KUMARBAZIN KIZI

13.Bölüm • Parktaki Buluşma •

Alice ile nasıl iyi anlaşacağımı bilmiyordum. Sonuçta ikimizde çok zıt karakteriz ve birbirimizi gerçekten sevmiyoruz.

Bugün okul yoktu ve direk lokantaya gittim. Içeri girince Alice ile karşılaştım.

'Naber Alice ?' dedim gülümseyerek. Rol yapmayı gerçekten beceremiyordum. Bana döndü ve 'Ne olsun. Her günkü gibi çalışıyoruz işte.' dedi ve elindeki yemekleri masanın birine bıraktı.

Bende işe başladım ve Alice'i gördüğüm her yerde konuşuyordum. Eminim ki benden şüpheleniyordu.

Lokantadan çıktım ve Mike'ı aradım. Ona buluşacağımız yeri söyledim. Onun evinin biraz yakınlarında park gibi bir yer var. Oraya gelmesini söyledim.

Onu bekletmemek için çabucak gittim ama Mike gelmemişti. Burası evine çok yakındı sonuçta. Bankın birine oturdum ve onun gelmesini bekledim. Geç geldi. Gerçekten sinirlenmiştim bu duruma. Çünkü erken gel diye uyarmıştım onu.

Geldiğini görünce sinirle ayağa kalktım. 'Seni erken gelmen konusunda uyarmıştım Mike' dedim.

'Evde değildim Devonne.' deyip oturdu banka. Böyle tavırlarını hiç beğenmiyordum.

'Neredeydin söyle de bilelim o zaman Mike.' diye çıkıştım ona. Mike'a neden böyle davranıyorum ki. Nereye giderse gitsin sonuçta ama sormadan edemiyordum.

Önce bir şey söylemedi. 'Zor bir soru sormadım sana. Sadece neden geç geldin ?'

dedim tekrar.

'Bu seni neden ilgilendiriyor ki ?' diye sorduğunda bir anda çok kötü hissettim.

'Haklısın beni ilgilendirmiyor. Neden ilgilendirsin ki zaten.' dedim ve banktaki çantamı alıp yürümeye başladım.

Arkamdan geldiğini hissedebiliyordum. Daha hızlı yürümeye başladım. Ama beni yakaladı ve kolumdan tutup kendine çevirdi.

'Özür dilerim. Ben öyle demek istememiştim. İnan bana.' diyordu. Evet sesinde gerçekten bir pişmanlık var gibiydi.

'Ne demek istedin o zaman Mike ?' diye sordum gözlerinin içine bakarak.

'Neden böyle bir şey dediğimi inan bende bilmiyorum. Tekrar özür dilerim.' dedi ve kolumdan çekerek banka tekrar getirdi.

'İstemiyorsan benim işi bırakabiliriz. Gerçekten. Ben bir şekilde hallederim.' dedim. O bankta oturuyordu ama ben ayakta duruyordum.

'Hayır. Seninle çalışmayı yani seninle birlikte bir şeyler yapmayı seviyorum.' dedi.

Benimle birlikte bir şeyler yapmayı seviyor mu ? Bu gerçekten hoşuma gitti.

Bir şey söylemedim. 'Hadi ama Devonne. Bak okulda küçük bir işim vardı sadece.' dedi. Gözlerimin içine bakıyordu.

'Tamam o zaman. Şimdi iyi hissetmiyorum. Sonra konuşuruz bu meseleyi. Belki başka işlerin vardır onları halledersin.' dedim. Neden böyle yapıyorum ?

O da ayağa kalktı ve yüzümü iki elinin arasına aldı. 'Benim şimdi ki tek işim sensin Devonne.'  dedi ve o güzel gülüşüyle gülümsedi.