Beats of Dusk (Gangster Series #1)

Chapter 3

Nagising ako kinabukasan sa silid ng kwarto ko. Hindi ko namalayan pero tanging naalala ko lang ay nakatulog ako sa mga hita niya. Naligo na ako at nag bihis.

I am wearing a Cloe maroon pants pair with fitted white shirt na naka in tucked at white stilettos. Kinuha ko rin ang aking white purse. Nag lagay lang din ako ng konting powder at liptint pagkatapos ay hinayaan ko lang na nakalugay ang hanggang bewang ko nang buhok.

"What took you so long? Get in." Nakabusangot na sabi niya ng maka baba ako. Napabusangot rin akong humarap sa kaniya. 

Hindi ko alam kong ayaw niya ba saakin o talagang pinalihi siya sa sama ng loob. Palagi niya akong pinagsusupladuhan at higit sa lahat palagi siyang seryoso at minsan ay iyon ang nakakaasar.

"Nag bihis pa kasi ako, e." I pouted. 

Nag-iwas naman siya ng tingin. Mas napa busangot ako ng hindi manlang ako pinag buksan ng pintuan. Padabog akong umupo sa shot gun seat ng Black Ash Ftype luxurious jaguar niya at hindi na siya tinignan.

"Ungentlemen." I murmured.

Alam ko namang narinig niya ako. Nakita ko ang pag taas ng kilay niya habang nagmamaneho at nakatingin sa daan. Tinignan ko rin ang daan na tinatahak namin, wala namang kakaiba masiyadong baliw tong lalaking to, may pataas taas pa siya ng kilay.

Ilang minuto lang at nakarating nadin kami sa ospital, mabuti nalang at walang traffic. Naiwan siya sa sasakyan habang ako ay dumaretso na sa Clinic ng psychiatrist ko. Wala naman masiyadong ginawa. Nakipag-usap lang siya saakin at tinanong lang ako ng kung ano-ano, sinasagot ko naman ng tama. Mas napangiti ako ng sabihin niyang 'You somehow doing good huh?' Iyon ang isa sa mga achievement na nagawa ko.

"Where do you want to eat?" Tanong niya habang nag mamaneho. 

Tinignan ko muna siya. He's wearing a maroon t shirt paired with black fitted ripped jeans and back shoes.

"Drive thru nalang." Iyon nalang ang nasabi ko bago umayos ng upo.

"You eat unhealthy foods, that's why you're not getting taller anymore." It meant to be a murmured but I still heard it.

This, Man!

Minabuti kong wag patulan ang mga sinasabi niya at tumingin nalang sa daan. Looking back, I was always afraid to go outside but now, I am so happy to tell that I have improved somehow, tapos na ang consultation ko. Wala na akong follow ups o kahit ano. Napatingin ako sa gawi niya na agad ko rin namang binawi dahil nagtama ang tingin namin. Nalulungkot ako sa kadahilanang baka nandito lang siya para samahan ako at dahil sa sitwasyon ko, at ngayong tapos na ang therapy ko. Napabuntong-hininga ako at umayos ng upo ng nasa tapat na kami ng order lane.

"Mcfloat and Crispy chicken," I stated when he look at me. He look away and faced the girl who are listing our orders.

"2 Mcfloat, 2 1pc chicken mcdo with fries and drinks, 2 Crispy chicken sandwich," Sabi niya.

My brows furrowed when I heard what he said. Kakain din naman pala siya niyan tapos kanina nag rereklamo pa o di kaya saakin lahat ng 'yon?

"Ang dami naman nun? Di ko kayang ubusin 'yon!" Sabi ko pa.

Hindi niya ako nilingon. Nag bayad na siya at nakuha nadin namin ang order namin. Nag bigay pa ako ng pera para pambayad pero hindi niya iyon kinuha at inismiran lang ako kaya sa huli ay hinayaan ko nalang na siya ang mag bayad ng pagkain namin dahil wala din naman akong choice.

"Eat your Crispy Chicken sandwich." Masungit na aniya.

Napanguso ako at kinuha ang dalawang Crispy chicken. Ginagawa akong aso nitong lalaking 'to.

