Bölüm 28

33K 1.2K 170
                                    

Parmak uçlarıma hapsettim seni,dokunduğum heryerde seni hissediyorum,canım yanıyor..

(Cemal Süreya)

Uraz'ın Ağzından

Cerenler gideli beş gün olmuştu.Duru hergün yemek yaparak kendini geliştiriyordu.Ama bu gelişme biraz farklıydı.

"Sevgilim.Bu dünküden daha çok yanmış"dedim sırıtarak."Gülme Uraz.Ne yapayım olmuyor işte"dedi Duru üzgünce.

"Yapa yapa öğreneceksin Duru."dedim gülümseyerek."Ben öğreteceğim sana"dedim ayağa kalkıp.Duru'nun elinden bıçağı aldım.

"Süt ve tuzuda getir"dedim Duru'ya.Anında getirdi.Sevgilime nasıl krep yapılır onu öğretiyordum.

"Bak şimdi bir çay kaşığı tuz ekledikten sonra iyice karıştıracağız ve..."elime kepçeyi alıp devam ettim."Ve azar azar tavaya dökeceğiz"dedim.Krep tavasına karışımı döktüm.Duru dikkatle beni izlerken gülmeden edemedim.

"Bak çok kolay"dedim sonra"Evet."dedi elimden kepçeyi aldı.Azmini seviyordum.Onu Duru yapan her şeyi seviyordum.O benim sevda meleğimdi.Kalbimi fetheden melekti.

Duru krepleri yaptı ve bu sefer yakmadı.Beraber güzel bir kahvaltı yaptık ve salona geçtik."Hadi Uraz.Topla şu etrafı.Bugün Deniz gelecek."dedu Duru.

"Tamam.Tamam"diyerek yastıkları düzelttim.Duru'da toz aldı."Çok heyecanlıyım.Deniz'i çok özledim"dedi Duru.Deniz Duru'nun ben gittikten sonra edindiği bir arkadaşı ve İzmir'e taşınıyor.

"Tamam topladım.Ne zaman gelecekti?"dedim koltuğa oturarak.Çalan zil sesiyle tekrar kalktım.

"Şimdi"diyerek heyecanla kapıya koştu.Ah bu kadını seviyordum.

Ceren'in Ağzından

"Her şey için teşekkür ederim.Yiğit"dedim Berfin ablanın kucağıdaki Yiğit'i aldım.

"Ceggrr...Ceggrrr..."dedi Yiğit.Erkek çocukları geç konuşurdu.Yiğit'i öptüm.

"Gel bakalım dayıya koca adam"dedi Cenk ve Yiğit'i aldı.Bugün İzmir'e geri dönüyoruz.Ve Cenk'in ailesi ile öyle güzel vakitler geçirdim ki.

"Ceren.Kendine iyi bak yavrum.Bizim haylaza da iyi bak"dedi Karanfil Teyze.

"Tabi merak etme Karanfil Teyze"dedim gülümseyerek.Berfin abla ve Ceylan abla hüzünlü bakışlar bana bakarken el salladım onlara.Son kez Yiğit'e baktım ve arabaya bindim.

"Sevgilim ağlıyor musun sen?"dedi Cenk.Evet ağlıyordum.Aile sıcaklığını ve annemi çok özlemiştim.

"Hayır"dedim burnumu çekerek.Üstelik Cenk'in ailesi tıpkı onun gibiydi.Öyle cana yakınlardı ki.Cenk'in uzattığı mendili alıp gözlerimi sildim.

"Bundan sonra sadece mutluluktan ağla.Senin ailen benim Ceren.Ben senin herşeyinim."dedi Cenk arabayı sürerken."Sen benim her şeyimsin"dedim mutlulukla gülümsedim.

"Ama Yiğit'i çok özleyeceğim Cenk"diyerek gözyaşlarımı tekrardan saldım.O tombik yanakları unutmak istemiyordum.Ağlamama devam ederken Cenk'te beni avutuyordu.Bunu seviyordum.Bana değer vermesini seviyordum.

Atlas'ın Ağzından

"Uyansana Atlas!"diyen Nazlı'ya tekrar sırtımı döndüm."Uykum var"diye mırıldandım."Atlas ya kalkarsın ya da..."

"Ya da ne?"dedim merakla Nazlı'ya döndüm.Nazlı dudağını ısırdı.Yapma şunu.Yapma."Yoksa su dökerim"

"Sen bana?"diyerek güldüm.

Bir Kez DahaHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin