Beats of Dusk (Gangster Series #1)

Chapter 7

"Hey!" Bungad niya.

Umupo ako sa couch at hindi nagsalita. Tinignan niya ako at sinuri.

"W-What are you doing here?" I asked, stuttering.

His brows furrowed and look at me intently. I look away, avoiding his gaze. Leche, ano ba naman Amariah!

Crush lang naman, e!

"Zen, ready na 'yong pagkain." Sulpot ni Alex.

Nakahinga ako ng maluwag nang biglang dumating iyong kaibigan niya.

"Anong ginagawa niyo dito?" Sabi ko pa habang tinitignan sila na may gulat na ekspresyon.

Tumingin saakin si Zenthon na pinukulan ako ng seryosong tingin bago hinarap iyong kaibigan niya at may ibinulong roon. Tumango iyon at umalis, tumaas ang kilay ko sa ginawa niya. Ano ba ang binubulong-bulong nito.

"Glenndon called me. He wants me here since he's not around. He can't look out on you, so he sent me here at sumama sila," He explained. Alam kong seryoso siya, napakirot ang puso ko sa sinabi niya. He went here because my cousin told him. Napaiwas ako ng tingin sa kaniya tsaka tumango.

Crush lang,  Crush...

"Hi! Hindi pa pala kami nag papakilala ng pormal," Sabi nong katabi ni Troy.

Tumango ako at ngumiti sa kaniya.

"I'm Amariah Kiela. It was so nice to know Zenthon's friends..." Sabi ko sa galak na tono tsaka sinulyapan si Zenthon na tahimik lang na nakikinig.

"Friends.... Tss,  they are not my friends," Usal ni Zenthon.

Nakita ko ang pag ubo ng dalawa at ang pag iling nong Troy. Yung isa naman ay tinaasan lang ng kilay si Zenthon, mukhang suplado din itong isang to eh.

Siniko ko siya at tinignan ng masama. Ang sama ng ugali ng laaking 'to. Harap-harapan talaga eh!

"Ano mo sila kung ganun?" Tanong ko naman sa kaniya. Tanaw kong nakikinig rin ang mga kaibigan niya, nag aabang sa sasabihin niya.

"Brothers," He said shortly tsaka naunang umupo. Nag sipag sipolan ang mga kasama niya sa sinabi niya.

Napangisi ako sa sinabi niya. Sweet eh? Umupo narin ako sa tabi niya. Sumunod naman ang mga kaibigan niya.

"I'm Troy. I have already introduced myself to you before " He said and smiled at me. He sat and look at his friends.

I nodded and give a small smile. Kilala ko naman talaga sila, sa palayaw o mukha lang dahil palagi rin silang andito eh kaya paano ko sila di makilala?

"I'm Francisien Iyan Rebodilla. Iyan nalang, close na tayo agad ha?" Sabi niya pa, kahit palagi niya naman akong kinakausap kapag pumupunta sila dito.

Napangiti ako at tumango sa kaniya. "We're close now," Sabi ko pa.

Nakita kong napatigil siya habang nakatingin kay Zenthon, na salubong na ngayon ang kilay. Siniko ko naman ang lalaking nasa tabi ko.

"Alexander. Alex" Sabi niya tsaka tumango lang sakin.

Hindi ako tinapunan ng tingin, tinignan ko si Zenthon nang mapansin ko ang tingin niya saakin, napaiwas naman ako.