Bende matematik sınavı için çalışmaya başladım. Dört gün vardı sınava ama derslere geç kaldığım için notları anlamakta zorlanıyorum. Okul bittikten sonra lokantaya gittim. Bugün Alice de çalışıyor bende.
Yanına gittim. 'Selam Alice.' dedim gülümseyerek.
Şaşkın bir şekilde bana baktı. Haklıydı sonuçta. Daha şimdiye kadar ona selam vermemistim.
'Gelirken başını bir yere mi çarptın ?' dedi ve gülmeye başladı.
Neydi komik olan ? Sonuçta bir selam verdik. 'Şimdi neden hiç arkadasin yok anlıyorum Alice.' dedim ve yanından kalktım.
'Bak ilk olarak benim arkadaşım var. Tamam belki az ama var sonuçta. Ikinci de selam vermene şaşırdım sadece. Yani şu olaydan sonra bir daha hiç konuşmazsın diye düşünmüştüm.' dedi.
Evet o olaydan sonra konuşmayacaktım ama mecbur yapmam gerek bunu. Hemen onunla konuşmaya başlarsam bir şey olduğunu fark edebilir. O yüzden dikkatli davranmam gerekiyor.
'Sorun değil. Ben de böyle bir insanım işte. Kumarbazın kızıyım. Kimse ailesini seçemiyor Alice.' deyip işe koyuldum.
Evet kimse ailesini seçemiyor. Kiminin ailesi çok mutlu kiminin bir ailesi bile yok. Benim gibi..
Aile demişken bugün erken çıkıp annemin yanına gideceğim. Tamam annemi pek sevdiğim söylenemez ama gitmem gerekiyor. En azından iyi olduğunu bilmek bile yetiyor.
Nefret ederken onun için meraklanmak, onu düşünmek. Gerçekten çok kötü bir durum.
Lokantadan erken çıktım eve annemin yanına gittim. Annemin evi ile benim evimin arasının uzak olduğunu söylemiştim. Bu yüzden taksiyle gelip gidiyorum. Her ay bir kere de olsa ziyaret ediyorum annemi. Evine giderken markete uğradım ve bir kaç çeşit sebze aldım. Bende götürmesem sürekli dışarıdan söyleyecek hiç ev yemeyi yemeyecek.
Evinin anahtarı vardı. O yüzden kapıyı açıp içeri girdim. Girdiğimde ev biraz dağınıktı. Anlaşılan dün gece arkadaşlarıyla beraber kumar oynamışlar. Odasına çıktığımda uyuyordu. Onu uyandırmadım. Önce evi temizledim ve daha sonra yemek yapmaya koyuldum. Annem bezelye yemeğini severdi. O yüzden bezelye yaptım. İşimi bitirdiğimde annem de uyanmıştı. Yanıma geldi ve evi inceledi. Belki de evi uzun zamandan sonra ilk kez bu kadar temiz.
'Geldiğin her yerden belli oluyor.' dedi gülümseyerek.
'Gelmişken yapayım dedim. Pis görünüyordu.' dedim ve ondan biraz uzaklaştım.
'Teşekkür ederim Devonne.' dedi sadece.
'Önemi yok.' dedim ve evden çıktım.
İşte annem ile konuşmam sadece bu. Herkesin annesi yapar bu işleri bizde ise ben.
Siz de yaşamak istemezsiniz değil mi böyle bir anne ile ? Kim yaşamak ister ki zaten.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KUMARBAZIN KIZI
FantasíaKimse hayatını seçemiyor. Ailesini seçemiyor. Ama her şeye rağmen gülümsemelisin. Hayata karşı dik durmalısın. Eğer dik durmazsan hayat seni bir HİÇ yapar. Kimse mükemmel olarak doğmuyor. Mükemmelliği kendin yaratmalısın. Eğer kendine güvenirsen he...
