Trapped Game: Αντέχεις;

Κεφάλαιο 16.

2 μέρες πριν την εξαφάνιση.

Γ πρόσωπο.

Έβρισε την ώρα και την στιγμή που μπήκε στο προαύλιο του σχολείου. Ήξερε πως για άλλη μια φορά θα έρχονταν στο σπίτι του στο να ενημερωτικό χαρτί με τα καμώματα του.. πέρα από το τηλέφωνο στον κύριο Εθαν, τώρα είχε να αντιμετωπίσει και την γραπτή του κατάντια.

Καταραμένη φυλακή. Ψιθύρισε.

Πέρασε τον κύριο διάδρομο που οδηγούσε προς τον διευθυντή του χρυσού αυτού κελιού. Ανέβηκε τις σκάλες και στάθηκε μπροστά από την πόρτα. Σκέφτηκε να της τραβήξει για κλοτσιά για να ανοίξει αλλά έπρεπε να σώσει το καλογυμνασμένο τομάρι του.

Χτύπησε ελαφρά την πόρτα και δεν περίμενε καν να ακούσει το γνωστό 'περαστε' του κυρίου διευθυντή του.

Μπήκε μέσα και αυτό που είδε δεν τον ξάφνιασε καθόλου. Μια... κυρία, είχε καθήσει στα γόνατα του διευθυντή του. Την κοίταξε κατάματα. Αν την κοιτούσε στον δρόμο σίγουρα θα σκεφτόταν ότι είναι μια από τις πλούσιες που κυκλοφορούν κατά καιρούς, με τσάντες δεξιά και αριστερά τους. Σηκώθηκε άρον άρον και τον κοίταξε με ύφος χιλίων καρδιναλίων.

"Ενοχλώ;" ρώτησε ο Ντέιβιντ με ένα πονηρό γελακι.

Ο διευθυντής τον άγριο κοίταξε και μάζεψε το πουκάμισο του, που ήταν μισό ανοιχτό.
"Κάτσε Μάρκ κάτω." είπε στεγνά και έκανε στην wanna be Δούκισσα να φύγει.

Ο Ντέιβιντ φανάρια αδιάφορος, έκατσε στην καρέκλα απέναντι στο διευθυντή. Έγειρε από την μια πλευρά και άρχισε να παίζει με το σκουλαρίκι που είχε στο δεξί του φρύδι.

"Λοιπόν κύριε Μάρκ. Σου ζήτησα να περάσεις από το γραφείο μου να συζητήσουμε για το πώς θα πράξουμε σε σχέση με την αποβολή σου." τελείωσε και άρχισε να ψάχνει κάποια χαρτιά.

"Μόνο εγώ θα πάρω αποβολή;" ρώτησε ευθέως ο Ντέιβιντ, χωρίς να κρύβει ούτε στο ελάχιστο τον εκνευρισμό του.

Άκουσε τον διευθυντή να στραβό καταπίνει και να σουφρώνει τα χείλη του από την αμηχανία.

"Κοίταξε..-"

"Πώς γίνεται να μην τιμωρείται αυτή η πράξη σεξουαλικής κακοποίησης -αν μου επιτρέπεται να το θέσω έτσι. Γιατί ψυχολογική κακοποίηση υπέστη σίγουρα η συμμαθήτριά μου." είπε στοχευμένα ο Ντέιβιντ με τον διευθυντή να γουρλώνει τα μάτια.
"Διότι αν εσείς τιμωρήσετε εμένα που υπερασπίστηκα -με λάθος τρόπο, το ομολογώ, την συμμαθήτριά μου.." είπε με όμορφο και λογικό τρόπο "...τότε θα χρειαστεί να δώσετε ίσως και κάποιο παράσημο σε αυτόν τον ΠΑΠΆΡΑ που όχι μόνο έκανε ρεζίλι την κοπέλα ΑΛΛΑ ΣΥΝΕΧΊΖΕΙ ΝΑ ΡΕΖΙΛΕΥΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΤΗΝ ΕΞΕΥΤΕΛΊΖΕΙ!" είπε και χτύπησε το χέρι του στο γραφείο με αποτέλεσμα ο διευθυντής να τρομάξει και να χάσει το στυλό που κρατούσε στα χέρια του.