Teen Wolf: The Third 'S'

84

"Nee, natuurlijk niet. Het is gewoon... Ik vergeet de laatste tijd in het algemeen gewoon veel. Weet je nog toen je tijdens de middag bij me kwam zitten en ik aan het studeren was? Ja, ik wist totaal niet meer dat we die dag een toets hadden tot ik het iemand in de gang hoorde zeggen." Legde Scott nogal teleurgesteld uit.

"Er is te veel drama in deze 'pack', ik kan het niet meer aan!" Zei ik sarcastisch waardoor er voor een seconde een kleine glimlach op zijn gezicht verscheen. "Maar even serieus. Zeg het haar gewoon. Ze zal het begrijpen en je ermee proberen helpen. Scott... Kira houdt van je."

"Ik ook van haar, maar het gaat gewoon niet. Ik weet niet hoe het komt, maar jij blijkt de enige persoon te zijn waarbij ik zonder tegenstribbelen mijn problemen kan vertellen. Zelfs tegen Stiles praat ik niet zo vlot als tegen jouw. Weet je zeker dat je wel een weerwolf bent? En nee, ik ben niet verliefd op je... Zoals ik al zei, ik hou van Kira. Ik kan het haar gewoon niet zeggen. Het is gewoon onbegrijpelijk." Antwoordde Scott eerlijk.

"Wat bedoel je? Ben ik geen weerwolf dan?" Vroeg ik verward.

"Ugh, ik weet het niet. Waarschijnlijk wel. Let niet op mij, ik weet toch niet wat ik zeg." Hij legde zijn hoofd in zijn handen waardoor ik een hand op zijn schouder plaatsten.

"Het komt wel goed. Ik zal je helpen. Het klinkt misschien stom, maar je kan beginnen briefjes bij te houden waar je belangrijke dingen opschrijft of misschien een ala-

"Sierra, stop gewoon! Zoals jij nu tegen me bezig bent doet me twijfelen of ik niet gewoon gek aan het worden ben. Kijk, vergeet gewoon wat ik tegen je heb gezegd." Hij zette zich recht en begon weg te stappen.

Ik hield hem niet tegen, maar volgde hem gewoon met mijn ogen. Hij begon wat moeizamer te stappen en viel toen opeens tegen de grond. Mijn ogen werden meteen groot waardoor ik meteen naar hem toe liep voor hulp.

"Scott?!" Riep ik terwijl ik hem probeerde recht te zetten.

"Wat is er hier gebeurt?" Opeens stond Lydia voor mij waardoor ik nog meer in paniek sloeg. "Oké, Sierra, rustig. Ik weet dat je niets hebt gedaan. Kalmeer en zorg er eerst voor dat je ogen weer origineel worden." Ik schrok door haar opmerking en keek hoe ze Scott probeerde wakker te maken. "Ik denk dat hij naar de verpleegster moet." Ze keek me aan waardoor ik weer bij bewustzijn kwam... Maar ik was niet alleen.

"Lydia?" Het was Scott die haar naam bijna fluisterde, zo stil was het. "Wat doe jij hier? Wacht, wat doe ik hier? Waar is hier?" Ik liet een opgeluchte zucht horen en keek hem met een glimlach aan. "Sierra? Wat is er gebeurt?"

"Scott, we waren aan het praten... Kijk, ik kan dit niet! Zeg Lydia wat er scheelt, alsjeblieft." De jongen keek Lydia aan en leek meteen te weten wat ik bedoelde.

"Dat vertellen kan later. Eerst moet jij iets eten of drinken en dan brengen we je naar Deaton. Vertrouw me, weerwolven vallen niet zomaar flauw." Ze hielp hem recht en bood hem steun aan die Scott vriendelijk weigerde.

~ I 05/04/2018
Oke idk wa te zegge dusja... U zin is 'Doe mij erbij, trek hem ervan af, vermenigvuldig je gevoelens en deel het door je liefde, zo moet het.' En wordt gezegd door Sierra en u woord ik 'hoesje'
Bye llama, i love you <3

Always🔮