa di ba. HAhahaha.
"Huy! nawawala ka na sa sarili mo.", sabi ni Tan. Aba, kanina pa kaming naghihintay sa labas ng airport wala pa rin yung sasakyan na maghahatid samin sa Hotel. Gulay.
YAH NASA CALIFORNIA NA KAMI!!! yuhoo.
LAso, kami lang...kami lang ni Tan.
Susunod daw kasi si mama, tita and tito. May inaasikaso lang sa company.
Pero ayos na rin na hindi.
"ABA, eh nawawala na ata yung sasakyan na magahhatid satin eh.", sagot ko kay Tan.
Nag-sigh na lang siya. Well, andito ako sa California para magsaya, mag-enjoy at kalimutan lahat ng tungkol kay Clarence that's our deal, according to Tan.
Pero bahala na si Hello Kitty.,
After 123456789520501210 years.
"Hay. Salamat dumating din.", bulong ko sa sarili ko habang nakasakay sa sasakyan.
TAgal eh. Joke.
"Oh, bar may malaking bag pa dito?", tanong ni Tan. Sabay pasok sa loob ng car "bat di pa nilagay dyan sa likod?"
Take note. High Pitch siya.
Grabe..low lang, kaharap mo lang kausap mo.
"Aba malay ko!! Pagpasok ko andyan na yan eh!!", sigaw ko.
"Wait--"
"EH bat kailangan mong manigaw!! Nagtatanong lang naman eh!!", sigaw na tanong ni Tan.
AWAY? GULO??
AAWAYIN KO TOH.
"ABa!! SUmigaw ang DI NAUNA!! Nauna ka kayang manigaw!! PAlibhasa akala mo akin toh. Na ang eng-eng ko di ko pa nilagay don!! High blood ka kasi eh!! FI-AN-CE!!"
"Wait mam--"
"ABa!! Pano ba naman ako di maiirita sayo, ungot ka ng ungot kanina. NAKAKARINDI NAH!! Mahal kong FI-An-CE!"
"Wait sir--"
"ABA!! kung nakakarindi na pala eh di sana, di ka na sumigaw. MAS MARIRINDI KA LALO EH!! Common sense babe."
"STOPPPP!!!!", pumagitna samin yung driver.
"WHAT's YOUR PROBLEM?? YOU DON'T UNDERSTAND WE ARE FIGHTING??", parehas naming sigaw ni Tan. Ba, ang ganda na ng banat ko eh, biglang sisingit.
"Unang-una naiintindihan ko kayo. Nag-aaway kayo. Alangan namang naglalambingan, galing naman noh. Magawa nga yan sa asawa ko. Pangalwa, gamit po yan ng mga mothers niyo...ay mali pala, gamit niyo din yan. PAREHAS, dahil ayan ay pinadala ng nanay niyo para magamit niyo dito sa California. Pangatlo" , pabiting effect ni kuya."tara na."
Napashoulder down kami ni Tan. KAbitin eh.
"Nagtatagalog ka??", tanong namin ni Tan.
"Kailangan po ba ay sabay?/ Aba'y hindi po, Im speaking in Dollars.", sarcastic.
Napa'ah' look na lang kami ni Tan.
Buong biyahe kong hindi pinapansin si Tan. Aba, makasigaw siya eh. Nakakainit ng dugo. Init na nga ng dugo ko dahil kay Clarence, papainitin pa niya. KALERKI!!
WHAT A BEAUTIFUL GREETING??
A/n: AHAHAH, high blood ako eh. SAlamat sa pagbabasa, miss.
