Trapped Game: Αντέχεις;

Κεφάλαιο 4.

Την ίδια μέρα.

Που πήγε;

Δεν έδωσα άλλη σημασία, εξάλλου τι με νοιάζει εμένα;

"Λοιπόν Ντέιβιντ; Από που μας έρχεσαι;" ρωτάει ο Σεμπάστιαν.

"Από το Σαλτον. Είναι περίπου πέντε ώρες μακριά από δω" λέω και κατάπια μια γουλια από τον καφέ μου.

Χάλια είναι.

"Ναι το ξέρω, έχω πάει για αγώνες εκεί!" λέει και ρωτάω τι αγώνες, "Ποδοσφαίρου" απαντάει και αρχίζουμε να συζητάμε για διάφορα θέματα σχετικά με το ποδόσφαιρο.

Καλός τύπος φαινεται και έχουμε πολλά κοινά.

Ο γυαλακιας από την άλλη ασχολείται με το κινητό του. Οσο για τον Λουκ, έχει μπαστακοθει στην ξανθιά γκομενα απέναντι, και δεν λέει να ξεκολλήσει.

Ο Τζον ατάραχος έχει πέσει με τα μούτρα στο φαϊ.

Το κουδούνι χτυπάει και όλα τα παιδιά μαζεύονται σαν πρόβατα στις τάξεις τους. Διάφορες κοπέλες πέφτουν πάνω μου "καταλάθος" και τους χαμογελάω. Αυτό ζητάνε, αυτό τους δίνω, εγώ δεν ευθύνομαι σε κάτι...

Χαιρετάω τα παιδιά και βλέπω το πρόγραμμα που μου έδωσαν όταν πάτησα το πόδι μου.

Χημεία.

Μάλιστα.

Τάξη Β4. Που είναι τώρα αυτό;

Στρίβω σε έναν διάδρομο και βλέπω την αίθουσα. Μπαίνω μέσα.

"Αργήσατε κύριε.." λέει και βλέπει την κατάσταση με τα ονόματα "..Μαρκ;" ρωτάει και νευω. "Καθίστε κάπου παρακαλώ." μου λέει και πάω και κάθομαι στο τρίτο θρανίο που είναι άδειο.

"Παιδιά, με απογοητεύσατε στο τεστ που σας εβαλα! Μα κανείς σας δεν ήξερε τον περιοδικό πίνακα;" αρχίζει να οδύρεται η καθηγήτρια.

Σοβαρά δεν μπορούν να θυμηθούν τον περιοδικό πίνακα; Ειρωνία ελπίζω να την πιάσατε...

"Για αυτό σκέφτηκα να σας κατατάσσω σε ομάδες κάνοντας μια εργασία." λέει λες και το αυτονόητο είναι και το πιο εύκολο πράγμα. "Η οποία φυσικά θα μετρήσει στον τελικό βαθμός σας!" λέει και αρχίζει να χωρίζει την τάξη σε δυάδες.

"Συγγνώμη που άργησα! Μπορώ να περάσω;" ακούω μια γνωστή φωνή και σηκώνω το βλέμμα μου.

Καλώς την!

Ρίχνω ένα χαμόγελο μα εκείνη με αποφεύγει.

"Φυσικά δεσποινίς Σάνον. Καθίστε στην θέση σας!" την προστάζει και εκείνη κάθεται ακριβώς μπροστά μου.