Bir Kez Daha

Bölüm 18

"Rüyanda görüyorsan onu özlemişsindir,rüyanda görmek için yatıyorsan; sevmişsin demektir..."

(Can Dündar)

MULTİMEDİA:URAZ

Nazlı nın Ağzından

Atlas hala beni öpüyordu.Elleri yüzümü tutuyor ve nefessiz kalmam an meselesiydi.Nefes almak için geri çekilmeye çalışınca bu sefer saçımdan tutup kendine yasladı Atlas.Acaba bugün nefes alabilecek miydim?Bir eliyle saçımdaki tokayı çıkardı.Diğer eli ise bacağımda dolaşıyordu.Hop hop orada dur adamım!Geri çekilme fırsatı bulunca"Atlas..."diye fısıldadım.Atlas kendinden geçmiş gibiydi.Gözleri koyulaşmış ve derinleşmişti.Bana baktığında bulunduğumuz pozisyona baktı ve yavaşça geri çekilmektense alnını alnıma dayadı.

Bana bakıp yanağımı okşadı.Atlas benim yanağımı okşuyordu!

"Benden bir şans istiyor musun?"diye sordu."Evet.Sadece bir şans istiyorum.Deneyelim.Ne dersin?Denemeden vazgeçemezsin!"dedim hızlıca."Denemek?Sevgili olmak mı?"diye sorduğunda"Evet"diyerek başımı olumluca salladım."Seninle ben"dedi bu sefer."Evet"dedim tekrardan.

"Şaka mı bu?"

"Hayır!Madem şans vermeyeceksin o zaman neden beni öptün!?"diye sordum asice."Sende hayır demedin"dedi gülerek."Diyemedim.Tek zaafım sensin."diyerek boyun eğdim."Peki.Tamam. İki hafta deneyebiliriz.Sıkılırsam biter"dedi Atlas iç çekerek."G-Gerçekten mi?"dedim şaşkınlıkla.

"Evet"Hızla boynuna sarıldım Teşekkür ederim.Teşekkür ederim."Şey bu arada tebrikler yani kazandığınız için."

Atlas'ın üstünden indim ayaklarım yeri buldu.Hala inanmıyordum.Yerden telefonumu aldım.Hala resim açıktı.Atlas'ta bunun farkına vardı.Elimden telefonu alıp resmi sildi.

"Bir daha o herife kanma"dedi.Kafamı sallamakla yetindim.Atlas'tan tokamı aldım ve saçımı bağladım.Sonunda hazırdım derin bir nefes alarak geldiğimiz yolu tekrar yürüdük.

Uraz ın Ağzından

"Duru.Duru.Hadi kahvaltıya"diedim yorganı tutup. Biraz daha anne"diyerek diğer tarafa döndü Duru.Anne?"Sevgilim..."diye fısıldayınca Duru'nun gözleri fal taşı gibi açıldı.

-Ah!Uraz!Sapık!Çık!Çabuk çık!"diyerek bana yastık fırlattı.İkiletmeden çıktım.Eminim bana tekme tokat dalar.Duru'yu tanıyordum o her şeyi yapardı.

Aşağı inip hazırladığım kahvaltıya baktım.Televizyonda haberleri açtım.O sırada Duru geldi."Uraz!"

"Efendim sevgilim?"dedim sakince."Hadi yemek yiyelim"dedi.Beraber masaya oturup yemek yerken haberleri de seyrediyorduk.Dünya ne zavallı bir yerdi!"Dersin kaçta?"dedim

"Öğleden sonra"dediğinde iç çekerek"Benimki bir saat sonra"dedim."Fazla uyuşmuyor"dedi."Evet"

"Hep senin yüzünden!"dedi birden. Şaşkınca Duru'ya bakıp"Ne!?"dedim."Mühendis olmak istemiyor muydun sen!"diye sordu."Evet"dedim."O zaman neden eczacılık seçtin?"

"Seninle karşılaşacağım aklımın ucuna bile gelmedi."Duru bana bakarken hafif güldüm.Elini tutarak öptüm."Hayatıma hoşgeldin prensesim"dedim gülümseyerek."Hoşbuldum prens"

"Prens prensesi çok seviyor"dedim derin bir nefes alıp."Prenses prensi öldürmek istiyor"dediğinde"Ne?"dedim tekrar şaşırarak."Odama direk giremezsin Uraz. Ah pijamalıydım. İnanmıyorum!"dedi.Tüm derdi bu muydu? "Pijamalı olmanın ne önemi var?Kalbim seni her halinle seviyor."

"Romantik Prens"

Yemek yerken onu izledim.Onsuz iki yıl nasıl yaşadım?Nasıl bir insandım?Nasıl bize kıydım!"Uraz zamanın varsa maç izleyelim mi?"dedi gülümseyerek."Sabah sabah"