KUMARBAZIN KIZI

6.Bölüm • Tanışma •

'Buralarda ne işin var ki senin ? Sürekli böyle insanlarla doludur burası.' dedi arabayı kullanırken.

Evet buraların böyle olduğunu biliyordum. 'Sadece eve biraz daha erken gitmek istemiştim o kadar.' dedim ona bakmadan.

'Beni arasaydın evine bırakırdım seni..'  dediğinde ona döndüm. Bir şey söylemedim. Eve gelmiştik.

'Kusura bakma iki gündür yoruyorum seni.' dedim arabadan inerken.

'Ne kusuru Devonne. Olur mu öyle şey ? Yarın görüşürüz.' dedi ve hızlıca uzaklaştı.

Eve gittiğimde karnımın aç olduğunu fark ettim. Dolabı açtım ama pek bir şey kalmamıştı. Tost yapıp yedim hızlıca ve verilen ödevleri yapmak üzere dersin başına geçtim. Ödevlerden nefret ediyorum. Ödevin konusu ile ilgili uzunca bir araştırma yaptım. Çok yorulmuş hissediyordum ve işim bittikten sonra hemen yattım.

Okula gittim ve Welma'yı beklemeye başladım. Onun yüzünden derse de giremedim çünkü geç geldi. Okula girdiğinde yanına gittim.

'Sana bir şey söylemem gerekiyor. Bugün benimle lokantaya gelmek ister misin ?' diye sordum.

Hemen atladı ve 'Tabii ki gelirim.'  dedi.

'Çıkışta beni tam burada bekle o zaman.' dedim ve derse gittim.

Tabii ki Welma derse girmedi. Ne zaman girdi ki zaten. Kendini beğenmiş biri olduğunu söylemiştim zaten. Birazcık durumları iyi diye kendini bir şey sanıyor.

Ders bittiğinde Welma ile sabah konuştuğumuz yere gittim. Elbette beni bekliyordu.

'Hadi gidiyoruz..' dedi ve dışarı çıktık. Ben dersteyken o evine gitmiş. Üstünü değiştirmiş. Bolca makyajını yapmış. Onunla birlikte koyulduk yola.

'Çok heyecanlıyım Devonne.. dedi. Bu sesinden belli oluyordu.

'Heyecanlanacak ne var ki ? Bunu sen istiyordun. Tanıştıracagım işte sizi.' dedim ona bakmadan.

Başka bir şey konuşmadık lokantaya gidene kadar. Lokantaya girdiğimizde ilk olarak James'i gördük.

'Selam.' dedi Welma James'i gördüğünde. Sanki James onu hatırlamamıs gibiydi. Hemen araya girdim.

'James. Bahsetmiştim ya hani sana. Üniversiteden arkadaşım.' dedim hatırlaması için.

'Evet hatırladım. Welma'ydı değil mi ?' dedi ve ona elini uzattı James.

'Evet Welma.' dedi Welma, James'in elini sıkarken.

'Siz oturun şuraya. Konuşun. Ben senin yerine de bakarım James. Zaten az kişi var.' dedim ve onların yanından ayrıldım.

Belki de Welma gerçekten değişmiştir. Ona güvenmem gerektiğini düşündüm. Bakalım zaman ne gösterecek.

Mufaktan çıkıp gizlice onları izlemeye koyuldum. Anlaşmısa benziyorlardı. Bu iyi bir şey değil mi ? İkisi de mutlu sonuçta. Biraz sonra Welma ayağa kalktı.

'Ben gideyim artık. dedi. Onların yanına gittim. Duymuyormus gibi yaparak 'Welma gidiyor musun ?' diye sordum.

Evet anlamında başını salladı. 'Görüşürüz yarın Devonne. Umarım seninle de görüşürüz James.' dedi ve ikimizin cevabını da beklemeden çıkıp gitti. Mutlu olduğu her halinden belliydi.

'Eee nasıl buldun Welma'yı ? diye sordum James' in yanına otururken.

'Aslında böyle birini beklemiyordum. Yani ne bileyim daha tuhaf birini bekliyordum. Tip ve karakter olarak. Ama Welma gerçekten iyi birine benziyor.

Kim ? Welma mı benziyor iyi birine ? Anladım ki James insanları çözmekte zorlanıyor. Böyle düşündüğüne göre..

'Evet. Welma gerçekten iyidir. Tanısan gerçekten seversin. Ona bir şans ver. Seni seviyor gerçekten.' dedim. Bunları neden söylüyorum ki ?

Ama ben hala aynı fikirdeyim. James ile Welma olmaz. Olamaz!