Teen Wolf: The Third 'S'

18

"Heb je me gemist?" Vroeg Derek met een glimlach. Ik maakte een sprongetje van de schrik. "Heeft hij het al verteld?"

"Dat ik een monster ben, ja. Wat verwacht je nu, een dankjewel?" Antwoordde ik met gekruiste armen.

"Ondankbaar. Die krab, het is een geschenk."

"Excuseer? Een geschenk? Een fucking geschenk?! Ik ben een moordlustig monster dat bij volle maan in een halve wolf gaat veranderen en mensen kan doden! Denk je dat ik dit wou? Denk je nou echt dat ik blij ben? Ik was eindelijk eens blij met wat ik had, goede vrienden, een school die me accepte-

"En de gave om in een weerwolf te veranderen. Je kan gewoon wraak nemen op wie dan ook, en ze weten dan niet eens dat jij het was. Ik kan je er allemaal bij helpen." Onderbrak hij mij.

"Ik. Ben. Geen. Moordenaar." Ik keek hem recht in de ogen met een kwade blik. Het was raar omdat het leek alsof ik zijn hartslag omhoog kon horen gaan. "Ik heb nog liever hippopotomonstrosesquippedaliofobie."

Het was toen dat ik die lieve stem hoorde die mij altijd op mijn gemak kon stellen.

"Ik ben terug!" Het was Stiles. Ik keek achter mij, maar wanneer ik terug voor mij keek was Derek weg. Ik besloot om het gewoon te negeren en glimlachte naar de jongen die nu mijn richting uitkwam.

"Ik ben zo blij dat je terug bent." Zei ik terwijl ik heb in een knuffel nam. Hij lachte eventjes, maar sloeg toen zijn armen ook rond mij.

"Is er iets gebeurt?" Vroeg hij bezorgd.

"Ik heb je gewoon gemist. Zeg eens, zou je het erg vinden om met mij mee naar huis te gaan, ik zou wel wat meer willen weten over 'mijn verandering' bij volle maan." Antwoordde ik. Hij knikte en stapte toen zijn jeep in. Ik deed net hetzelfde toen hij begon te rijden.

***

Ik zat in mijn kamer op mijn bed terwijl Stiles aan mijn bureau op mijn laptop dingen opzocht.

"Dus, ik krijg scherpe tanden, lange nagels en gele ogen. Prachtig." Zei ik sarcastisch. Stiles lachte en draaide zich toen om in de stoel zodat hij naar mij kon kijken.

"Jij bent altijd prachtig." Zei hij. Ik trok eenwenkbrauw op terwijl hij zich weer normaal zette. Ik liet een luide zucht horen en liet mij achterover vallen in mijn bed.

"Buiten dat je er prachtig uitziet, natuurlijk, ben je ook nog sterker... Waarschijnlijk sterker dan mij." Ging hij verder.

"Dat ben ik nu ook al, Stiles. Je armen zijn net ongekookte pasta." Lachte ik. Stiles draaide zich weer om in zijn stoel en keek me strikt aan.

"Leuk om te weten dat dat niet de reden in dat je me hebt gekozen." Zei hij op een depressieve manier. Ik draaide met mijn ogen.

"Natuurlijk niet, je bent gewoon schattig." Antwoordde ik.

"Alleen maar schattig?"

"Niet hopen..." Hij lachte en keek toen weer naar het scherm voor hem.

"Sierra." Zei hij op een serieuze manier. Ik stapte naar Stiles en leunde over de stoel. "Het is morgen volle maan."

~I 26/10/2017
Nee, ik hoop nie da gij da ga schrijve want kweet da ge wss da weer juist stop ga zette als de maan er is maja khad gwn zin om da te schrijve dusja... en geef volgende keer eens een menselijk woord aub want zo is da nie leuk :( anyway, u woord is 'grommen' succes
Bye llama, i love you