~Багш бид хоёр~[Completed]

4. "Догдлол"

Утсанд минь зурвас ирэн намайг сэрээв. Ааш өнөөдөр зугаалгатай бил үү? Ёооё явах уу байх уу явмааргүй байгаа юм чинь осол орчихлоо эсвэл аав үхцэн гээд хэлчих үү? Яах уу? Гэнэт дахиад л утсанд минь зурвас. Цаг харвал 7 цаг. Яадаг хар ямаа вэ? Би шууд эхний зурвасыг уншлаа.
-"санёлаа 😍😍 жонгүүг байна 🤗🤗яасан яаж дугаарыг чинь олсон юм бол гэж гайхаж байна уу 🙀🙀🙀би чинь багш шүү дээ 😈😈 за өнөөдөр зугаалгандаа явна биз дээ 😉😉😉дулаахан бас халуухан хувцаслаарай 👙👙 хүлээж тэвчихгүй нь ээ 😘😘😘"
Ёооё энэ одоо юу вэ хаха би явахгүй тэглээч халуухан чихшиг мөрөөдцийн. Харин дараагийн зурвас нь хэжоноос ирсэн байв.
-"хөөе пак санёл үнэнийг хэлэхэд чи жонгүүг багшийг сонирходог биз дээ гэхдээ чамд боломж байхгүй ээ тэр минийх би зугаалган дээр түүнийг нэг мөсөн өөрийн болгох болохоор чи бараг яваагүй нь дээр байхаа хаха"
Энийг уншаад миний уур хүрч шар минь буцлаад ирэв. Жонгүүг багшийг хэн нь нэг мөсөн өөрийн болгох нь уу харах уу? Байзаарай би чинь нээрээ багшид сайн болчихсон юм байх даа. Гэхдээ болохгүй гэсэн хууль байхгүй ш дээ. Угаасаа 4 хөн насны зөрүүтэй. Харин 4 насны зөрүү зүгээр бүр сайн гэдг биз дээ. Хоногоор явах учир нэлээд их хувцас бэлдлээ. Бас 2 ширхэг халуухан дотуур хувцас. Бас нэлээд задгай хувцаснууд бараг дулаахан хувцсыг нь авсангүй. Нэг их хүйтрэхгүй байлгүй дээ тэ тхх.
#Жонгүүгийн зүгээс
Үнэндээ би Санёлыг явна гэдэгт нэг их итгэлгүй байв. Гэхдээ яваасай гэж маш их хүсэж байна. Хэжоноос болсон буруу ойлголтыг засмаар байна. Гэнэт л хөвгүүд шивэр авир хийгээд явчихав. Эргээд хартал өө бурхан минь санёл үнэхээр хөөрхөн бас халуухан харагдаж байв. Би үнэндээ гүйж очоод ачааг нь авч тусалмаар байвч багш хүн байж арай болохгүй байх гэж бодон зүгээр л түүн рүү инээмсэглээ. Тиймээ санёл чи минийх.....
#Миний зүгээс
Хүүхэд бүр ялангуяа багш над руу ширтах нь яг л дайнд ялалт байгуулсан юм шиг таатай мэдрэмж төрүүлнэ. Хэжон чи харж байна уу? Миний инээмсэглэж буй царайг....
Мина: Ваа Санёл чи ийм хүн байсынмуу?
Би: Ийм гэж?
Мина: Чи үнэхээр халуухан харагдаж байна. Гэхдээ яагаад гэв гэнэтхэн
Санёл: Хэжон өдөөд дургүй хүргээд байхаар нь л
Мина: Зөв2
Багш: За автобусандаа суугаарай
Би: Ааааа
Мина: Яасан бэ
Би: Миний ачаа алга байна түрүүхэн энд л байсан ш дээ
Мина: Хөвгүүд оруулсан байхаа явъя
Бид хоёрыг автобусанд ороход мина шууд л тэхёны хажууд суучихав. Би одоо хаана суунаа? Намайг тэнэг хүн шиг зогсож байхыг хараад хэжон бага зэрэг жуумалзав.
Жонгүүг: Өө суух суудал дутчихсан уу алив ээ санёл нааш ир миний дэргэд суудал байна
Тийм ээ тэр дахиад л харц булаам инээмсэглэж байна. Би ч харц дээгүүр алхан багшийн суудал руу зүглэлээ.
