Trapped Game: Αντέχεις;

Κεφάλαιο 2.

Βάλτε το τραγούδι ;)

24 μέρες πριν την εξαφάνιση.

"Αυτό είναι το δωμάτιο σου μικρέ.." μου λέει ο γέρος και μου δείχνει το δώμα με το χέρι του.

Ρίχνω μια ματιά γύρο στο δωμάτιο και μπαίνω μέσα αφήνοντας τον σάκο μου να σκάσει κάτω στο ξύλινο πάτωμα.  

"Ευχαριστώ." λέω αδιάφορα.

Δεν είναι πολύ μεγάλο αλλά κάνει την δουλειά του.

"Τι λες μικρέ; Πάμε να φέρουμε και τα άλλα πράγματα;" μου λέει και κουνώ το κεφάλι μου θετικά.

Τον ακολουθώ κατεβαίνοντας τις σκάλες δυό-δυό. 
Ωραίο σπίτι έχει ο γέρος. 

Φτάνουμε κάτω και ανοίγω την πόρτα του μικρού βαν της μεταφορικής μπροστά από την είσοδο. Παίρνω στα χέρια μου μια μεγάλη κούτα και την πάω χωρίς πολλά πολλά πάνω στο δωμάτιο.

Βλέπω τον γέρο δίπλα μου να κάνει το ίδιο. Τουλάχιστον είναι συνεργάσιμος και δεν λέει πολλά.

Τρέχω κάτω και σηκώνω στα χέρια μου χωρίς ιδιαίτερη προσπάθεια στον σάκο του μποξ που πήρα μαζί μου και πάω μπρος τα μέσα.

"Μα τι έχεις βάλει μέσα βρε αγόρι μου;" ακούω τον γέρο να γέλα και να παραπονιέται. Τι το σήκωσες τότε γέρο;

"Θα το πάρω εγώ." λέω κοφτά και πάω προς το μέρος του. Μην πάθει τίποτα και λένε πως τον ξεπάστρεψα σκόπιμα..

"Μικρέ, μπορεί να είμαι μεγάλος αλλά έχω δύναμη αρκούδας." λέει και γελάει.

Ναι σίγουρα. 

"Όπως θες." λέω και τον αφήνω να βασανίζεται. 

Αφήνω όλες τις υπόλοιπες κούτες στην είσοδο του σπιτιού ενώ ο γέρος ανεβάζει στο δωμάτιο τα μικρό πράγμα που είχα σε σακούλες.
Μερικά λεπτά είχα φτάσει στα τελευταία πράγματα μου.

Σηκώνω τα μανίκια μου έτοιμος να κουβαλήσω την κούτα με τα υπόλοιπα βάρη μου.

"Μικρέ; Έρχεσαι λίγο εδώ;" ακούω τον γέρο να φωνάζει από μεσα. Πήρα την κοιτά στα χέρια μου και πηγαίνω προς τα μέσα ώσπου μια κοπέλα πέφτει πάνω μου.

"Σιγαααα κοπέλα μου! Τα μάτια δεν τα έχουμε μόνο για να τα βάφουμε!" είπα απαξιωτικά.

Πάλι καλά που δεν έπεσαν τα βάρη πάνω της γιατί πάλι στο τμήμα θα με έβλεπα.

Ανεβάζει το βλέμμα της και με κοιτά τρομαγμένη.