"Here."

Abot ko nang isa, tinanggalan ko narin ng balot yun dahil alam kong mahihirapan siga dahil nagdra drive siya, alanganin pa siyang kainin 'yon. Masiyado atang mayaman 'tong lalaking 'to at puro restau siguro ang kinakainan, hmp. Masarap naman kasi ang fastfood, ang panget kabonding nito, walang childhood.

"Thanks." Sabi niya nalang.

Umiwas ako ng tingin ng mag tama ang mata namin. I felt my heartbeat grows up. Like what the hell? Ano ba na naman ito? Sa susunod ipapatingin ko na talaga itong puso ko

"We're here." Anunsyo niya

Napa tingin ako sa labas. Umibis siya sa sasakyan at pinagbuksan ako ng pintuan. Sinuyod ko ang paningin ko at halos manlaki ang mata ko sa nakikita ko.

"Let's go!" Usal niya pa.

Maglalakad na sana ako ng bigla niyang hawakan ang kamay ko. Namamangha kong tinignan ang nasa harap ko. It looks like the Eiffle Tower in paris ngunit medyo mas mababa ang taas ng nandito. I realized that we're somewhere in Bulacan.

May nadaanan kaming couples at ang iba ay family pa. Dadaretso sana siya pero hinila ko siya palapit sa isang booth.

"Hey! Where are we---" Naputol ang sasabihin niya mg nasa harap na kami ng booth stall. Ngumiti ako ng matamis sa kaniya bago binalingan ang mga naka display dun

Napatingin ako sa gold necklace na may crystal moon crescent na pendant. Kinapa ko ang bulsa ko at napatigil ako bigla ng wala akong dalang pera at tanging credit card lang. Napanguso ako nang makita ko na cash lang ang tinatanggap nila.

"Do you want that?" He asked me while his brows furrowed. I shook my head saying that I don't want it. Masiyadong nakakahiya, dinala na nga niya ako dito tapos aarte pa ako

Hindi na siya nag salita. Hinila ko siya papalapit sa isang small curve bridge kung saan may matatanaw ang mga isda sa baba.

I clap my hand like a child looking at those cute fish. It is like a fishpond. I look at him when I feel his gaze at me. I smiled naturally.

"Can we feed them?" I asked while pointing at the fish.

I saw him lick his lower lips that force me to look away.

"Yes, Come here." He commanded. Lumapit ako ng konti kaniya.

I pouted and look at the fish again. I smiled, so relaxing. He went away, and in just countable minutes. He went back with an older one. We feed the fish by the help of Manong and we took some pictures in some replicas statues of different countries. He even rented a bicycle for the both of us. Sa ilalim ng puno na may bench, umupo kami doon, we parked the bicycle on the side, near us. Ramdam ko ang pawis na tumatagaktak sa noo ko. Naramdaman ko ang pag tayo niya na ikinakunot ng noo ko. Nakita ko siya lumapit sa mga stall ng pagkain.

Nilaro-laro ko ang bato na nasa paanan ko, napaangat lang ako ng tingin ng maramdaman ko ang presensya niya. Pagod ko siyang nilingon at tipid na nginitian.

"Here, drink this..." He said and handed me a bottle of water.

Kinuha ko iyon tsaka marahang tumango. "Thanks!" Sabi ko sa kaniya.

He nodded and sat beside me. May kinuha siya sa kaniyang bulsa at inilahad iyon saakin. Napataas kilay ako sa ginawa niya. He pursed his lips and creased his forehead. Hinawakan niya ang kaliwang balikat ko. I was stunned when he wiped my sweats in my forehead and in my neck. I can hear my heartbeat so loud. I look away when I realized that I am staring at him for too long. Seryosong-seryo siya nang gawin niya iyon.

Napakurap-kurap ako nang lumayo siya sakin at inilagay niya sa mga palad ko ang panyo niya.

"Wipe it." Sabi niya at tumayo tsaka bumalik sa mga food stall.

Naramdaman ko ang pag-init ng pisngi ko ng marealize ko kong gaano kami kalapit kanina, ramdam ko rin ang bilis na tibok ng puso ko na mas ikinabahala ko pa.