Жонгүүг: Чи цонхон талд нь суучих
Би ч толгой дохин түүний хөлийг даван суухаар зэхэв. Гэнэт л тэр миний өгзийг базлах нь тэр. Би цочсондоо хөл алдаад өвөр дээр нь суучихлаа.
Жонгүүг: Чи намайг хүсээд байган муу
Би: Юу хуцаад байган
Жонгүүг: Яагаад гэвэл чиний гар чинь миний залуу дээр байна л даа
Би доошх хартал нээрээ л миний гар түүхий нөгөөхийг барьчихсан байв. Бас хамгийн аймар нь нөгөөдөх нь томроод байлаа. Би ч хурдхан гараа аван суудалдаа суув. Бид хоёр хамгийн ард байсан учир хэнд ч харагдахгүй байв. Тэр гэнэт гуяыг минь иллээ.
Би: Яаж байган энэ чинь ангийн зугаалга
Жонгүүг: Ийм байдалд хүргэсэн чиний л буруу хэн чамайг ийм халуухан хувцасла гэсийн
Би: Нэг хүнд л зориулж
Жонгүүг: Надад уу
Бт: Харин л дээ
Багш над руу жуумалзан инээж байлаа. Түүний гар гуяас минь цаашаа дамжин өмд рүү минь цаашлаад дотоожийг минь тайлан нөгөөхийг минь хуруугаараа оролдоно. Дахиал нөгөө таатай хүсэмжит мэдрэмж. Түүний хуруунууд цаашлаад дотор минь нэвтэрлээ. Нэг дараа нь хоёр хуруу. Тэр аажмаар хөдөлгөж эхлэхэд би эгээтэй л гиншижчихсэнгүй. Бид чинь автобусанд байгаа ш дээ. Новш гэж аажмаар хурдалсаар. Үнэндээ би чанга орилмоор байвч арай гэж тэслээ.
Багш: Санёл чи зүгээр үү
Би нээрээ тонгойчихсон өвдсөн хүн шиг харагдаж байсан байх даа.
Би багшид хариу хэлмээр байвч жонгүүг хуруугаа хөдөлгөхөө ер больсонгүй.
Би: Бббби Зззүүүгггээээрээ
Тиймээ би тавьчихлаа. Муу зэвүүг амьтан.
Багш: Ямар нэгэн юм болвол хэлээрэй гэж хэлээд урагшаа харлаа.
Жонгүүг: Таалагдсан уу
Би: Та чинь тэнэг юм уу бид автобусанд байна ш дээ
Жонгүүг: Тэгээд
Би: Пффф
Жонгүүг: Одоо чиний ээлж
Би: Юу?
Тэр өмднийхөө цахилгааныг тайлан өөрийнхөө найзыг гаргаад ирэв.
Би: Бид автобусанд байна
Жонгүүг: Зүгээр гараараа
Би: Чадахгүй байхаа
Жонгүүг: Алив ээ эсвэл өвөр дээр суу
Би үнэндээ энийг маг их хүсэж байлаа. Түүнийг өөрийнхөө дотор оруулахыг. Гэхдээ бид автобусанд байна.
Би ч толгой сэгсрэн түүний нөгөөхийг нь гараараа барин дээш нь доош нь шувтарч эхэллээ. Тэр ч гэсэн над шиг гиншихгүйг хичээж байх шиг байна. Түүний янзыг үзмээр санагдаж төмсгийг нь ч гэсэн оролдож эхлэв. Тэр чихэнд минь илүү хурдан гэж шивнэнэ. Би ч чадхаараа хурдалсаар. Гэтэл тэр гарыг минь тавиулчихав.
Жонгүүг: Би энд тавьмааргүй байна
Би ч инээн түүний нөгөөх дээр нь үнсчихэв. Гэхдээ тэр бие чангалан тэсээд
Жонгүүг: Хоёулаа удахгүй үргэлжлүүлнээ гэлээ. Тэгээд өмднийхөө цахилгааныг татан гараас минь атгаад мөр дэрлээд хэвтээд өглөө. Энэ нь намайг догдлуулж байв. Жон жонгүүг би чамд хайртай юм шиг байна........
Za daraagiin heseg 12 vote 12 comment iin daraa shuu