Trapped Game: Αντέχεις;

Κεφάλαιο 18.

10 μέρες μετά την εξαφάνιση.

(Ακούστε το τραγούδι, αν παίζει )

Γ πρόσωπο

Την απήγαγαν;

Αυτό σκεφτόταν ο Ντέιβιντ από την αρχή μέχρι το τέλος της ημέρας. Το μυαλό του πάλεψε να χωνέψει την εξαφάνισή της, όμως που να πάρει ήταν δύσκολο. Είναι πολύ δύσκολο να συλλάβει την ιδέα ότι ξαφνικά εξαφανίστηκε. Τα μάτια της έκοβαν βόλτες στο μυαλό του με τα χείλη της να του στοιχειώνει το νου..

Γιατί; Γιατί; Γιατί δεν ήταν κοντά της, που σκατά ήταν;

Ενοχές; Ίσως να ήταν οι ενοχές που δεν τον άφηναν να κοιμηθεί όλες αυτές τις μέρες. Στο σχολείο πήγαινε από προτροπή του κ. Έθαν, μόνο και μόνο γιατί ξεκίνησε με ένα στόχο να τελειώσει αυτό το ριμαδο σχολείο αλλά με όλα αυτά που συνέβαιναν δεν το έβλεπε να γίνετε.

Στο σχολείο κανένας δεν του μιλούσε. Δεν τολμούσε κάνεις να τον προσεγγίσει, τα νεύρα του Ντέιβιντ ήταν τεντωμένα και έβλεπε παντού εχθρούς. Ήταν απόγονος και κακός, σε σημείο που οι καθηγητές του το έκαναν συστάσεις, τις οποίος αγνοούσε επιδεικτικά.
Η Ρουθ του είχε στοιχήσει και το έβλεπαν όλοι αυτό. Όλο το σχολείο είχε πέσει κατά κάποιον τρόπο σε μια σιγή που αργά η γρήγορα, θα έσπαγε.. άλλωστε θα ξεχνούσαν όλοι το συμβάν και όλα θα κυλούσαν πάλι σε φυσιολογικούς ρυθμούς.

Βλάκες.

"Ντέιβιντ;" άκουσε τον Τζον και τον είδε να κάθεται δίπλα του στο τραπέζι. "Είσαι καλά αδελφέ;"

Ο Ντέιβιντ τον κοίταξε στραβά "Όχι." απάντησε ξερά. Κοίταξε γύρο του περίεργος, με τα μούτρα του σουφρομένα και καχύποπτα. "Που είναι η Αμέλια;" τον ρώτησε.

"Δεν έχω ιδέα. Δεν την έχω μέρες τώρα." απάντησε ο Τζον ειλικρινά. Πράγματι, η Αμέλια έλειπε αρκετές μέρες. Όχι ότι εξαφανίστηκε και εκείνη, αλλά και πολύ καλά θα έκανε αφού ο Ντέιβιντ δεν ήταν ο μόνος που πίστευε πως η Αμέλια είχε βάλει το χεράκι της στην πολυσυζητημένη εξαφάνιση.

Ακούγονται πολλά. Εξαφάνιση, απαγωγή. Όλοι είχαν άποψη. Άλλοι λένε ότι έφυγε μόνη της γιατί δεν άντεχε τον εκφοβισμό. Και εν μέρει είχαν δίκιο, ίσως να ήταν και ένας από τους λόγους.